نقدی بر “روز یاسوج/شیراز!”-/ پیمان رضاییان

فصلی نو–پیمان رضاییان

“یاسوج پایتخت طبیعت ایران” جمله ای که برای تمام ایراشنیان آشناست.
پانزدهم اردیبهشت روز یاسوج بود!
شهری که در چهل سالگی صاحب یک روز شد!
شهری که در سال ۱۳۵۵ با تنها ۴۵۰۰ نفر به عنوان شهر و مرکز استان تازه تأسیس کهگیلویه و بویراحمد معرفی شد.
به این شکل منطقه خوش نشین و سردسیری به آرامی به شهری نوپا تبدیل و یاسوج که در اصل “یاسیچ”به معنی “کمانداران” است به آن اطلاق شد.
برای ثبت و ماندگاری این لقب جدا از این که یاسوج خود ویژگی ها و قابلیت های زیادی دارد، زحمات زیادی کشیده شده است. زمانی که چند شهر دیگر ایران نیز داعیه دار پایتختی طبیعت ایران بودند به همت شهردار و دیگر مسئولین وقت شهرداری یاسوج این نام بر روی مرکز استان ما ماند و حال شهر زیبای ما را در کشور به این نام می شناسند. از شهردار و مسئولین بعدی (فعلی) مدیریت شهری انتظار می رفت جهت تداوم این حرکت فرهنگی گام های موثر و مفید دیگری بردارند.
ثبت یک روز در تقویم به نام “روز یاسوج” می توانست از جمله ی این گام ها باشد. اما…
اخیرا اولین همایش روز یاسوج از سوی شهرداری یاسوج برگزار شده اما در چه روزی، پانزده اردیبهشت ؟! حال سوال اینجاست که چرا ۱۵ اردیبهشت؟!
برای ثبت و ماندگاری یک عمل فرهنگی بایستی با انجام کارهای تحقیقی، مطالعاتی، کارشناسی و مشورت با متخصصین بهترین تصمیمات را اتخاذ کرد.
اگر در قرن ارتباطات و اطلاعات و عصر اینترنت که به راحتی و با صرف چند ثانیه زمان می توان انبوهی از اطلاعات را دریافت کرد، مسئولین شهرداری و شورای شهر ما اندکی برای این موضوع مهم وقت می گذاشتند به راحتی متوجه می شدند که “پانزدهم اردیبهشت” در اوایل دهه هشتاد به نام “شیراز” نامگذاری شده است!
آیا اتخاذ تصمیمات اشتباه و شتاب زده ای از این دست جز لکه دار کردن نام این شهر و بازی با آبروی اهالی این دیار دستاورد دیگری دارد؟
آیا با چنین عملکردی، ماهیت این شهر که همانا ” پایتختی طبیعت ایران زمین” است به سخره گرفته نمی شود؟!
از آنجایی که در تقویم ایران روزی با عنوان روز طبیعت داریم، آیا بهتر نیست روز یاسوج را درهمان ۱۳ فروردین ماه (سیزده بدر) قرار بدهیم؟!
آیا تلاقی و تقارن “روز طبیعت ” با “روز پایتخت طبیعت” زیبایی، هماهنگی و ماندگاری بیشتری ندارد؟
مدیران شهری باید بدانند که در دوره های قبل تر برای تثبیت این لقب/نام برای شهر یاسوج تلاشهای گسترده و زیادی صورت گرفته. از این رو بایستی امانت دار خوبی برای این میراث فرهنگی باشند.
ضمن تقدیر و تشکر از مدیران و مسئولین شهر یاسوج، بابت حسن نیت و زحماتشان، به عنوان شهروندان پایتخت طبیعت ایران انتظار داریم، نسبت به این موضوع حساسیت و سلیقه بیشتری به خرج داده و از پتانسیل های موجود به بهترین نحو استفاده کنند.

پیمان رضائیان-اردیبهشت ۹۵