فصلی نو _ مطلبی را که در زیر می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین فصلی نو است و انتشار آن بمعنای رد یا تایید آن نیست.

فصلی نو _ اردلان دانا

با تودیع دکتر رضا چمن و معارفه دکتر اورنگ ایلامی بذر تخریب و شکستن شأن دانشگاه علوم پزشکی و نظام سلامت استان کاشته شد و طی هیجده ماه گذشته با تنزل بی سابقه ای رعایت حرمتها مخدوش، باورها معیوب، امیدها کم رنگ، بهاران خدمت خشک و تابستان های شک و شبهه به جهنم سوزان تبدیل شد.
وکلای مردم در استان سرمست از عزل دکتر چمن، معارفه دکتر ایلامی را جشن گرفتند در حالی که شأن سلامت را شکستند و نور دانشگاه را کم نور کردند.

به طمع کوبیدن میخ دوام و پایداری خود، اجرای سیاستهای پوپولیستی و جذب مردم به ستادهای خود، پیکر نیمه جان خدمت رسانی به سلامت مردم را نابود و روحیه نصفه نیمه ایثار و کار را در حوزه سلامت معدوم کردند.
دکتر ایلامی در سال نود و دو برای مدت کوتاهی خود را به دانشگاه علوم پزشکی شیراز منتقل کرد، ولی به دلیل حاکمیت قانون در آن دانشگاه برگشت را به ماندن ترجیح داد و دندان طمع را برای کرسی ریاست تیز کرد و با اغوای وکلای مردم، اینان نیز با ارعاب مدیران وزارت لنگر دانشگاهی را در دست ایشان سپردند.

بعد از یک سال و نیم رمقی برای حرکت در خدمت رسانان این حوزه نمانده است. وی جایگاه تسکین الام و درد مردم را با نازلترین قیمت با وکلای مردم معامله کرد، حرمتها را شکست و با انتخاب هیأت رئیسه ای کم تجربه و غیرشایسته ضعیف ترین تیم سیاستگذار دانشگاه را تشکیل داد.

با دخالت نابجا و غیر آکادمیک خود در حوزه های مختلف دانشگاه معاونین پست طلب خود را مسخ شخصیت کرد.
رفته رفته نهال تخریب قوت گرفت و سکوت عقلا، اندیشمندان و خبرگان حوزه سلامت مزید بر علت شد.

حواشی بر متن چیرگی یافت، میزها به صندوق های رأی فروخته شد، حرمتها شکست و ریاست دانشگاهی جای خود را به مالکیت دانشگاهی تغییر داد.

جعل اسناد شروع شد، گزارشات جعلی به وزارت ارسال شد. دوندگی ها برای حفظ ظاهر فزونی یافته تا پوششی بر چیرگی سلیقه شخصی و غیر کارآمد دکتر ایلامی بر نقض مکرر قوانین و آئین نامه ها و انتخاب معاونین ضعیف ایجاد کند.

زیر پوست این حوزه دملی چرکین سر باز کرده است. نقل بوی بی صداقتی و خیانت در رأس حوزه تسکین دهنده آلام مردم به تمامی محافل سرایت کرده است.
دکتر ایلامی با بروز رفتارهای ناشی از شک و پارانویا از مذاکره با بدنه کارشناسی دانشگاه پرهیز و هرگونه انتقادی را با بداخلاقی و پرخاش پاسخ می دهد.

رویه عدم شفافیت و مرموزی دکتر ایلامی این حوزه را به لبه پرتگاه سقوط برده است و سلیقه شخصی خود را بر قانون و آئین نامه غالب کرده است. برای رضایت صاحبان قدرت و حفظ میز خود شبانه روز از هیچ کوششی دریغ نکرده و دائم در حال پایش حواشی بوده و متن را به فراموشی سپرده است.
ایشان حضور افراد خبره را در هیأت رئیسه تهدیدی جدی برای خود می داند و سازمان خدمت رسان به مردم را به بنگاهی برای معامله گری بدل کرده است.
در تاریخ سه دهه ای راه اندازی دانشگاه علوم پزشکی و تشکیل تقریباً هفت هیأت رئیسه به عنوان تصمیم گیران کلان دانشگاه، امروزه کمترین میزان تحصیل و فرهیختگی در هیأت ریسه دکتر ایلامی را شاهد هستیم. به اعضای هیأت رئیسه تفویض اختیار کمتر از پنجاه درصد هم صورت نگرفته است.
برای اولین بار است که عدم شفافیت و مرموزگری به این حد بر رأس این سازمان خسته حاکم شده است. سازمانهای غیر رسمی با پچ پچ و آه و افسوس از سرنوشت حوزه متولی سلامت در اطاقها و محفل ها به شکل غیر رسمی شکل گرفته است.
باشد که تصمیم سازان به خود آیند و حق و حقوق مردم، کارکنان حوزه سلامت و اساتید دانشگاه را بیش از این ضایع نکنند. شاید هم با این چند صد کلمه بغض دردمندان بترکد و اقدام به کاری کنند که آب رفته به جوی را برگردانند.

خدایا از بنده حقیر در ماه مهمانی خودت قبول بفرما.

منتظر مکتوبه های بعدی باشید.