بحرانی اجتماعی بنام “مدیران انعطاف ناپذیر ” در استان کهگیلویه و بویراحمد

فصلی نو- عباس کمالی(جامعه شناس)

احتمالا همه خوانندگان این مطلب به گونه ای یکسان یا متفاوت با این مساله اجتماعی برخورد داشتند که برای انجام اموری کوچک یا ضروری به یک نهاد یا اداره یا سازمان مراجعه کرده باشند آما مدیر یا مسول آن نهاد بجای کمک و مساعدت و خلاقیت در جهت حل مشکل مردم اما صدها بخشنامه و تبصره و…… ایجاد می کند تا قانونمداری متظاهرانه خود را ثابت کند.

در رابطه با چنین مدیرانی در ابتدا ذکر چند نکته اساسی لازم است که بیان شود: اول اینکه انعطاف ناپذیری و بخشنامه محوری دو ویژگی بارز مدیران ضعیف است. یک مدیر ناکارامد و فاقد خلاقیت ، تمام سعی و تلاش خود را بکار می گیرد تا نباید یک کلمه ای از بخشنامه مافوق سرپیچی کند و بسیار نگران و مواظب موقعیت خود است و نگرانی اش به حد تشویش و افراط می رسد.

اینگونه مدیران هیچگونه خلاقیت فکری و سازمانی از خود ندارند و نه تنها به رضایت اجتماعی اهمیتی نمی دهند بلکه وجودشان برای مردم بسیار هزینه بر (مادی و غیرمادی) است.

روانشناسان آمریکایی در تازه ترین پژوهش خود به این نتیجه رسیدند که رابطه معناداری بین عملکرد مغز و مدیران انعطاف پذیر و نیز مدیرانی که کمتر انعطاف پذیرند وجود دارد. بدین معنی که مدیران انعطاف ناپذیر به دلیل عصبی شان افرادی ناسازگار و ناکارآمد و بازدهی پایینی دارند.

در مقابل مدیران انعطاف پذیر مدیرانی خلاق ، دارای قدرت تصمیم گیری ، نظم بخشی و مدیریت فردی هستند. یک نکته اساسی که در مورد مدیران انعطاف ناپذیر وجود دارد این است که چنین مدیرانی غالبا ، وسیله را به جای هدف ، اشتباه می گیرند.

آنها باید بدانند که تمام قوانین و بخشنامه و ……وسیله هستند نه هدف. وسیله ای برای رضایت اجتماعی و انجام بهتر و سریعتر امور. اما مدیران ناکارآمد و انعطاف ناپذیر انگار که تنها رسالت خود را اجرای دقیق بخشنامه ها و پایبندی به بروکراسی می دانند و انگار که منسوب شدند تا مجری بخشنامه باشند نه عامل رضایت اجتماعی. واقعیت این است که وجود چنین افرادی عرصه را بر مردم تنگ کردند و از بروکراسی اداره قفسی آهنین ساختند که روح و روان مردم را آزار دهد……..

و اما اگر بخواهیم تاثیر منفی چنین مدیرانی را از دیدگاه جامعه شناسی جرم و انحرافات بررسی کنیم باید اغان کرد که وجود چنین مدیرانی در سیستم اداری ، خود بزرگترین عامل انحراف و جرم زایی است. زیرا آنها با انعطاف ناپذیری و عدم خلاقیت فردی در مدیریت افراد جامعه را به سمت قانون گریزی سوق می دهند.

این یک واقعیت است که به همان اندازه که نبود قانون بحران زاست قوانین بد و پیچیده و همینطور مدیریت انعطاف ناپذیر نیز عامل و باعث جرم و انحراف می گردد. رفتار دوگانه چنین مدیرانی ، نبض اجتماعی جامعه را مختل کرده است.( امید است که انتشار این مطلب تلنگری باشد برای انتساب مدیرانی کارامد و خلاق در استان. زیرا این واقعیت وجود دارد که استان و مردم ما از انتساب چنین مدیرانی رنج می برد.)

عباس کمالی(جامعه شناس)