در واکنش به تغییر نام استان/بعضی ها دایه مهربانتر از مادر شدند

فصلی نو-بهزاد همتی

این روزها بعد از روزها و ماه ها که فضای انتخابات بر استان کهگیلویه و بویراحمد حاکم بوده است،چند صباحی است که برخی از هم استانی های عزیز و مسئولان کم توان،که در خود توان شناخت و نشان دادن قدمت و هویت واقعی این استان به افکار عمومی را ندارند،مشکلات را در عدم سهولت بیان نام کهگیلویه و بویراحمد خلاصه نموده،و لذا جهت غریبه ساختن مردم با دیار و وطن مادری خود،سعی مضاعفی بر تغییر نام این استان،و جایگزین ساختن نام نامأنوس دیگری،که هیچ تعلقی به تاریخ و قدمتش ندارد،به جای آن دارند.

سالهاست که شعار تغییر نام استان و حتی شهرستان های بزرگ این استان،همچون گچساران و بهمئی که لازمه برون رفت از محرومیت و کاستی ها خود را در الحاق خود به استان خوزستان جستجو می کنند،فریاد هر کوی و برزن شده،و برخی که از ظرفیت تاریخی و فرهنگی این استان بی اطلاعند،و نیز طاقت سختی بیان نام این استان را ندارند‏!‏ بی توجه به قدمت و تاریخ این نام همواره درخشان و حماسه ساز، بنا را بر تغییر این نام قدمت دار و باسابقه گذاشته اند.

بکار بردن لفظ تغییر، زمانی عجیب می نماید،که امروزه تفکرات و عملکردهای قومیتی و عدم انتقادپذیری و اصرار مداوم بر همه چیز دانی و همه فن حریف بودن ما،همچنان بدون تغییر به قوت خود باقی است،و حتی گذر

زمان و تحولات بی شمار جوامع انسانی،نیز نتوانسته مانع از تمدید و تکرار این عادات تلخ قومیتی شود،و فارغ از هرگونه تلاشی در جهت تغییر و دگرگونی مطلوب خود و اندیشه های بی ثمر قومیتی ،تغییر نام این استان  را امری بدیهی و عادی تصور نموده اند،و لذا این نام درخشان،با همه زیبایی و شگفتی هایش،به دلایلی ناچیز و قابل رفع،در آستانه قربانی شدن و محو از تاریخ و فرهنگ این استان قرار گرفته است.

تغییر و محو نام این استان سرشار از قدمت و بزرگی،در ظاهر امری بسیار عادی و بدیهی و نام جایگزین نیز گزینشی معمولی می نماید،اما با قدری تأمل در آن،این غفلت وسهل انگاری،به معنای  سرپوش گذاشتن و بی هویت ساختن تمام افتخارات و حماسه و فداکاری های تکرارناشدنی ای خواهد بود که به واسطه سال ها همت و ایثار و ازخودگذشتگی مردم این دیار،به نام استان کهگیلویه و بویراحمد سند خورده است،و لذا هرگز نمی توان همه داشته و دستاوردهای از گذشته تا امروز را، جدای از تاریخ آن دانسته،و بالاجبار قابل ارجاع به نام جدید دیگری دانست.

این نام و این تاریخ، همراه با نسل گذشته و نسل کنونی ما،سختی و تلخی و محرومیت های بسیار به جان خریده، و شریک غم و شادی گذشتگان و امروزی های این دیار بوده است،و لذا امانتی است پرثمر از

گذشتگان،به قیمت همه رنج  از خودگذشتگی هایشان،که به هیچ قوم و اقلیم خاصی تعلق نداشته و فارغ از هرگونه وابستگی به زمان و مکان،در همه اقلیم ها و همه اعصار قابل انطباق و همراهی بوده است.

آنچه بر حیرت و جفای ما بر این نام تاریخی و اما بلاکش می افزاید،توجیه تغییر آن به بهانه سختی تلفظ و بعضأ اشتباه گرفتن آن از سوی مردم خارج از استان و بی اطلاع از تاریخ و قدمت آن است‏!‏ که در حالی که حرف زدن و بیان کلمات به آسانی آب خوردن است،از تلفظ و بیان این نام مرکب از جغرافیای این استان عاجز و درمانده اند.حال سؤال ما این است که این توجیه و ساده انگاری،آیا بیانگر این حقیقت تلخ نیست که ما با تنزل دادن این نام بزرگ،که همواره شناسنامه تاریخ و بزرگان و قهرمانان و شهدای سرافراز دیار ما بوده است،و در پس همه ناکامی ها،بر قله عظمت و بزرگی،افق های روشن و افتخارات درخشان و حیرت آوری را در خود جای داده است،را چنین به بهانه های ناچیز،که نه از خود،بلکه از مشکل بیان و ناآگاهی کسانی است که هنوز بر نقشه و جغرافیای این مرزوبوم اشراف ندارند و بر نامه های خود یاسوج را مرکز چهارمحال و بختیاری جا زده اند،تنزل داده و آن را محدود به خودخواهی و ضعف اجتماعی خود ساخته ایم؟ چگونه است که بجای سعی آنها بر رفع

مشکل و تقصیرشان،ما دایه مهربانتر از مادر شده،و برای اینکه خم به ابروی این ناآگاهان ننشیند،با پذیرش تقصیر،بی رحمانه بر این نام بزرگ چوب حراج زده ایم‏!‏؟

آیا ثمربخشی و بهره مندی این نام بزرگ و قدمت دار به فرجام رسیده است و دیگر از آن انتظار ثمربخشی و خلق حماسه نداریم؟

 آیا می توان تصور کرد که تغییر نام استان،مقدمه شکوفایی و توسعه،و راه هموار رهایی آن از همه کاستی و محرومیت ها باشد؟آیا این تغییر بدان معنا نیست که ما همچنان به خودباوری نرسیده،و از شناخت واقعی ظرفیت های های این استان محروم و اما غنی و پربرکت، محروم مانده ایم؟

این سؤالاتی است که ذهن بسیاری از مردم این استان را به خود مشغول ساخته،و با جانبداری آنان از نام و تاریخ استان خود،خواهان پاسخگویی به این ابهامات،از سوی کسانی است که تغییر نام استان را امری عادی و معمولی جلوه داده و به خیال خود،در پی تغییر و دگرگونی اند.امیدواریم که همه ما حافظ تاریخ و اعتبار و گذشته این نام بزرگ و قدمت دار باشیم.