شجاع‌پوریان: اصلاح‌طلبان با ترافیک کاندیدا در انتخابات شوراها مواجهند | ابوالمشاغل‌ها دیگر نیایند

امید کرمانی‌ها: رقابت سیاسی مهمی در هر دو حوزه ملی و محلی پیش رو است. اصلاح طلبان گرچه در تعیین مصداق برای انتخابات ریاست جمهوری دغدغه ای ندارند و همواره حمایت خود را از حسن روحانی اعلام کردند اما در انتخابات شوراها با تکثر نامزد مواجه هستند، به طوریکه ولی الله شجاع پوریان عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت ایران اسلامی در گفتگو با خبرگزاری خبرآنلاین می گوید: برخلاف اینکه برخی دامن می زنند که افراد ثبت نام کنند معتقدم فقط باید افرادی با انگیزه و آشنا با حوزه مدیریت شهری به صحنه بیایند.

عضو شورای شهر تهران، انتخابات دوره پنجم شوراها را نبرد ژنرال ها می داند و با اشاره به تجربه الهه راستگو در دوره قبل یادآور می شود: دست اصلاح طلبان باز است و بهترین ها و مطمئن ترین ها را که دارای ثبات رأی هستند انتخاب می کنند و در فهرست شورای شهر تهران قرار می دهند.

مشروح این گفتگو را در ادامه بخوانید؛

***

انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم ۲۹ اردیبهشت سال ۹۶ برگزار می شود. نگاهی به مواضع اصلاح طلبان نشان می دهد که دو دیدگاه در این اردوگاه سیاسی برای رقابت ۲۹ اردیبهشت وجود دارد، یکی حمایت قطعی و همه جانبه از روحانی است و بدون آنکه هیچ اصلاح طلب دیگری نامزد انتخابات ریاست جمهوری شود، دیگری آوردن کاندیدای در سایه است تا روحانی را در کوران مناظرات انتخاباتی همراهی کند و مانع آن شود که رقبا او را تنها در میدان ببینند و یکجانبه به دولت یازدهم را مورد نقد و انتقاد قرار دهند. کدام تاکتیک نهایتا به اجرا در خواهد آمد؟

اصلاح طلبان در حمایت از آقای روحانی اجماع کامل دارند و این ایده که در کنار او به طور علنی یا در سایه نامزدی اصلاح طلب حضور داشته باشد، کلا منتفی است. این فرصتی محسوب می شود که اصلاح طلبان بیشتر روی انتخابات شوراها متمرکز شوند.

اصلاح طلبان چگونه می خواهند به انتخابات شوراهای شهر و روستا ورود کنند مرجع تصمیم گیری شورای هماهنگی جبهه اصلاحات است یا شورای عالی سیاستگذاری؟

جریان اصلاح طلبی به تحزب و تشکل اعتقاد دارد و یکی از مکانیزم های حضورش در قدرت برای پیشبرد ایده ها و برنامه های توسعه کشور را از کانال احزاب دنبال می کند بر همین اساس احزاب مختلفی مجوز گرفتند، فعالیت می کنند و هزینه دادند اما به آن دلیل که احزاب کامل نهادینه و تثبیت نشدند حتی کار تشکیلاتی و حزبی سیاسیون خیلی مدلش مثل دنیا نیست و هر کسی با ظرفیت حزب به جایی رسید فکر می کند آزادی عمل دارد که براساس تصمیم شخصی جلو برود همچون کاری که در ابتدای شورای چهارم در انتخاب شهردار رخ داد؛ باید به یک مکانیزم گذرا و مکمل یعنی شورای عالی سیاستگذاری تن دهیم. بالاخره کسانی در جناح اصلاحات هستند که جایگاه دارند و در قالب احزاب نمی گنجند که مکانیزم شورای عالی سیاستگذاری به رغم گلایه هایی که از آن وجود دارد می تواند آنها را پوشش دهد. کما اینکه در انتخابات ریاست جمهوری و انتخابات مجلس شورای اسلامی این مکانیزم جواب داد.

نگاه به فعالیت شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان مقطعی است یعنی تا انتخابات شوراها خواهد بود بعد کنار می رود و نگاه تشکیلات محور و حزب محور جایگزین می شود؟

حتما باید به فکر نهادینه کردن آن نباشیم چون براساس مولفه هایی ماهیت نهادینه کردن ندارد چون مثلا ما تا یک سده دیگر شاید شخصیتی همچون رییس دولت اصلاحات را نداشته باشیم که به اندازه او در بین اصلاح طلبان تأثیرگذار باشد بنابراین هرچه زمان می گذرد، نقش احزاب پررنگتر، آگاهی های مردمی بیشتر، فعالیت های مدنی گسترده تر می شود، طبیعتا به موازاتش آن نقش هم کمتر می شود. از آن طرف نیز نمی توان زمان دقیق مشخص کرد و گفت حتما بعد از انتخابات شوراها، شورای عالی سیاستگذاری به کار خودش پایان خواهد داد.

با توجه به اینکه اکثریت کرسی های هیأت مرکزی نظارت بر انتخابات شوراها در اختیار اعضای فراکسیون امید قرار گرفت، بسیاری از چهره های جناح اصلاحات فضای ورود به این عرصه را برای خود مهیا می بینند، احساس می شوند در این حوزه اصلاح طلبان دغدغه بزرگ دارند؟ 

بله همین طور است. برخلاف دوره گذشته که با کمبود نامزدهای شناخته شده، امتحان پس داده، مطمئن و دارای برند و نام مواجه بودیم، در این دوره با تراکم و ترافیک نامزد مواجه هستیم. طبیعتا در وهله اول باید یک خود اقناعی و مذاکره درون گروهی داشته باشیم تا بتوانیم با مدیریت این موج را به یک تعبیری کمتر کنیم. برخلاف اینکه برخی دامن می زنند که افراد ثبت نام کنند معتقدم فقط باید افرادی با انگیزه و آشنا با حوزه مدیریت شهری به صحنه بیایند. گاهی مشاهده می کنیم که افراد موقعیت ها را اشغال می کنند. یعنی نام و برند دارند می آیند اما چون ابوالمشاغل هستند نقش شان را خوب نمی توانند ایفا کنند.

یعنی اصلاح طلبان برخلاف انتخابات مجلس کسی را برای نام نویسی در انتخابات شوراها تشویق یا تعارف نمی کنند؟

بله، باید این طور باشد.

یک صحبتی هم آقای رهامی رئیس کمیته انتخابات شورای هماهنگی جبهه اصلاحات انجام داده و گفته شاید اصلاح طلبان با دو فهرست شورای هماهنگی و شورای عالی سیاستگذاری در انتخابات شوراها حضور پیدا کنند و این دو فهرست ۷۰ درصد اشتراک با هم داشته باشند، آیا این اتفاق موجب سردرگمی پایگاه رأی جریان اصلاحات نمی شود؟

آنچه آقای رهامی گفته فقط دیدگاه ۳ تا ۴ حزب از ۲۸ حزب عضو شورای هماهنگی جبهه اصلاحات است که شاید به داوری نهایی شورای عالی سیاستگذاری تن ندهند و یک نوع تک نوازی و تک روی را به نمایش بگذارند. این احتمال وجود دارد که این ۳-۴ حزب بخواهند لیست جداگانه ای داشته باشند اما این لیست به هیچ وجه لیست شورای هماهنگی جبهه اصلاحات نیست. اتفاقا مکانیزم شورای عالی سیاستگذاری با هدف پیشگیری از ارائه لیست های مختلف در اردوگاه اصلاحات است اگر چنین اتفاقی رخ دهد که دیگر سودی ندارد. تصمیم مجموعه خانواده و قریب به اتفاق اصلاح طلبان آن است که لیستی مرجعیت دارد که پای آن را شورای عالی سیاستگذاری و آقای خاتمی امضا کرده باشند و این تصمیم به هواداران و پایگاه رأی جناح اصلاحات منتقل می شود.

آقای رهامی برای ناکارآمدی مکانیزم شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان استدلال می آورد که “دوره گذشته انتخابات، ۱۴ نفر از اصلاح طلبان به شورای شهر تهران راه یافتند، وقتی یک نفر از آنها یعنی خانم الهه راستگو به تصمیم تشکیلاتی عمل نکرد حزب مربوطه مسئولیت این کار را پذیرفت و او را از مجموعه خود اخراج کرد اما در انتخابات مجلس شورای اسلامی گفته شد ۱۷۰ نفر از لیست امید به پارلمان راه یافتند اما وقتی ۷۰ نفر از آنها به تصمیم تشکیلاتی عمل نکردند اتفاقی نیفتاد و کسی هم مسئولیتش را نپذیرفت”، این استدلال را قبول دارید؟

این مقایسه را قبول ندارم چون نوع تأیید صلاحیت نامزدها در انتخابات شوراها با انتخابات مجلس شورای اسلامی و انتخابات ریاست جمهوری بسیار متفاوت است. شورای نگهبان برای تأیید صلاحیت نامزدهای انتخابات مجلس شورای اسلامی و انتخابات ریاست جمهوری اصل را بر احراز صلاحیت می گذارد بر همین اساس شاهد بودیم که آیت الله هاشمی رفسنجانی از استوانه های انقلاب ردصلاحیت شد یا کسانی که ۴ تا ۵ دوره سابقه نمایندگی مجلس دارند وقتی برای انتخابات نام نویسی می کنند ردصلاحیت می شوند بنابراین در شرایطی که شورای نگهبان وقتی حتی کسی را که تخمین می زد اصلاح طلب است ردصلاحیت می کرد ما اصلاح طلبان برای انتخاب نامزد در برخی حوزه های انتخابیه بین دو گزینه بد و بدتر قرار گرفتیم. از آنجاکه استراتژی آن بود که جریان تندرو دوباره وارد مجلس نشود، در تعداد زیادی از حوزه های انتخابیه به رغمی که می دانستیم نامزدی اصولگرا است به او رأی دادیم. تأیید صلاحیت نامزدها در انتخابات شوراها با مجلس شورای اسلامی است گرچه این مسئله با سختگیری هایی در دوره گذشته همراه بود اما خروجی اش تعداد خوبی از اصلاح طلبان تأیید صلاحیت شدند.

یک نکته دیگر تبعیت از عقبه حزبی است. در شورای شهر این را شاهد هستیم اما در مجلس خیر. مثلا از آقای تابش و پزشکیان سئوال شد که چقدر فراکسیون امید از احزاب و تشکل های اصلاح طلب برای برقراری نظم تشکیلاتی خودش کمک می گیرد، هر دو گفتند “چنین کمک گرفتنی وجود ندارد و هیچ کمکی از بیرون مجلس نمی گیریم.” برخی هم عنوان می کنند که “اعضای فراکسیون امید مجلس خود را بی نیاز از کمک گرفتن از عقبه تشکیلاتی جناح اصلاحات در بیرون پارلمان می دانند”. حالا سوال این است لیستی که شورای عالی اصلاح طلبان می خواهد برای پنجمین دوره انتخابات شوراها ببندد چقدر خود را به عقبه تشکیلاتی در جناح اصلاحات پاسخگو می داند؟

در بحث شوراها که کاملا پاسخگو خواهد بود چون محدودیت مجلس را ندارند و دست در بستن لیست باز است چون با انبوهی از نامزد مواجه خواهیم بود طبیعتا بهترین ها و مطمئن ترین ها که دارای ثبات رأی هستند انتخاب می شوند. اگر غیر این اتفاق افتاد باید مسئولیتش را نیز بپذیرند.

اصولگراها با یک لیستی که همه چهره بودند در حوزه انتخابیه تهران وارد انتخابات مجلس شدند اما رأی نیاوردند، طبق صحبت شما چهره های اصلاح طلبان نیز با سد احراز صلاحیت مواجه شدند و از راهیابی به مجلس باز ماندند، به نظر می آید پنجمین دوره انتخابات شورای شهر تهران نبرد ژنرال ها باشد، آیا همین طور است؟

بله در تهران این اتفاق می افتد چون هم شورای شهر تهران جایگاه ویژه ای دارد و حتما باید کسانی با تجربه، سابقه، تخصص، تعهد و پاکدستی در آنجا باشند چون به دلیل گردش مالی فراوان در مدیریت شهری، یک نفر شاید در معرض وسوس شدید مالی قرار بگیرد. ثانیا تهران شهری است که غالب شخصیت های صاحب برند و فعال سیاسی در هر دو جناح حضور دارند، انتخابات شورای شهر هم آوردگاهی است که همه آنها می توانند در این میدان رقابت حضور پیدا کنند.

آقای هاشمی رفسنجانی اخیرا اعلام کرد انتظار ما در انتخابات مجلس خبرگان برآورد نشد حتی برخی مردم می گویند که اعضای فراکسیون امید نتوانستند توقعات ما را در مجلس جامعه عمل بپوشانند. این نارضایتی نمی تواند بر رأی مردم در انتخابات پنجمین دوره شورای شهر تهران تأثیر بگذارد؟

یکی از دغدغه هایی که وجود دارد همین است. حتی اگر در بحث های کارشناسی ما دولت را موفق بدانیم مردم تغییر محسوسی در وضعیت معیشت خود ندیدند و نکته دیگر اتفاقی بود که در انتخاب هیأت رئیسه و سایر ارکان مدیریت مجلس شاهد بودیم این دغدغه وجود دارد مردم بخواهند در یک پروسه زمانی کوتاه قضاوت کنند. معمولا می گویند خصیصه جامعه شناسی مردم ایران نشان می دهد که به انتظارات آنی و فوری بیشتر توجه می کنند و به پروسه های بلند مدت تن نمی دهند. این مسئله این نگرانی را ایجاد کرده که شاید با افت مشارکت مواجه باشیم که به نظر من باید با کار فکری و تشکیلاتی با دادن آگاهی به مردم  آنها را متقاعد کنیم که برای کار باید فرصت بیشتری به منتخبان خود دهند تا از این نگرانی عبور کنیم.