برای سیدباقر موسوی و تصمیم سرنوشت ساز- مردی که از صحنه رفت اما از دلها نمی رود!

فصلی نو – مهدی رمضانی

دیریست با آغاز دوباره تب و تاب انتخابات یازدهم مجلس شورای اسلامی نامی بیشتر از بقیه برسر زبانها افتاده و نقل محافل می باشد و آن کسی نیست جز سیدباقر موسوی جهان آباد که هم جانباز جنگ تحمیلی و هم از چهره های شاخص و سرشناس اصلاحطلبان استان ما بوده و در سطح کشور نیز مطرح می باشد .کسی که هم به جهت عملکرد قابل قبولش در زمان مسئولیتش در جهاد کشاورزی آن زمان و هم نمایش جسورانه اش در مجلس شورای اسلامی طی دو دوره نمایندگی شهرستانهای بویراحمد و دنا او را پدر معنوی اصلاحات در استان ما لقب داد و صاحب جایگاهی شگرف در دلهای مردم بویراحمد گردید. علی رغم اینکه چند سالی است با نگاه بی انصاف نظارت استصوابی به انزوای ظالمانه رفته استاز سال۸۲ تا کنون
چندیست بحث شکستن سکوت ۱۶ ساله سید اصلاحات با اعلام حمایت تمام قد از گزینه ای خاص به گوش می رسد .
مسئله ای که در این مختصر مطرح هست این است که این انتخاب آقای موسوی و شکستن سکوت چند ساله اش با این جهت گیری خاص به ظاهر به مزاج برخی خوش نیامده و برای ممانعت از این مهم کمر به تخریب ایشان بسته اند.
یکی از موضوعاتی که این روزها مطرح می شود بحث محبوبیت ،مقبولیت و تاثیرگذاری حال حاضر موسوی در میان مردم منطقه هست که به تصور برخی دوران طلایی ایشان پس از حمایت نکردن از یکی از مدعیان به ظاهر اصلاحطلب در سال ۹۴ و تن ندادن به گزینه احتمالی آن زمان به پایان رسیده است که البته با بررسی گزینه های مطرح آن دوره ردپایی از اصلاحطلبی در سوابق و حتی عملکرد حال حاضر این افراد به چشم نمی خورد. هرچند که سردادن شعارهایی از این قبیل و به قولی منقضی شدن تاریخ انقضای سید موسوی درحالی است که همچنان این مدعیان سودای حمایت و تمنای گوشه چشم وی را پنهان و آشکارا در سر می پرورانند و این خود جای بسی تامل است!
موضوع دیگر که این روزها مطرح می شود ادعای عدم مشورت پذیری سید باقر موسوی و به زعم برخی یکه تازی ایشان در عرصه سیاسی است.این در حالیست که در این زمان باقی مانده تا انتخابات پیش رو تنها موضوعی که مانع از اعلام رسمی و علنی گزینه مورد نظر وی بوده از زبان خودش همین بحث تعامل با سایر دوستان همفکر و رسیدن به یک نقطه اجماع مشترک و مطلوب همه جماعت مدعی می باشد که این کاملا در تقابل با ادعاهای مشکوک و ظاهرا مغرضانه این افراد می باشد.
موضوع دیگر بحث مطرح کردن چهره های صاحب منصب و شاخص و البته پایتخت نشین در تقابل با آقای موسوی است که طرح این موضوع خود نیز از اساس مشکوک بوده و به نظر با هدف ایجاد دوشقگی و نفاق در میان جبهه اصلاحطلبان توسط عناصر و رسانه های معلوم الحال و عموما جیره خوار مطرح شده است.چرا که بعضی از همین پایتخت نشینان اصولا موجودیت و مجوز حضوز خود را در سالهای دور وامدار آقای موسوی بوده و ایشان نیز در شرایط موجود برای جلب نظر ،رضایت و حمایت اینان تا به حال رسما و علنا گزینه مطلوب خود را اعلام ننموده است و بارها در مجالس خصوصی و عمومی همفکری و مشورت تا رسیدن به یک نقطه مشترک را لازمه و پیش شرط تصمیم گیری غایی اعلام نموده است.
با همه این اوصاف ذکر این نکته ضروری می نماید که اساسا طرح و عنوان کردن مجموعه این تهمتها و برچسب ها و وصله های غیر منصفانه در حق آقای موسوی به نظر غالبا از فکر و حنجره سه گروه برمی خیزد؛
گروه اول جناح روبرو و مخالف بوده که از اساس با اندیشه اصلاح مخالف بوده و علنا هم مخالفت و تقابل خود را همیشه نشان داده و به قولی شمشیر را از رو بسته اند.
گروه دوم افراد و رسانه های تحت امر و عموما جیره خوار بوده که در طی این چند سال خالی بودن اجباری عرصه از امسال سید باقر موسوی صاحب همه مناصب و امتیازات و شغل ها و حقوق ها و موقعیت ها و ثروتها و تریبون های بادآورده شده و طبیعتا دلهره برباد رفتن یک شبه همه اینها را داشته و کیسه هایی آنچنان بزرگ دوخته اند که در دغدغه لبریز نشدنش زانوانشان به لرزه افتاده است.
و گروه سوم اما دوستان گله مند از عدم تغییر دیدگاه موسوی در حمایت از گزینه های موردنظرشان هستند که پافشاری و استقامت ایشان بر روی خط مشی و آرمان راستین اصلاحطلبی آزرده شان کرده و از تفاوت اندیشه و برداشت آقای موسوی از اصلاحطلبی با اندیشه و برداشت خود رنج می برند .
در پایان با این نیایش معلم شهید دکتر شریعتی سخن کوتاه می کنم ؛
خدایا عقیده مرا از دست عقده ام مصون بدار.
خدایا به من قدرت تحمل عقیده مخالف ارزانی دار.
خدایا مرا همواره آگاه و هوشیار دار ،تا پیش از شناخت درست و کامل کسی یا فکری قضاوت نکنم.
خدایا مرا از این فاجعه پلید مصلحت پرستی که چون همه گیر شده است ،وقاحتش از یاد رفته و بیماری ای شده است که از فرط عمومیتش هرآنکه از آن سالم مانده باشد بیمار می نماید، مصون دار تا به رعایت مصلحت ،حقیقت را ذبح شرعی نکنم!