اصلاحات بویراحمد و دنا با سکوت بیگانه است

فصلی نو–صادق بهروزیان

این روزها پرم از فریادهایی که محکوم به سکوت شده اند . فریادهایی که آغازیست بر انقراض جریان فکریم و شاید زیربنایی برای ساختن دوباره. سکوت ما از ترس ماست و بویراحمد و دنا با ترس بیگانه است
ما تاریخ را فراموش نکرده ایم و میدانیم در دیار ما انسان ها به شجاعتشان بزرگ میشوند . در اصلاحات نیز بودند کسانی که شجاعتشان زبان زد بود ولی بعد از دوازده سال دوری از دیار شیرمردان و شیر زنان سوغات ترس را به همراه آوردند (” هر وقت احساس خطر کردم فریاد میزنم “) اما مردان ما نمی دانستند کسی که ترسیده است فریاد نمیزند . سکوت میکند !!!!
ما همه پر از فریاد بودیم همراه با شما سکوت کردیم . به احترام شمایی که مستشارانتان ، مستشاران کس دیگه ای بودند و گرگ هایی شدند در پوستین بره و به جان اصلاحات افتادند . که به هدف از قبل پیش بینی شده خود برسند . باز جای شکر دارد که سکوت کردید!!!
اصلاحات به قدوم نامبارک ترس شکست خورد ولی بودند افرادی که منتخب جریان فکریم بودند و نسبت به همه ظلم ها سکوت کردند و به احترام اصلاحات حامیانشان را به سکوت دعوت کردند تا از انشقاق احتمالی جلوگیری کنند . ولی ما نمیتوانیم سکوت کنیم . ما زاده بویراحمد و دناییم و پشت کردن به میدان جنگ را ننگ میدانیم .
آن نه من باشم که روز جنگ بینی پشت من
آن منم گرد در میان خاک و خون بینی سری
کانکه جنگ آرد به خون خویش بازی می‌کند
روز میدان و آن که بگریزد به خون لشکری
ننگ ترس در میدان جنگ در تاریخ اصلاحات بویراحمد و دنا به هیچ عنوان پاک نخواهد شد . ترس اصلاح طلبان از نماینده اصولگرا برادر مرگی شد که هیچ توجیهی برای آن وجود ندارد .
بوف کور اصلاحات گم شده است و شاید سکوت ما جوانان اصلاح طلب سدی باشد در مقابل سیلاب انشقاق اصلاح طلبان ولی فریادمان سدی بزرگی در مقابل هر خطر احتمالی دیگری در آینده خواهد بود . برای عزت سرزمینمان در مقابل تثلیث ابلیس(زر و زور تزویر ) با تمام وجود تلاش کردیم ولی ایستاده شکست خوردیم . چه زیبا گفت دکتر علی شریعتی ” این سه بت، سه بت مستقل اند، هرکدام نامی دارند و عنوان و پایگاهی، اما هر سه همدست اند و هر سه در یک خط سیراند، هر سه بر سر راه انسان مسئول اند و انسان در راه. مهمتر از همه،هر سه، در عین حال که سه وجود مستقل اند، مظهر یک وجوداند: ابلیس! ”
اصلاحات بویراحمد و دنا با شعار “یا علی مدد” به میدان آمد :
درد علی (ع) دو گونه است: یک درد، دردی است که از زخم شمشیر ابن ‌ملجم در فرق سرش احساس می‌کند و درد دیگر دردی است که او را تنها در نیمه‌های شب خاموش به دل نخلستانهای اطراف مدینه کشانده … و به ناله درآورده است … ما تنها بر دردی می‌گرییم که از شمشیر ابن ‌ملجم در فرق سرش احساس می‌کند. اما این درد علی (ع) نیست، دردی که چنان روح بزرگی را به ناله درآورده است، «تنهایی» است که ما آن را نمی‌شناسیم!
اصلاحات تنها ماند و ما شکست خوردیم ولی بدون ننگ.نه آردهایشان نانی شد برایمان و نه فریب دروغ ها و تخریب هایشان را خوردیم و میدانستیم :
تا دهان مفت و گوش ها مفتند
پشتمان حرف مفت بسیار است
ما برای عزت و شرافتمان همانند کوه دنا ایستادیم .
و حال هم برای بازگشت عزت اصلاحات به دامن اعتماد مردم تلاش خواهیم کرد .