وجدان های آلوده یا ماهی های آلوده-نگاهی به وضعیت نابهنجار حاشیه رودخانه بشار

فصلی نو-دستان عزیزی

حاشیه رود خانه بشار در پایین دست مادوان و مزدک ها که زمانی بیشه زارهایی با چشمه ها و طبیعت زیبا و دلنشینی برای هر رهگذری بودند،اکنون تبدیل به طرحهای پرورش ماهی در ابعاد گسترده ای گردیده اند .

مناطقی معروف به چم کاهکش ،چم گاو میشی ،چم خواری و چشمه گل و بلبل همه تبدیل به طرح پرورش ماهی قزل آلا شده اند از مسیر رودخانه بشار که عبور میکنی رنگ و رخسار آب رودخانه که حاوی فضولاتی نظیر فاضلاب شهری یاسوج و زباله های آن و همچنین آلودگی های ناشی از فاضلاب بیمارستان امام سجاد است بیانگر عمق فساد و آلودگی آب رودخانه است.

در حاشیه رودخانه نهرهای سیمانی وجود دارد که آب رودخانه را به طرحهای پرورش ماهی منتقل می کنند و اکنون این آبهای آلوده حوضچه های پرورش ماهی را پر می کنند ،تا اولا تالاب ها و آخرین بازمانده های حیات در مسیر رودخانه ها را نابود کنند و ثانیا با پرورش ماهی در این آبهای آلوده بهداشت مصرف کنندگان را تهدید نمایند .

مسئولیت محیط زیست و کارشناسان بهداشت در این زمینه چیست؟چه کسی مسئولیت نظارت بر حفظ محیط زیست رودخانه بشار را بر عهده دارد ؟چه کسی مسئولیت بهداشت مصرف کنندگان را بر عهده دارد؟

البته اهالی منطقه به هیچ وجه از طرحهای مزبور ماهی خریداری نمی نمایند و اکثر فروش این طرحها در خارج از استاان می باشد ،مشاهدات ما بعنوان افراد عادی که در این مناطق تردد داریم ،حاکی از آنست که با کمال تاسف ماهی های آلوده وجدان متولیان امر را نیز به خدمت گرفته و آلوده کردند ،تا جاییکه بنظر می رسد ،حضور بازرسانی از حوزه قضایی و دادستانی برای بررسی این مشکل و ضرورت پاسخگویی دستگاههای متولی در هر دو حوزه یعنی خشکاندن رودخانه ها و از بین بردن حیاط زیستی و همچنین مصرف آبهای آلوده در طرحهای پرورش ماهی بصورت جدی بررسی شود.