زندگی زنان زیلایی بویراحمد در «زجر و مشقت» / مردم روستا به «درد» عادت دارند

به گزارش فصلی نو ، زنان روستاهای کول ارزن، سرگری، زرین دو تو و قبا سوخته دهستان زیلایی واقع در ۱۵۰ کیلومتری یاسوج مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد به دلیل نبود آب شرب روزانه باید ساعت‌ها در مسیر رسیدن به چشمه پایین دست، دبه بر دوش برای تامین آب شرب مورد نیاز خانواده در رفت و آمد باشند.

به دلیل جاده سخت‌گذر و خاکی بودن مسیر ۱۵۰ کیلومتری این روستاها بیش از ۴ ساعت با خودروی کمک‌دار به طول می‌انجامد و با اولین بارش راه ارتباطی این روستاها مسدود می‌شود.

سهم زنان این روستاها از زندگی « زجر و مشقت» است و دیگر باورشان شده که باید تا پایان زندگی از طلوع تا غروب آفتاب با مشکلات دست و پنجه نرم کنند و انگار سختی را با خود به عنوان ارث و یادگار گذشته‌گان به همراه دارند.

دوش زنان زیلایی دیگر با دبه‌های ۲۰ لیتری آب خواهر خوانده هستند، زخم‌های تاول زده‌شان توان بر دوش کشیدن دبه‌ها را دارد و دیگر به این «درد» عادت دارند.

کودکان و دختران اهالی این روستا تا مقطع ابتدایی بیشتر به دلیل نبود مدرسه در دیگر مقاطع امکان ادامه تحصیل ندارند و باید یا به دیگر روستاهای دهستان زیلایی مهاجرت کنند و یا ترک تحصیل را برگزینند که البته بررسی خبرنگار تسنیم نشان می‌دهد دختران روستا به دلیل دوری مسافت ترک تحصیل را بر ادامه تحصیل در دیگر مقاطع ترجیح می‌دهند.

بیشتر بخوانید

• یاسوج|خدمات رایگان گروه جهادی بهداشت دهان و دندان در دهستان محروم زیلایی+تصاویر
• کهگیلویه و بویراحمد|واکنش امور عشایر به گزارش ” روزگار سخت عشایر زیلایی»+ پاسخ تسنیم

مدرسه روستا ساختمانی خشت و گلی است که بیش از ۳۰ سال عمر دارد و به دلیل بارش‌های کم سابقه امسال تخریب شده و فرو ریخته است و دیگر امکان حضور در این کلاس‌ها درس وجود ندارد و در صورت مجبور بودن به حضور هر لحظه باید منتظر فاجعه باشیم.

بخشدار مارگون یکی از مهمترین دلایل نبود زیرساخت‌های اولیه برای زندگی در این روستاها را پراکنده و سخت گذر بودن دانست و گفت: این روستاها حدود ۲۰ خانوار جمعیت دارند که به صورت پراکند و در منطقه‌ای کوهستانی واقع شده‌اند.

احسان دانشی با تاکید بر اینکه بهترین پیشنهاد برای ارائه خدمات به اهالی این روستاها را تجمیع آنان است، افزود: بدون شک برای ارائه خدمات اعم از راه ارتباطی، آب، بهداشت و درمان، مدرسه سازی و ….به ازای هر خانوار باید حداقل یک میلیارد تومان هزینه شود.

وی تاکید کرد: بدون شک در صورت اعلام رضایت اهالی روستاهای کول ارزن، سرگری، زرین دو تو و قبا سوخته دهستان زیلایی برای تجمیع با هدف خدمات رسانی بهتر دولت استقبال می‌کند زیرا مهمترین دغدغه دولتمردان و مسئولان ارشد استانی خدمت به مناطق کمتر برخوردار است.