وعدههای توخالی مسئولان ورزش کهگیلویه و بویراحمد؛ چمن ورزشی پاتاوه در آتش بیتوجهی خشک شد
چمن ورزشی پاتاوه، واقع در فاصله کمتر از صد متری رودخانه بشار، به عنوان نماد بیتوجهی مسئولان ورزش کهگیلویه و بویراحمد، اکنون با بحران خشکی چمن مواجه است. این زمین ورزشی نهتنها مورد بی توجهی کامل قرار گرفته، بلکه در طول بیش از چهل سال گذشته هیچگونه اصلاحی در وضعیت آن صورت نگرفته است. این بیتوجهی در حالی است که جوانان و ورزشکاران این منطقه با آرزوهای بزرگ در دنیای ورزش به دنبال فرصتی برای پیشرفت هستند.
فصلی نو :چمن ورزشی پاتاوه، واقع در فاصله کمتر از صد متری رودخانه بشار، به عنوان نماد بیتوجهی مسئولان ورزش کهگیلویه و بویراحمد، اکنون با بحران خشکی چمن مواجه است. این زمین ورزشی نهتنها مورد بی توجهی کامل قرار گرفته، بلکه در طول بیش از چهل سال گذشته هیچگونه اصلاحی در وضعیت آن صورت نگرفته است. این بیتوجهی در حالی است که جوانان و ورزشکاران این منطقه با آرزوهای بزرگ در دنیای ورزش به دنبال فرصتی برای پیشرفت هستند.
مسئولان ورزش و جوانان استان، بیش از دو ماه پیش در یک بازدید نمایشی، به مشکلات چمن ورزشگاه پاتاوه اذعان کردند و قول دادند که ظرف ده روز آینده به این مسئله رسیدگی خواهند کرد. اما حالا، با گذشت بیش از دو ماه و هیچگونه اقدام عملی، آشکار است که این وعدهها تنها یک ترفند برای آرام کردن افکار عمومی بوده است. با این وضعیت، نارضایتی مردم و ورزشکاران به شدت افزایش یافته است، و آنها به خوبی میدانند که شعارهای بیپشتوانه مسئولان، تنها به درد بزرگی به نام بیتوجهی میانجامد.
خشک شدن چمن ورزشی تنها یک مشکل فیزیکی نیست؛ این وضعیت میتواند به عواقب اجتماعی جدی منجر شود. بدون فضایی مناسب برای ورزش، جوانان به سمت فعالیتهای غیرمجاز و آسیبزا سوق داده میشوند. افسردگی، نارضایتی و بیهدفی در میان جوانان در کمین است. با عدم فراهم کردن زیرساختهای ورزشی مناسب، مسئولان در واقع زمینهساز آسیبهای اجتماعی جدیدی هستند که جامعه را تحت تأثیر قرار میدهند.
این ورزشگاه، محلی بود که میتوانست عاملی برای شناسایی استعدادها و حمایت از جوانان باشد، اما اکنون به یک یادآوری تلخ از بیتوجهی مسئولان تبدیل شده است. جوانان این منطقه انتظار دارند که مسئولان نه تنها به وعدههای خود عمل کنند، بلکه به صورت جدی به چارهاندیشی برای حفظ و توسعه زیرساختهای ورزشی بپردازند. اگر این وضعیت ادامه یابد، باید منتظر بروز بحرانهای اجتماعی جدید در جامعه باشیم که ریشه در عدم رسیدگی به نیازهای اساسی جوانان دارد. در نهایت، این بیتفاوتی نه تنها به ورزش، بلکه به تمام جامعه لطمه خواهد زد.
بدون نظر! اولین نفر باشید