شاپور رمضانی کیست؟ و چه می گوید؟

فصلی نو – رضا مهدی زاده

انتخابات همواره برای استان ک.ب پدیده ای جذاب و قابل توجه بوده است و به امر ناگزیر فرهنگی و اجتماعی استان بدل شده است، در استان  انتخابات پیش از آنکه کنش سیاسی باشد امر فرهنگی و اجتماعی ست، ساختار خرده فرهنگی و گرایش های  قوم مدارانه در استان سبب شده نوعی تضاد و چالش پنهان  و نامتعارف میان گروهی در جامعه ایجاد شود و گاها با رویکردی آسیب شناسانه به آن نگریسته شود.
شاپور رمضانی چهره ایست که برخلاف خیلی از کاندیدا ها در بویراحمد ایلی نمی اندیشد و خود را در ظرف ایل تبارش معرفی نمی کند. جهان اش فراخ است، در بویراحمد زیست می کند ولی دغدغه اش فقر بلوچستان ، کولبری کردستان و محرومیت خوزستان است.
آگامبن در کتاب معاصر چیست؛ میپرسد که معاصر بودن یعنی چی؟
معاصر بودن یعنی نابهنگام بودن ،همراه جماعت نشدن، یعنی فرد در دوران خودش زندگی می کند اما در خلاف فرهنگ غالب حرکت می کند،
شاپور ،آن دیگری ای هست که نابهنگام است و جور دیگری می اندیشد. وی  نمی خواهد همرنگ جماعت باشد، از عادت های روزمره دیگر کاندیداها فاصله می گیرد. از بی محلی یا کم اهمیتی ها به دانشگاهیان ، نخبگان دانشجو و… دلگیر و سرخورده نمیشود و همچنان پابرجا در صحنه ایستاده است
این روزها رجوع دیگران به اندیشه های طایفه مدارانه  به امر متعارف و بدیهی  تبدیل شده است، و  هر کس که سودای سیاست می کند وعده های دروغین می دهد، هویت خود را در به غلیان درآوردن عصیب ایلی جستجو می کنند و تفکرات واپس گرایانه و طایفه گرایانه دامن میزند، اینجاست که نیاز است که جور دیگری اندیشد و جور دیگری سخن گفت.

وی در این شکستگی زمان زندگی می کند ولی پرسشگری می کند، پرسش از چرایی فقر ،چرایی عدم توسعه ،چرایی ایلی اندیشی،چرایی باند بازی و طایفه گرایی

او آمده تا در این تاریکی دنبال نور بگردد.نور امروز همان عقلانیت فراموش شده است همان حس همکاری و همیاری ست، همان تدبیر جمعی و امید به آینده ای روشن است، همان احساس مسئولیت همه مدیران و تصمیم گیران در قبال بدبختی و فلاکت توده های مردم است.نور امروز رجوع به عقل و مشورت جمعی ست برای ساختن آینده ای بهتر.

رمضانی شعار نواصلاح طلبی را در بحبوحه وعده وعیدها و رقابت های مادی و قومی پا به عرصه ی  گذاشته و سعی دارد ایده نو و نوپای خود را به گفتمان غالب جامعه  تبدیل کند اما در این مسیر با چالش هایی متعددی پیش روست و باید دید میتواند خود و آنچه از آن می گوید به همگی بشناساند‌.