ارزیابی عملکرد دولت در آستانه ۳ سالگی/از توفیق در سیاست خارجی و مهار تورم تا انتقاد از بیکاری و رکود

فائزه انیسی‌نیا: 24 خرداد ۱۳۹۲ بود که حجت الاسلام حسن روحانی با رای مردم پیروز میدان رقابت انتخابات ریاست جمهوری شد. شعار انتخاباتی اش “دولت تدبیر و امید” بود. امید برای مردمی که از بی تدبیری و عدم ثبات و بی صداقتی دولت قبل به ستوه آمده بودند و تدبیر برای آنان که خواستار حاکمیت عقل و اخلاق بودند. روحانی در ۲۴ خرداد با رای ۵۰ درصدیِ مردمی، هفتمین رییس جمهور منتخب شد که خواهان تغییر در تمام ارکان دولت بودند.

وی در ۱۵ مرداد همان سال در مراسم تحلیف خود سوگند یاد کرد که خود را وقف خدمت به مردم و اعتلای کشور، ترویج دین و اخلاق، پشتیبانی از حق و گسترش عدالت سازد و از هرگونه خودکامگی بپرهیزد و از آزادی و حرمت اشخاص و حقوقی که قانون اساسی برای ملت شناخته است، حمایت کند.

امروز پس از گذشت تقریبا سه سال از آن روز، دولت روحانی، در بوته نقد حامیان و منتقدانش است تا چراغ راهی باشد برای یکسال آینده عمر این دولت. انعقاد معاهدۀ برجام میان ایران و گروه پنج بعلاوه یک و بسته شدن پرونده سیزده سالۀ هسته ای ایران در شورای امنیت، به اعتقاد عموم مردم و کارشناسان از نقاط قوت و روشن کارنامه دولت یازدهم است. موفقیت عملکرد دولت روحانی در سیاست خارجی موضوعی است که منتقدان و حامیان دولت هر دو بر آن تاکید دارند.

عمده تحلیل‌ها در بر شمردن نکات مثبت کارنامه دولت روحانی بر مهار تورم و شکسته شدن دیوار تحریم های ناعادلانه و بوجود آمدن امکان سرمایه گذاری تجاری خارجی در ایران اشاره دارد ولی مشکلات اقتصادی و بیکاری و رکود که به اعتقاد بسیاری بخش اعظم آن مرتبط به عملکرد دولت قبل است، از موارد انتقاد برانگیز در دولت یازدهم است.

در جدول زیر، با  بعضی از نکات مثبت و منفی کارنامه دولت یازدهم، از دید برخی چهره های سیاسی آشنا شوید: