«غروب‌خانه» روستایی که وعده‌ها هم در آن غروب می‌کند

فصلی نو – ایرنا نوشت: روستای تاریخی «غروب‌خانه» با قدمت بیش از یک قرن در بیخ گوش شهر دهدشت مرکز شهرستان کهگیلویه از زیرساخت های رفاهی محروم است و وعده‌های مسئولان برای محرومیت زدایی از آن به گفته اهالی روستا هر روز همچون خورشید غروب می‌کند.

گروهی از خبرنگاران شهرستان کهگیلویه با پیگیری یکی از دختران روستای غروب خانه در گرمای طاقت فرسای تابستان برای بررسی مشکلات این روستا  از شهر دهدشت خارج شدند.

با راهنمایی دختر روستایی در انتهای بلوار صدا و سیمای دهدشت وقتی اسفالت تمام شد جاده خاکی و پر از چاله و چوله روستای غروب‌خانه نمایان شد. 

بعد از طی یکصد متر مسیر سخت‌گذر و سنگلاخی روستا خودروی پراید خبرنگاران دیگر نتوانست مسیر را تا درون روستا طی کند و با ابراز شرمندگی از دختر روستایی و دیگر ساکنان خودروی خبرنگاران برگشت و به روستائیان قول دادند مشکلاتشان را پیگیری کنند.

بعد از  پیگیری مشکلات روستا از سوی خبرنگاران ، نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی با تعدای از اعضای شورای اداری شهرستان کهگیلویه راهی روستای غروب‌خانه شدند.
مسئولان و نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی مسیر دو کیلومتری دهدشت تا روستای غروب خانه  را با ماشین‌های شاسی بلند طی کردند.
با ورود به روستا خانه‌های گچی و فرسوده نشان از قدمت آن داشت.

از پیرمرد ۷۰ سالهای علت نام روستای غروب‌خانه را سوال پرسیدیم .

وی گفت: در زمان‌های گذشته مهمانانی که از استان‌های اصفهان، یزد و دیگر استان‌ها از مسیر تنگ پیزال به شهر تاریخی دهدشت بلاد شاپور عبور می کردند هنگام غروب خورشید این روستا را برای سکونت خود انتخاب می‌کردند و این روستا از ان زمان تاکنون با توجه به گفته مهمانان اصفهانی بلادشاپور، غروب‌خانه نام‌گذاری شد.
اهالی ۲۲ خانواری روستای قدیمی و فرسوده غروب‌خانه راه ارتباطی نامناسب و خاکی را از مشکلات اصلی خود ذکر کردند و اظهار داشتند پس از ۴۰ سال از پیروزی انقلاب اسلامی هرساله مسئولان قول‌های زیادی برای ایجاد زیرساخت های رفاهی روستا داده اند ولی به قول های خود عمل نکرده اند.
سراغ زن جوان روستایی رفتیم که برای پیگیری مشکلات روستا با خبرنگاران در ارتباط بود.

نجمیه حسینی زن جوان و خانه دار گفت: مشکل راه ارتباطی روستا را خودتان  از نزدیک دیدید تقاضا داریم با توجه به نزدیک شدن فصل بارندگی پیگیری کنید تا جاده روستا زیرسازی و آسفالت شود.
وی هزینه رفت و برگشت کرایه ماشین  به شهر را ۳۰۰ هزار ریال ذکر کرد و گفت: با توجه به سخت‌گذر بودن راه ارتباطی و وجود چاله و چوله رانندگان از آمدن به این روستا خوداری می‌کنند.
بعد از گفت و گو با مردم روستا سراغ پدر شهید حجت الله درخش که بیش از ۱۰۵ سال سن داشت رفتم و جویای احوال پدر تنها شهید این روستا شدیم.
نعمت الله که دیگر توانایی حرف زدن زدن نداشت ، بینایی خود را از دست داده است و با لکنت زبان حرف می زد .عکس قدیمی فرزند شهیدش درخش در کنار تلویزیون کوچک و قدیمی پیرمرد حکایت از وضعیت نامناسب پدر شهید می کرد.