سریال ادامه دار بیمارستان امام سجاد-مینو آریانفر

فصلی نو-مینو آریانفر

بیمارستان امام سجاد یاسوج یکی از بیمارستان‌های شهر یاسوج است که روزانه تعدادی از بیماران به آن مراجعه می‌کنند که لازم است تمام امکانات آن برای ارائه خدمات فراهم شود.

نبود امکانات لازم از جمله سیستم خنک کننده مناسب برای بیماران، عدم توجه کافی به بیماران خصوصاً در بخش زایشگاه این بیمارستان موجب انتقاد بیماران و همراهان آنان شده است به طوری که زنان باردار در زمان مراجعه به بیمارستان مجبور هستند، ساعتی را با وضعیت نامناسب سالن انتظار و هوای گرم و غیرقابل تحمل در این سالن و در کنار همراهان سایر بیماران تحمل کنند.

 زنان باردار به محض ورود به بیمارستان به خاطر شرایط بحرانی و نامناسب نیاز به استفاده از ویلچر دارند که این نیاز اولیه در بیمارستان‌ وجود ندارند و همراهان مجبورند بیماران خود را با وضعیت نامطلوب و نامناسبی جابه‌جا کنند.

این در حالی است که منشور حقوقی بیمار، بیمارستان را موظف می‌کند به ارائه مراقبت‌های بیمارستانی به بیمار و مورد توجه قرار دادن ملاحظات اخلاقی و حقوق بیمار باید هنگام ارائه درمان یا خدمات رعایت شود و مورد حمایت قرار گیرد رعایت حقوق بیماران به عنوان یکی از شاخص‌های ارزشیابی مراکز ارائه خدمات سلامت باید فراهم شود.

خانم «ط- آ» زن بارداری است که پس از مراجعه به پزشک متخصص به دلیل مشکلات زایمان زودرس و عدم تحرک بچه در شکم مادرش توسط پزشک متخصص به صورت اورژانسی به همراه برگ معرفی نامه به بیمارستان امام سجاد یاسوج اعزام می‌شود.

اما بعد از مراجعه این خانم به بیمارستاران پرستار بخش زایشگاه بیمارستان امام سجاد(ع) بدون توجه به معرفی‌نامه و وضعیت اورژانسی بیمار از وی می‌خواهد در سالن انتظار بنشیند تا او را صدا بزند اما بعد از طی زمان طولانی به دلیل اینکه بیمار تحمل درد را ندارد مجدد به پرستار بخش مراجعه می‌کند و از او می‌خواهد که به دلیل وضعیت اورژانسی به کار وی رسیدگی کند.

این بار هم پرستار بدون توجه به وضعیت وی از او می‌خواهد در حیاط بیمارستان منتظر بماند تا وی را اطلاع دهد بیمار پس از گذشت ساعتی دوباره مراجعه می‌کند که این بار شیفت پرستار عوض شده و پرستار جدیدی در بخش حضور دارد.

وضعیت با حضور پرستار جدید تفاوتی نمی‌کند و پرستار با بداخلاقی به بیماران می‌گوید که سرش شلوغ است و باز هم منتظر بمانند.

همراه بیمار با دیدن بی‌توجهی به وضعیت بیمارش از پرستار می‌خواهد که اگر وضعیت همینطور ادامه دارد و قصد رسیدگی به بیماران را ندارند بیمارش را به شیراز اعزام کند. که پرستار در جواب همراه بیمار می گوید بیمارت را به هر جایی که دوست داری اعزام کن.

همراه بیمار مجبور می‌شود بیمارش را با وضعیت نابه‌سامان و دردی که تحمل می‌کند با ماشین شخصی خود به یکی از بیمارستان‌های دولتی شیراز اعزام کند که در آن بیمارستان پرستاران بخش با دیدن وضعیت بیمار با کمال خوشرویی بیمار را تحت مراقبت قرار می‌دهند.

حال در این خصوص چند سؤال پیش می‌آید اینکه لوح منشور اخلاقی که در بیمارستان و مراکز درمانی شهر ما نصب شده فقط و فقط از حقوق کادر پزشکی و پرستاری دفاع می‌کند و حقوق بیمار باید نادیده گرفته شود.