شعرخوانی شاعران کهگیلویه وبویراحمد در سوگ شهدا افغانستان-شب شعر «جان پدر کجاستی؟»
فصلی نو-شب شعر «جان پدر کجاستی؟» به همت واحد آفرینش‌های ادبی حوزه هنری استان کهگیلویه و بویراحمد برگزار شد. به گزارش فصل جنوب، روابط عمومی حوزه هنری کهگیلویه وبویراحمد؛ حمید حسینیان مسئول واحد آفرینش...
فصلی نو-شب شعر «جان پدر کجاستی؟» به همت واحد آفرینش‌های ادبی حوزه هنری استان کهگیلویه و بویراحمد برگزار شد.
به گزارش فصل جنوب، روابط عمومی حوزه هنری کهگیلویه وبویراحمد؛ حمید حسینیان مسئول واحد آفرینش های ادبی حوزه هنری گفت: در این شب شعر که به مناسبت شهادت دانشآموزان مدرسه «سیدالشهدا»ی کابل برگزار شد، جمعی از شاعران افغانستان و ایران اشعار خود را خواندند.
وی افزود: این شب شعر با هدف ایجاد همبستگی ملی ایران به کشور افغانستان و همدردی با مردم این کشور در سوگ حادثه تلخ و ناگوار تروریستی مدرسه ” سید الشهدا” کابل برگزار شد.
حسینیان با اشاره به شاعران و سرده های آنان به تشریح برگزاری این شب شعر که در قالب پخش زنده اینستاگرامی پرداخت.
وی با بیان اینکه رحمت‌الله رسولی‌مقدم اولین شاعر از ایران بود که غزلی بلند با مطلع زیر را خواند :
ما از میان دردگذشتیم
به ابتدای درک رسیدیم
دیدیم درد چاره‌ی ما بود
دیدیم و دردمند نشستیم
پای شبی بلند نشستیم
این طالع ستاره‌ی ما بود
در ادامه سید سکندر حسینی بامداد از شاعران توانمند افغانستان به سرودن شعر خود با مضمون زیر پرداخت:
این قصه از سواحل آمون شروع شد
از کوچ دستههای پرستو شروع شد
پس از آن سید مهدی مرادیان از شاعران سپیدسرای ایران، یک قطعه سپید خواند با این شروع:
می‌خواستم شعری برایت بنویسند
کلماتم گلوله شدند…
در ادامه خانم عاطفه سادات موسوی از ایران غزلی با مطلع زیر خواند:
روی دوش نسیم پیغام از مستی خون و کاکل آوردند
رمضان است یا محرم که کربلا را به کابل آوردند
پس از وی حمزه محمودی اینگونه از اندوه کابل خواند:
سهم من از تو از کشاکش‌هاست ویرانی
تقدیر ما این است: تا آخر پریشانی
روح‌الله طباطبایی دیگر شاعر ایرانی، با شعری سپید همدردی خود را اینگونه بیان کرد:
آنجا برای روییدن لاله بوستانی ندارند
وقتی مزارها شریف می‌شوند
و شمشیرها قلم
پس از این شاعر ایرانی، حمید حسینیان از ایران غزلی تقدیم به مردم مظلوم افغانستان کرد که با این بیت شروع می‌شود:
کو آسمان و لذت کاغذپذانی‌اش؟
بر باد رفته خنده‌ی رنگین‌کمانی‌اش
در ادامه خانم کبری حسینی بلخی دیگر شاعر افغانستانی، سوگ‌سروده‌ی خود را خواند با این آغاز:
باغی پر از شکوفه‌ی گلهای مریمیم
نه دیوزاده‌ایم که فرزند آدمیم
آخرین شاعری که در این برنامه شعر خواند، خانم نجمه آرام بن بود، که شعری سپید با این مطلع خواند:
امروز
خدا زنگ مدرسه‌ات را زد
تا فرشته‌ها مشق‌هایت را امضا کنند.
بدون نظر! اولین نفر باشید