محیط زیست فدای رونق صنعت بی رمق!-امید سجادیان

فصلی نو-امید سجادیان

در سالهای اخیر در استان کهگیلویه و بویراحمد که از استان های پاک کشور در زمینه آب و هوایی به شمار می رود عوامل طبیعی و انسانی زیادی دست به دست یکدیگر داده اند تا محیط زیست این استان با چالش هایی مواجه شود.
شهرستان بویراحمد با توجه به اقلیم منحصر به فرد خود و موقعیت ممتاز جغرافیایی خود سرشار از ذخایر و منابع آبی بی نظیر با پوشش گیاهی فراوان و جنگل های گسترده دارای دو اقلیم آب و هوایی متفاوت است.
این شهرستان در میان کوه های سر به فلک کشیده زاگرس و با آب و هوایی بی نظیر یکی از مناطق بکر ایران محسوب می شود که سالانه پذیرای خیل عظیمی از گردشگران داخلی است.
اما چند سالی است که حال بویراحمد خوش نیست.
معضل بزرگ دفن زباله شهری، انقراض گونه‌های گیاهی و جانوری و تخریب زیستگاه‌ها، آتش سوزی، تخریب مراتع و کوه‌خواری و زمین‌خواری، گسترش و توسعه ناپایدار شهری، گسترش بی‌برنامه صنایع و استقرار صنایع آلاینده بزرگ صنعتی و… آسیب‌های بسیار جدی به اکوسیستم و چرخه طبیعی و اقلیمی آن وارد کرده است.
مجموعه این عوامل چشم‌انداز نگران کننده‌ای از آینده در میان فعالین زیست محیطی فراهم آورده است.
از جمله نگرانی مهم این فعالین از کم رنگ شدن ملاحظات محیط زیستی در پروژه های دولتی و صنعتی است.

کلنگ پروژه #فولاد_سقاوه در سفر ریاست جمهوری در حالی بر زمین زده شد که کارخانه سیمان سقاوه با کمبود آب روبرو است و تامین آب اصلی ترین مشکل جدی این کارخانه برای شروع به کار است، کم بودن آب تنها مشکل کارخانه سیمان نیست، روستاهای اطراف سقاوه از جمله دمچنار نیز با کمبود آب آشامیدنی مواجه هستند.
اما با وجود بحران آب و پیش بینی کارشناسان در مورد جنگ آب در آینده، هنوز مسئولان به دنبال احداث صنایع پر مصرف و آلاینده هستند.
با توجه به تجربه‌های ناموفق در مکان یابی صنایع آلاینده ، هنوز عده ای همچنان اعتقاد دارند که معضل اشتغال را باید با احداث واحدهای بزرگ صنعتی مخرب و آلاینده حل کرد.

اما باید توجه کرد با احداث واحدهای صنعتی پر مصرف و آلاینده به ‌ازای ایجاد تعداد محدودی شغل، اکوسیستم و اقلیم این منطقه که عامل تداوم حیات امروزی است، مورد تهدید جدی قرار خواهد گرفت.

کارخانه فولاد اصفهان با مصرف ۲۷ میلیون متر مکعب در سال جز صنایع پر مصرف آب به شمار می‌آید. مصرف آب این کارخانه در سال ۱۳۹۳ معادل ۵٫۶٪ از کل مصرف آب شهر اصفهان بوده است. این میزان آب از کجا تامین می شود؟
باید آب کیلومتر ها از سرچشمه زاینده رود منتقل شود تا چرخ کارخانه در فلات مرکزی بچرخد.

سوال اینجا است، آیا ارزش یه کیلو فولاد از میزان آب برای تولید فولاد بیشتر است؟ کدام کالا استراتژیک تر است؟ کدام یک وارد کردن آن آسان تر و به صرفه تر است؟ کجا برای احداث کارخانه فولاد مناسب تر است؟ برای تولید هر کیلوگرم فولاد چند متر مکعب آب لازم است؟ هر کیلو فولاد در بازار جهانی چه قیمتی دارد؟ تاثیر مخرب صنعت فولاد بر آب و محیط زیست چه مقدار است؟ آیا ارزش اقتصادی فولاد به قیمت حجم عظیم تخریب محیط زیست می ارزد ؟ چرا کارخانه فولاد؟چرا از کارخانه های فراوری محصولات باغی ،از گردشگری پایدار،از صنایعی که ضرری برای محیط زیست ندارد حمایتی صورت نمی گیرد؟

تغییرات اقلیمی باعث ایجاد تغییراتی شده که بحران اب به همراه داشته،ولی ما برای سازگاری و مقابله چه کاری انجام داده ایم؟
باید دقیقا منتظر رخ دادن چه اتفاقی باشیم تا قدر منابع طبیعی خود را بدانیم؟

آب کارخانه فولاد و سیمان یا باید از چاه تامین شود یا با پمپاژ از کیلومتر ها دورتر یعنی رود بشار تامین شود.

پمپاژ چندین کیلومتر آب رودخانه بشار برای کارخانه فولاد، حفر چاه آب برای کارخانه سیمان چه توجیه اقتصادی و زیست محیطی دارد؟با وجود پتانسیل های طبیعی و گردشگری با وجود داشتن کوه دنا،طبیعت زیبا،رود ها و دشت ها چه اصراری بر احداث صنایع پر مصرف و آلوده کننده محیط زیست وجود دارد؟به جای صنایع آلاینده چرا در زمینه گردشگری پایدار سرمایه گذاری صورت نمی گیرد؟ هیچ محصولی استراتژیک تر از آب، خاک، هوا محیط زیست نیست.
به بهانه صنعت و رونق اقتصادی، محیط زیست،آب،خاک و هوا را فدا نکنیم.

فولاد و سیمان را می شود وارد کرد ولی تخریب های زیست محیطی نابودی آب، خاک ،هواغیر قابل جبران است و جز ویرانی ارمغانی ندارد.

امید سجادیان -فعال محیط زیست-تشکل زیست محیطی نهضت سبز زاگرس