سید رضا دانشی آزاده ای بر بلندای مظلومیت و استقامت

فصلی نو- سید عبدالمنان دانشی – سید رضا دانشی آزاده ای بر بلندای مظلومیت و استقامت

نامش مانوس شده است با اسارت گاههای بغداد و الانبار که ۳۱۵۳ روز از بهترین دوران خود را در عنفوان جوانی آنجا گذراند.
متولد روستای دره آخوند سادات امامزاده علی است، در دی‌ماه ۱۳۶۰ با شهادت فرمانده شان شهید ستوان احمدی خواه در بلندیهای شیاکوه گیلانغرب و تحمل ۴۸ ساعت محاصره شدید و مقاومت در برابر بعثیان تا دندان مسلح مجروح و با پنج نفر دیگر از همرزمانش که تا آخرین نفس ایستادگی کردند به اسارت دشمن درآمدند.
خود می‌گوید ما را بر روی جسد عراقی ها که بدست ما کشته شده بودند عبور دادند و یک نفر از ما را جلوتر از دیگران به خط کردند و با شلیک گلوله ایشان را به شهادت رساندند وبعد از انتقال ما را با چشمانی بسته در سیاه چال های مخوف بغداد زندانی کردند.
جثه درشت اندام او باعث گردیده بود که عبدالرشید ، یاسر رمضان و نائب عریف خمیس در اسارت گاه الانبار ایشان را بعنوان ژنرال سخت مورد شکنجه قرار دهند.
سید رضا دانشی مانند دیگر جوانان این مرز و بوم جنگید و درد و رنج اسارت کشید تا وجبی از خاک این سرزمین به دست دشمنان نیفتد.
سید رضا در خانواده ای مذهبی دیده به جهان گشود سه برادر بودند دو نفر از آنها در کسوت روحانیت و خود نیز که افتخار اسارت و جانبازی در راه وطن دارد.
پدرش از جمله حاجیانی بود که سال ۱۳۶۶ در ابراهیمی ترین حج حضور داشت و در آن حج، حکام آل سعود تحمل فریاد برائت از مشرکین آنها را نداشتند و شماری از آنان را به شهادت رساندند.
سید رضا از خاطراتش که می‌گوید قلم ها تحمل نوشتن این همه درد و رنج وسختی های آن دوران را ندارند ولی خود چنان استوار و صبورانه می گوید که کلمات شرمنده مجاهدت های آنان می شود.
سید در رضا در مکتب سید آزادگان شهید حجه الاسلام سید علی اکبر ابوترابی درس مقاومت و استقامت را فراگرفت و در آن اسارتگاههای مخوف به فراگرفتن علوم قرآنی و تفسیر نهج البلاغه روی آورد که خاطرات ۹ سال اسارت آن در دست تدوین می باشد.
این آزاده و جانباز سرافراز هم اکنون دارای ۵ فرزند ۳ پسر ودو دختر می باشد که فرزندانش علیرغم تحصیل دانشگاهی بیکار می باشند و جمله ای ای که ایشان به زبان آورد این بود که بنده درد و رنج ناشی از ۹ سال اسارت را تحمل میکنم ولی درد بیکاری فرزندانم مرا سخت آزار می دهد.
این آزاده سرافراز که هم اکنون در شهر دهدشت در کنار فرزندان و همسر خویش که خواهر دو شهید می باشد روزگار می گذراند و نامش در غبار هیاهوی سیاسی شهر کم رنگ گردیده به سختی پذیرفت تا از روزگارش در این روزگار بگوییم
باشد که عدالت جذب و اشتغال فرزندان آزادگان و جانبازان از کوچه این نماد استقامت و ایثار شهرمان نیز عبور نماید

به قلم سید عبدالمنان دانشی