خسرو روشناس:از سوی هیچ مسئولی هیچ گونه حمایتی نشدم

فصلی نو،آرزوی دیرینه ام بود که قدم در راه بهمن بیگی بردارم من معلمی را تنها در کلاس درس نمی بینم و اعتقاد دارم  معلم همزمان پزشک است،مهندس است،قاضی،وکیل…
معلم درد اجتماع را زودتر از هر قشری در می یابد. معلم باید اگاه باشد و اگاه سازی کند که این اگاه سازی مستلزم کار فرهنگی و هنری است از انجائیکه خلا بزرگی را در بخش فیلم و هنر آموزش و پرورش احساس کردم,بر خود لازم دیدم به کار فیلمسازی روی بیاورم چرا که زبان تصویر از هر زبان دیگری گویاتر است به قول زنده یاد حسین پناهی “یک نمایشنامه یا فیلم نامه میتواند کار دین تا منبر را انجام دهد این عمق اهمیت فیلم را نشان میدهد” امروزه دیگر موعظه و پند در مدارس کارساز نیست و باید زبان هنر و هنرمندانه به به هدایت نسل جوان بپردازیم

آنچه گفته شد خسرو روشناس دانشجوی دانشگاه فرهنگیان استان کهگیلویه و بویراحمد که ۲۴ سالن سن دارد و اهل بویراحمد است
این دانشجو معلم هنرمند در کارنامه هنری خود بازیگری در فیلم‌های سینمایی “یوزپلنگ”، “یک خانواده کوچ‌رو” ” هانیه”، بازی در تئاتر “زاویله” به کارگردانی رضا گشتاسب،مشارکت در تولید مستند “انتخاب”و چندین کار دیگر را در کارنامه دارد دارد.
خسرو روشناس با دو فیلم کوتاه “دور دست نزدیک” و “دلسوخته” رتبه اول “فیلم کوتاه” در بیست و ششمین جشنواره فرهنگی، هنری و ادبی دانشگاه فرهنگیان سراسر کشور را کسب کرد.
خسرو روشناس کارگردان یاسوجی در گفتگو با گزارشگر عصرجهان اظهار داشت: سوژه فیلم کوتاه “دور دست نزدیک”  بر اساس یک واقعیت اجتماعی در یکی از روستاهای استان کهگیلویه و بویراحمد تدوین گردید که خانواده‌ ای والدین از هم طلاق می‌گیرند اما فرزند به ادامه زندگی و تحصیل می پردازد.

جوان موفق کهگیلویه و بویراحمدی افزود: شیوه فیلمسازی من برخاسته از دل زندگی روزمره مردمم هست هدف من زنده نگه داشتن آئین و سنن،شناساندن ارزش و اعتبار مردم خطه ام و علی الخصوص کمک به رفع مشکلات و مصائب موجود در آموزش و پرورش، چرا که واقعیت‌های جامعه و مشکلات آموزشی بر سر راه دانش آموزان استان باید با زبان گویای هنر بیان شود.
وی در خصوص مشکلات این فیلم اینگونه سخن می گوید که: تا کنون تنها با دو اثر و در دو جشنواره ملی به رقابت پرداخته ام که در هر دو جشنواره سربلند بیرون امدم اما متأسفانه برای ساخت این فیلم با مشکلات عدیده‌ای روبرو بودم، بطوریکه دو ماه به دنبال مجوز یک سکانس این فیلم در مدرسه‌ای بودم.
بعد از اخذ مجوز، در راه ساخت فیلم وقت و هزینه بسیار صرف کردم و از سوی هیچ مسئولی حمایتی نشدم این کار را صرفا بر اساس علاقه و انگیزه درونی به انجام رساندم شاید باورتان نشود اگر بگویم پنج برابر جایزه نقدی این فیلم را فقط صرف هزینه ساخت فیلم کرده ام این تازه اول راه است. امیدوارم مسئولین با عدم حمایت این شوق و انگیزه را از من نگیرند. اگر افتخاری کسب شد برای استان است.