نقدی به نامزدهای شورای شهر یاسوج _ دوراهی احساس و منطق

فصلی نو- امیرمحمد ضرغامپور

مردمی ترین و تخصصی ترین پارلمان هر کشوری که حاصل دمکراسی است شوراهای شهر می باشند . شورا میتواند رابط میان مردم و نهادهای حاکمیت باشد . و رکن اصلی اداره هر شهر در کنار سایر ارکان مدیریتی ، شوراها می باشند .

در ایران از زمان مشروطه تا به امروز با تغییر رویکرد گام به گام سیاست و زمامداری کشور ، انواع مجالس شورایی و انجمن های مردمی شهری و روستایی را تجربه کرده ایم تا به امور ایلات و ولایات و شهر ها و روستا ها نظم دهند و امروز در این برهه از زمان در مسیر انتخابی دیگر برای اداره امور شهرمان قرار داریم .
روی سخنم با بزرگواران کاندید سکان مدیریت شهری می باشد . متاسفانه سطح فنی و کارشناسی شوراهای شهری و روستایی به حدی تنزل یافته که همچون ادوار گذشته در این دوره نیز ، شاهد ثبت نام و تبلیغات عزیزانی از اقشار مختلف جامعه برای کسب کرسی شورای شهرها و روستاها هستیم. بزرگوارانی که اکثریت مطلق انها نه پشتوانه و سوابق عملی و اجرایی و اداری قابل توجهی دارند و نه از تخصص و آگاهی و مهارت و‌تجربه لازم برخوردارند و نه شهر را می شناسند و نه از حقوق شهروندان اگاهند و نه به معضلات و چالشهای شهر بطور کامل واقفند، نه با بودجه شهرداری و تامین درامد و صورت هزینه اشنایند ، و نه دغدغه طبیعت و محیط زیست و امنیت و نشاط مردم را دارند .

و چه بسیار ویژگیها و خصوصیات دیگر که میتوان برشمرد ،….. ،که اگر یک شخص حداکثر این ویژگیها را دارا باشد شایسته ماندن در رقابت جهت اخذ رای اعتماد از مردم می باشد. ولی متاسفانه خیل عظیمی از این محترمین با صرفا با اخذ مدارک دانشگاهی و مهمتر از ان با اتکا به پشتوانه طایفه و خانوادگی ، چنان با اعتماد بنفس خود را محق میدانند و به بیان وعده هایی می پردازند که خود از تفسیر ان عاجزند چه برسد به تهیه برنامه مناسب و ارایه تضمین لازم جهت به ثمر نشستن ان وعده و شعارها !!!

این برادران و خواهران که هر کدام ،به حق پتانسیل های ارزشمند جامعه امروز در حیطه و وظایف مربوط به خود به شمار می ایند به اشتباه خود را وارد این میدان رقابت تخصصی جامعه مدنی کرده اند و از این طریق مردم را در مسیر اشتباه سوق می دهند و مشخص هست که عایدی جز ناله و فغان برای شهر و شهروندان به یادگار نخواهد گذاشت .

برخی از این عزیزان شهر را مثال یه کارگاه ساختمانی می پندارند و نگاه سازه ای به شهر دارند در حالیکه شهر زنده هست و نفس می کشد و نیاز به اکسیژن دارد .

تصمیمات و عملکرد مجموعه ارکان مدیریتی شهری چه انان که انتصابی هستند و چه اینها که انتخابی هستند همگی تا به امروز جز تلخی و نابسامانی ،نتیجه ای به بار نیاورده است.شورا محل سنجش میزان قدرت طایفه ای و محبوبیت شما نیست !! شورا بیش از انکه یک شغل باشد و امکانی برای پیشبرد اهداف و‌تامین منافع شخصی و گروهی باشد یک مسئولیت اجتماعی است .

این مهمترین رکن مردمسالاری و بهترین مکانیسمی که به مشارکت مردم در جهت عمران و توسعه شهر ها منجر می شود را ، با عدم شایستگی و وعده های بدون پشتوانه و ضمانت لازم، تخریب نکنید .

نمونه مخرب کار گروهی و‌عدم مشورت پذیری و جناح بازی ، قبیله گری و بخشی نگری را در دوره های قبل به وضوح لمس کرده ایم . و همانطور که انها پاسخگو نبودند، به پاسخگویی ایندگان نیز امید نخواهیم بست !! و هشدار می دهیم عزیزانی که دنباله رو این مدل ناکارامد مسئولیت پذیری در پارلمان شهری هستید ، اگاه باشید که در صورت انتخاب سرانجام درستی نخواهید داشت و نقطه تاریکی در پیشینه کاری شما ثبت خواهد شد .

قطعا افرادی از اعضای محترم شوراهای ادوار گذشته هستند که ارزو میکنند ای کاش هیچگاه عضو شورا نمی شدند . جامعه روز به روز اگاه تر خواهد شد،و شما بزرگوارانی که نه مردم را خوب می شناسید و نه به کالبد و فضای شهری آشنایی دارید !!! ،لطفا اگر برنامه مدون و اصولی با ضمانت اجرایی کافی ، برای بهبود وضعیت شهر و ارتقاء سطح کیفی زندگی شهروندان ندارید ،سریعتر به احترام خودتان و مردم این شهر و شایسته سالاری ، از شرکت در انتخابات شوراها بعنوان کاندید ، انصراف دهید و بار سنگین تعصب و قوم گرایی را از دوش مردم بردارید و شهر را بیش از این سردرگم نکنید .

امیر محمد ضرغام پور .