یادداشت ارسالی – کرونا- مدیران محترم در این بازی طناب کشی همه ما لبه تیغ ایستاده ایم

فصلی نو-سینا مردان‌پور

گمان میکنم ضرورتی نداشته باشد از علایم و خطرات این بیماری بیش از آنچه تا کنون شنیده ایم گفته شود.
چرا که ماه هاست رسانه های جهانی در حال انتشار آمار هر روزه اش هستند و بالاجبار نقل هر محفلی است.

بله محفل،شاید برای برخی عجیب باشد اما اینجا در این شهر کوچک هنوز هم محافل بر پا میشوند
نه خبری است از قرنطینه
و نه خبریست از رعایت پروتکل های بهداشتی توسط برخی مسولین همچون سایر نقاط کشور!

استان کهگیلویه و بویراحمد همچون سایر نقاط جهان از شبیخون کرونا در امان نبوده و زمانی که با وجود تلاشهای برخی از مسولین و مردم و ستاد استانی مبارزه با کرونا انتظار میرفت اندکی وضعیت رو به سفیدی برود ؛ تابستان از راه نرسیده پارکها و خیابانها و رستورانهای یاسوج خود را در محاصره مهمانهایی از دیگر شهرهای کشور دید.

نمیدانم حقیقتا تعریف برخی مسولین از بحران چیست؟
و یا اصلا در چارچوب ذهنیشان مسولیت انسانی و اجتماعی جایگاهی دارد یا خیر؟
که اگر داشت گمان میکنم امروز شاهد حضور مسافران در پارکهای یاسوج نمیبودیم.

ما که مردمِ ماسک و دستکش و اسپری الکلِ مدام همراه نیستیم؛
ما که محافلمان چه بسا گرمتر از ایام پیش از کروناست
ما که حتی کرونا نیر نتوانست اصلاحی در خریدهای غیر ضروری و پاساژ گردیهایمان به وجود بیاورد.

شمای مسول چرا به فکر نیستید؟

مگر نه این است که رعایت پروتکلهای بهداشتی و ضدعفونی معابر و سختگیری در پذیرش مسافران قبل از هر چیز موردی درخشان در پرونده کاری خودتان خواهد بود؟
پس چگونه است که خبرهای سراسر جهان یک طرف و اخبار این کشور یک طرف دیگر است؟
چرا همواره -ساز نمیزنید که بخواهد مخالف باشد یا موافق – اما تافته جدا بافته اید؟

جان مردم آنقدر بی ارزش است که در قبال اندک سرمایه ای که مسافران با خود به شهر و دیارمان می آورند فراموشتان میشود؟
مسافران می آیند و میروند آنچه میماند همین نیروی انسانی است جنابِ مسئول!

واقعا نمیدانید شروع پیک دیگری از بیماری کوید ۱۹ تنها آسیبها و خسارات اقتصادی بیشتری برای استان به همراه خواهد داشت؟
البته به نوعی حق دارید؛
ما ملت ایام بحران نیستیم،به ما آموزش نداده اند که ارزشهای انسانی مهمتر از داشته های مادی است،
یاد نداده اند که بحران چیست و چکار میکند و اصلا رفتارهای تشدید کننده بحران کدامند؟!
کسی نگفت مسولیت پذیری اجتماعی را هجی کن
و یا از روی همدلی و صبر و مراعات صد بار بنویس!
اما کم هم نیستند خودساخته ها و اندیشمندان و روشنفکرانمان،قرار هم نیست آنها خود را در خانه حبس کنند و بگویند دیگران هر چه به سرشان میخواهد، بیاید؛
قرار این است که ما بدانیم به یکدیگر متصل هستیم و کوچکترین رفتارمان بی شک در زنجیره ای از انسانها تاثیر خواهد گذاشت و اثرش به خودمان بازخواهد گشت،پس بهتر آن است که همه تلاش کنیم و یک دل باشیم تا بلکه به سلامت از این روزها بگذریم.

بله جناب مسئول

در این بازی طناب کشی همه ما لبه تیغ ایستاده ایم؛
یک سمت مسئولین و مردم آسوده خیال و یک سمت دیگر مردم و مسئولین نگران
کوچکترین عقب نشینی و شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت سقوط در دره ایست که از آتش کرونا شعله ور گشته و همه را با خود خواهد سوخت
انگار ضرب المثل تر و خشک را با هم میسوزاند برای چنین روزهایی گفته شده !

عده ای رعایت میکنند و مراقب اند و خود را قرنطینه میکنند و برای حداقل ها بیرون میروند
اما عده ای(منظورم آن شریفان نیک سرشتی که برای کسب روزی حلال ناچار به بیرون رفتن از منزل هستند نیست) تنها برای سپری کردن ایام بیکاریشان(زمانی که میشود فیلمهای خوب دید، کتاب خواند، آشپزی کرد و با جان و دل کنار خانواده نشست و گل گفت و گل شنید ) خیابان گردی را انتخاب میکنند آن هم بدون رعایت فاصله اجتماعی و بی ماسک و دستکش و تنها زحمتها را دوچندان میکنند.

کرونا آمد برای اینکه ما تغییری در نگرشهایمان بدهیم ،به خودمان نزدیکتر شویم و خلاصه ی کلام انسان بهتری شویم و کمتر به هم نوعانمان و زمین آسیب برسانیم ؛ اما بشر، این بشر غیر قابل پیش بینی اصرار دارد به دوری از قانون و مراعات،
گویی سرکشی در ذهنش نهادینه گشته است و زمان بیشتری نیاز است تا به مسیر درست بازگردد.

خلاصه کنم سخن را

مسئول گرامی چشمانتان را ببندید و به روزهای پس از کرونا فکر کنید که یاسوج خوش آب و هوا سرخوش و زیبا و پر نشاط و پر از زندگی است؛
اما آن روز خودتان را نیز در جایگاه امروزتان آسوده نبینید چرا که کوتاهی در مسئولیت آن هم در سطحی چنین وسیع بی جواب نخواهد ماند
جامعه مدنی ، مردم و سایر مسئولین از شما بابت بی توجهی و کم کاریهایتان پاسخی منطقی و قانع کننده درخواست خواهند کرد.

سینا مردان‌پور