در همایش نماز استان رئیس اداره از خودش تجلیل کرد – اداره تعطیل دستگاه برتر استان شناخته شد
در اجلاس نماز استان کهگیلویه و بویراحمد، رئیس ستاد اقامه نماز این استان که متولی نماز است و برای همین موضوع حقوق می‌گیرد، و اتفاقا خودش هم برگزارکننده این اجلاس بود از خودش تجلیل...
فصلی نو – کریم بنام در ریواس جنوب نوشت: اجلاس نماز در حالی در استان کهگیلویه و بویراحمد برگزار شد که نگاه‌های سطحی و ظاهری مدیریتی حتی در موضوعات اعتقادی و فرهنگی نیز ملموس و پررنگ‌تر از همشه بودند؛ متولی نماز از خودش تجلیل می‌کند و اداره‌ای در این حوزه برتر می‌شود که گویا یکسال است به کارش گفته است که نماز دارم! اداره‌ای که همه در آسمان دنبالش می‌گردند و او در زمین است و جایزه برگزاری نماز با چند کارمند محدود می‌گیرد.
در این اجلاسیه که می‌توانست سکویی برای پرتاب فرهنگ نماز به عنوان یکی از اعتقادات مردم و مسئولان شیعه به درون جامعه باشد، متأسفانه هیچ تحرک خاصی نبود و ارزیابی‌ها در معرفی ادارات برتر در این حوزه به شدت زیر سؤال است.
بعید است که ارزیاب‌ها از پشت میز خود بلند شده باشند و به ادارات رفته باشند؛ اداراتی که در هنگام نماز حتی دو نفر هم پشت سر امام جماعت نیست و فضای نماز در آنها وجود ندارد.
در برخی ادارات هم اگر نماز باشد، فقط به جنبه ظاهری آن و فرصتی برای خودی نشان دادن و مزایای اداری آن توجه می‌شود و عمق نماز و اثرات عمیق آن در نماز هنوز در فضای اداری ما درک نشده است.
اما این‌ها انتظارات سنگینی است که ما از مسئولان متولی در این استان داریم آنها متاسفانه در کارهای کوچکتر هم می‌لنگند.
در اجلاس نماز استان کهگیلویه و بویراحمد، رئیس ستاد اقامه نماز این استان که متولی نماز است و برای همین موضوع حقوق می‌گیرد، و اتفاقا خودش هم برگزارکننده این اجلاس بود از خودش تجلیل کرد!
تازه او اگر کاری کرده باشد به وظیفه اداری‌اش عمل کرده و کار شاقی نکرده است لذا تجلیل از او در برنامه‌ای که خودش برگزار کرده است، به شدت در ذوق می‌زند.
حالا اگر مدیر فلان سازمان برای امر نماز، یک کار فرهنگی و اثربخشی انجام داده است، شایسته تقدیر است؛ اگر فلان طلبه کاری کرده است که نماز فلان اداره شلوغ شده است شایسته تقدیر است اما کسی که مدیر اداره‌ای است که کارش ترویج نماز است و این هم اوضاع نماز در ادارات ماست به چه بهانه‌ای تقدیر شد؟
بهتر نبود، آقای چراغ‌زاده تجلیل از خودش را به برنامه دیگری و از سوی نهاد دیگری موکول می‌کرد و از دیگری تجلیل می‌کرد شاید انگیزه کار برای او بیشتر می‌شد؟
از این‌ها گذشته، فرودگاه یاسوج که بیش از یکسال است، تعطیل بوده و چند کارمند بیشتر هم ندارد، چه کرده است که در نماز، برتر شده است؟
آیا از پول مردم و دولت، نمازخانه شیک ساختن و بنر میلیونی نصب کردن، تقدیر دارد؟
مگر شما متولیان به نمازخانه اهمیت می‌دهید یا به نمازخوان و جمعیتی که مشتاق نماز می‌شوند؟
جالب است که مدیر فرودگاه یاسوج در مصاحبه‌ای در واکنش به این سوال ما گفته است که درست است در فرودگاه یاسوج پروازی انجام نمی‌گیرد اما کارمندان ما تعطیل نیستند و سر کار می‌آیند!
ما هم می‌گوییم کارمندان شما سر کار می‌آیند اما واقعا فرودگاه به جز پروازها چه وظیفه مهم دیگری دارد که شما نشستید آنجا و در نماز خواندن، دستگاه برتر یک استان صد درصد شیعه می‌شوید؟
آیا وظیفه اصلی شما این نیست که با چنگ و دندان، بعد از یکسال از حادثه تلخ سقوط هواپیما، پروازها را برقرار کنید و یک شرکت هواپیمایی را متقاعد کنید به یاسوج بیاید؟
فرودگاهی که نه “فرود” دارد و نه “فراز” همان نباشد بهتر است؛ لذا شما اگر برای پروازها فعلا برنامه‌ای ندارید شفاف بگویید برای نماز دقیقا چکار کردید که برتر شدید؟ با چند نفر در نمازخانه مجللتان، نماز را برگزار کردید؟ با چند اداره و شعبه زیر دست؟ با چند مسافر و خلبان؟ با چند مدیر و معاون؟
آیا وقتی افکار عمومی می‌شنوند که فرودگاه یاسوج در نماز برتر شده است و آن را در کنار رها شدن وظیفه اصلی این اداره بگذارند، به نماز و ارزیابان نماز بدبین نمی‌شوند؟
چرا باید ارزیابی‌های ما به نوعی باشند که کار و نماز را مقابل هم قرار بدهیم؟ آیا در هنگام نماز و برای چند دقیقه باید به کار بگوییم نماز داریم یا بیش از یکسال!
آقای محسنیان اگر در حوزه نماز هم کاری کرده است جای تقدیر دارد ولی او باید به خوبی بداند که مردم در آسمان به دنبال عملکرد او می‌گردند نه زمین؟!
آن اداره‌ای باید در نماز برتر شود که ارباب‌رجوع آن در هنگام نماز آستینش را بالا بزند و در کنار کارمند آن اداره به نماز بایستد نه اینکه آنقدر از خدمات آن اداره مأیوس و ناراضی باشد که به نمازخانه رفتن کارمند را از زیر بار کار دررفتن بداند!
اداره‌ای که کار ارباب رجوعش به موقع انجام شده باشد و مراجعه کننده، وقت نماز را اتلاق وقت و معطلی نبیند!
اداره‌ای باید در نماز برتر شود که فضای نماز و معنویت حاکم بر آن را ترویج دهد و کاری کند که نماز موجب اصلاح شود و وجدان کاری و اخلاص در خدمت به مردم را بیشتر کند.
ما در کدام اداره‌امان این مسائل را سراغ داریم؟
حتی در همان ظاهر قضیه هم به جز در مواقع خاصی و گر نه شاهد خلوت بودن نمازخانه‌ها در ادارات هستیم.
ستاد اقامه نماز نیز در برخی زمینه‌ها تلاش‌هایی دارد و این انتقاد به منزله زیر سوال بردن خدمات آنها نیست اما انتظارات از مسئولان در حوزه‌های فرهنگی بیسار بیشتر از عملکرد فعلی آنان است.
اگر در زمینه مبارزه با آسیب‌های فرهنگی و اجتماعی، اگر برای فرهنگ کتاب‌خوانی اگر برای کاهش جمعیت معتادین و صدها برنامه دیگر پول نیست، برای نماز در حکومت اسلامی، پول همیشه هست.
آیا ما متولیان پول‌های نماز و ارزش‌های دینی می‌توانیم شفاف به مردم بگوییم چقدر پول داشتیم و کجاها خرج کردیم و چه خروجی داشته است؟
آیا ما نمازخوان معتقد پرورش دادیم یا به سمت نمازخوان‌پروری رفتیم!
بدون نظر! اولین نفر باشید