مدیران بی مسئولیتی که در حاشیه امن قرار دارند!

تنها کافی بود یکی از حوادث و اتفاقاتی که در چند ماه گذشته در ایران افتاده است در کشوری همچون کره یا ژاپن بیفتد تا باعث شود مسئول مربوط هم استعفا دهد، هم عذرخواهی کند و هم …

حوادث و اتفاقات ناگوار در همه جای دنیا می افتد، برخی از آنها عامل انسانی دارد به این معنا که فردی اسلحه به دست وارد مدرسه یا دانشگاهی می شود، اسلحه را رو به دانش آموزان یا دانشجویان میگیرد و ماشه را فشار می دهد و ده ها نفر از مردم آمریکا را می کُشد. این اتفاقات و حوادث وحشیگری است.

اما برخی از حوادث طبیعی است و در دست انسان نیست، مانند سیل و زلزله و از این دست حوادث طبیعی، اما پس از وقوع آن، نوع رفتار با حادثه مهم است، چگونگی کمک رسانی به بازماندگان است که باعث می شود تا دردهای حادثه کمتر شود و اگر هم ضعفی وجود دارد که قطعاً هست، شرمندگی و عذرخواهی جای خود، چرا که برای مردم مصیبت زده کمک حال نیست و اگر مسئولی توان آن را ندارد که بیش از این یاری رسانی کند، استعفا میدهد و جای خود را به یک مدیر تازه نفس و کاری می سپارد.

زلزله کرمانشاه یکی از نمونه هایی است که نشان از نوع کمک رسانی به زلزله زدگان آن منطقه دارد، ما چیزی نمی گوییم، مردم خود بهترین گزینه برای نظر دهی و حتی قضاوت هستند.

بیش از یکسال پیش بود که حادثه قطار در ایستگاه هفت خوان سمنان جان ده ها نفر از هموطنانمان را گرفت.

ساعت۷:۳۵ دقیقه صبح جمعه ۵ آذر ۱۳۹۵ قطار تبریز- مشهد که از تبریز به سمت مشهد به حرکت درآمده بود در حد فاصل ۵ کیلیومتری ایستگاه هفت‌تپه در منطقه‌ای مابین سمنان و دامغان به دلیل تعویض خط و هدایت قطار به ریل مقابل متوقف می‌شود اما همچنان دلیل اینکه این توقف چرا بیش ‌از حد معمول رخ‌ داده است، مشخص نیست اما می‌توان حدس زد برودت ۱۲درجه زیر صفر دلیل تأخیر در انتقال خطوط باشد.

در نهایت قطار تبریز- مشهد در حالی‌ که با چراغ‌ قرمز ورود به ایستگاه هفت‌خوان مواجه می‌شود در جای خود متوقف می‌شود اما این توقف به قیمت حضور قطار ساعت هفت صبح سمنان-مشهد در همان محل و برخورد این دو قطار با یکدیگر تمام می‌شود.

این حادثه با اصابت لوکوموتیو و منبع سوخت قطار سمنانی با واگن انتهای قطار تبریزی به فاجعه‌ای بزرگ بدل می‌شود و دو واگن از چهار واگن قطار تبریزی که از ریل خارج‌شده بود، دچار آتش گسترده می‌شود حریقی که بیش از چهار ساعت ادامه داشت و متأسفانه جان تعداد زیادی از هموطنانمان را گرفت.

در جریان این حادثه که غیرطبیعی است، مسئول رده بالا اقدام به استعفاء نمی کند و تنها آن زمان است که یکی از مسئولین رده پایین تر وزارت راه و شهرسازی از مقام خود استعفا می دهد که فشار رسانه ای و افکار عمومی افزایش می یابد.

مدیر عامل راه آهن ایران پس از آن واقعه دست به استعفاء می زند، یک هفته پس از آن واقعه دلخراش، استعفا نامه خود را منتشر می کند که دارای طعنه ها و تردیدهایی است، متن استعفاء نشانی از پذیرفتن ضعف مدیریتی ندارد و تنها از سر اجبار و پایان دادن به فشارهای افکار عمومی و رسانه ای انجام شده است.

پیش از سانحه قطار در ایستگاه هفت خوان سمنان، سانحه دیگری در حمل و نقل ریلی کشور اتفاق افتاده بود.

مدیرعامل راه آهن محسن پورسیدآقایی پس از بروز سانحه دو قطار در ایستگاه هفت خوان که دلیل آن نیز خطای انسانی گزارش شد، استعفا کرد. معاون وزیر راه و شهرسازی در پی وقوع سانحه ریلی ایستگاه هفت‌خوان سمنان استعفای خود را تسلیم وزیر راه و شهرسازی کرد و آخوندی هم استعفای پورسیدآقایی را پذیرفت.

اما از همین فردی که به خاطر ضعف در مدیریت استعفا کرده و وزیر هم سریع استعفای او را پذیرفته، در جای دیگر به کار گرفته شد و پس از تغییر در شورای شهر تهران و انتخاب نجفی به عنوان شهردار، محسن پور سیدآقایی به عنوان معاون حمل و نقل شهرداری تهران منصوب می شود که اکنون با ارائه طرح ترافیک جدید معضلی برای شهر تهران ایجاد کرده است.

اما یک نمونه از برخوردی که یک مدیر و مسئول کشوری خارجی همچون ژاپن به اتفاقات و وقایعی که در چارچوب مدیریتی او می افتد می تواند نمایانگر نوع نگاه و برخوردی باشد که دو مدیر در دو کشور مجزا با وقایع دارند.

سال ها پیش در حمل و نقل دریایی ژاپن اتفاقی افتاد که با واکنش جالب مسئول مربوطه روبرو شد.
یک زیر دریایی نیروی دریایی ژاپن هنگار روی آب آمدن به یک قایق ماهیگیری در آب های این کشور برخورد کرد و باعث غرق آن شد.

این واقعه با واکنش جالب توجهی از سوی وزیر دفاع ژاپن همراه بود، او پس از آن که از این سانحه با خبر شد، استعفای خود را تقدیم نخست وزیر کشورش کرد و پیش از آن که نخست وزیر با استعفای او موافقت کند یا نه، محل کار خود را ترک کرد.

او گفته بود که من به عنوان وزیر دفاع اگر نتوانم زمان رفت و آمد کشتی های جنگی و زیردریایی های ارتش را تنظیم کنم که چنین سوانحی اتفاق نیفتد ضعف در مدیریت من است نه جای دیگر؟!

برخی مسئولین کشورمان اگر قصد استعفا از مقام خود به خاطر حوادثی مانند برخورد دو قطار در ایستگاه هفت خوان سمنان یا تصادفات جاده ای و سوانح هوایی را دارند، آنگونه که وزیر دفاع ژاپن استعفا کرده است، پذیرفتنی تر است تا این که در نامه استعفای خود آسمان و ریسمان را به هم ببافند و خود را تبرئه کنند، اما استعفا دهند.

اکنون نیز یک فروند هواپیمای مسافربری در منطقه دنا سقوط کرده و ۶۶ نفر از سرنشینان آن جان خود را از دست داده اند.

برای رسیدگی به این سانحه کمیته های زیادی از سوی مسئولین تشکیل شده است، از سوی رئیس جمهور، رئیس مجلس، وزیر راه و شهرسازی و… اما آنچه که همچنان از آن غافل هستیم، مدیریت هایی است که در زمینه های گوناگون کشور وجود دارد، آیا ضعف مدیریتی، نداشتن تخصص و تعهد، یکی از عوامل مهم در بروز چنین سوانحی نیست؟!