نبود یک روایت کامل و منصفانه از جمعه خونین یاسوج/«ما همه گناهکاریم»
به گزارش فصل جنوب، جمعه خونین یاسوج با همه تلخی اش رخ داد و مردم و افکار عمومی را متاثر کرد، رویه معمول در زمان وقوع چنین رویداد های پیدا کردن مقصر و مقصرین است، هر سازمان توپ را در زمین دیگر می...
به گزارش فصل جنوب، جمعه خونین یاسوج با همه تلخی اش رخ داد و مردم و افکار عمومی را متاثر کرد، رویه معمول در زمان وقوع چنین رویداد های پیدا کردن مقصر و مقصرین است، هر سازمان توپ را در زمین دیگر می اندازند.
کارشناسان در تحلیل عوامل تصادفات جاده ای معمولا از سه عامل خطای انسانی، جاده و کیفیت خودرو نام میبرند، بی شک در حادثه تلخ نمی‌توان با دید تقلیل گرایانه صرفا روی سهم راننده تاکید کرد و باید سایر عوامل را دید و لحاظ کرد.
عیسی شهامت معاون عمرانی استاندار در مصاحبه ای اعلام کرده است، باید با مسببین این تصادف برخورد قانونی شود، وی در ادامه گفته، تقصیرات اداره کل راهداری کهگیلویه و بویراحمد در سانحه زنجیره ای و مرگبار یاسوج محرز است. از آنجایی که در مقام دفاع از راهداری قرار نداریم اما باید خطاب به سرپرست معاونت عمرانی استاندار گفت، حوزه زیر ساخت(شامل راهداری و سایر دستگاه های مربوطه و…) از زیر مجموعه های معاونت متبوع است پس منطقی و منصفانه نیست همه قصورات را حواله یک دستگاه کرد و بعد از این حادثه تلخ ما نیازمند تحلیلی جامع و کامل هستیم تا با نگاهی آسیب شناسانه به کاهش تصادفات در استان کمک کنیم نه اینکه باز با نگاهی محدود و احتمالا فرار به جلو در سطح یک یا دو مدیر ماجرا خاتمه دهیم!
به زبان ساده باید گفت، یک یا دو مدیر مقصر نیست بلکه ما همه گناهکاریم!
زمانی که تعداد کشته‌شدگان تصادفات جاده‌ای در کشور از تعداد قربانیان کرونا بیشتر می شود، تقصیر چه کسی یا سازمانی است؟ تقصیر مهندسی که استانداردهای ساخت جاده را به درستی رعایت نمی‌کند؟ تقصیر خودروسازی که کیسه‌های هوای بازنشدنی در خودروهای بی‌کیفیت خود تعبیه می‌کند؟ تقصیر پلیس راهوری که برخورد جدی و بازدارنده‌ای با متخلفان ندارد؟ تقصیر صداوسیما، آموزش‌وپرورش و رسانه‌های جمعی که رانندگی ایمن را به سطوح مختلف جامعه آموزش نمی‌دهند و فرهنگسازی نمی‌کنند یا مهم‌تر از همه، تقصیر دستگاه‌هایی مانند وزارتخانه‌های راه‌وشهرسازی، صنعت، معدن و تجارت و بهداشت و درمان که با توجه به ماهیت ذاتی‌شان باید عوامل گوناگون وقوع تصادفات منجر به جرح و فوت را کنترل کنند ولی مدام در حال پرت کردن توپ مسئولیت به زمین دیگری هستند؟! به راستی در زمانی که تصادفی زنجیره‌ای در یکی از جاده‌های کشور اتفاق می‌افتد و چندین خانواده ایرانی داغدار و عزادار می‌شوند، کدام یک از افراد و نهادهای نامبرده سهم واقعی خود را در بروز آن حادثه ناگوار می‌پذیرد؟! آیا میتوان یک یا دو نهاد مقصر و مسبب شرایط دانست؟
در سیاست گذاری های حول مسائل جاده و تصادفات می بایست با نگاهی جامع و فراگیر که سهم همه سازمان ها در آن مشخص باشد سعی در کاهش تصادفات داشته باشیم نه اینکه با انداختن توپ در زمین یک یا دو سازمان صورت مساله را پاک کنیم و امروز از سرپرست معاونت عمرانی استاندار و سایر مسولان زیربط انتظار می‌رود با جامعیت بیشتری به این موضوع مهم بپردازند.
بدون نظر! اولین نفر باشید