به قلم سید یونس آصف جاه – وعده صادق ۳ – قدرت، دیگر پشت میز مذاکره تعریف نمیشود
سید یونس آصف جاه، فعال فرهنگی و اجتماعی استان کهگیلویه و بویراحمد در پیامی وعده صادق ۳ را تشریح نمود.
به گزارش فصل جنوب ، متن این پیام بدین شرح است:
بسم الله قاصم الجبارین مبیر الظالمین
در اصول عملیات نظامی، طراحی، آمادهسازی و اجرای ضربه دقیق در بازه زمانی کوتاه، شاخصی کلیدی برای سنجش آمادگی و تسلط فرماندهی بر صحنه درگیری محسوب میشود. عملیات « وعده صادق ۳» که با اتکا به اطلاعات دقیق، ظرفیتهای بومی و هماهنگی چندلایه اجرا شد، جلوهای از پاسخ سنجیده و هوشمندانه جمهوری اسلامی ایران به سلسله اقدامات تجاوزکارانه دشمن به شمار میرود.
در این اقدام، نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران ، با بهرهگیری از توان تخصصی در ردههای مختلف عملیاتی و اطلاعاتی، اهداف مشخصی را مورد اصابت قرار دادند که نقش مستقیمی در پشتیبانی و هدایت حملات پیشین داشتند. این اقدام، اگرچه در ظاهر محدود و مقطعی بود، اما حاوی پیامی بلند بهویژه در حوزه بازدارندگی فرامنطقهای دارد:
*در برابر تجاوز، پاسخ بیوقفه و دقیق در دستور کار قرار دارد…*
سیاست دفاعی جمهوری اسلامی ایران طی سالهای اخیر، مبتنی بر پیشگیری از ورود بحران به داخل مرزها بوده است. حضور در جغرافیای غرب آسیا، بر مبنای تحلیل دقیق تهدید و نیاز به عمق راهبردی تعریف شد. این راهبرد، موجب شد تا محورهای ناامنی پیش از آنکه به مرزهای ملی نزدیک شوند، در همان نقطه آغاز کنترل و دفع شوند. اکنون همین سیاست، بهعنوان یک سند موفق در حوزه امنیت ملی، نزد ناظران و تحلیلگران برجستهتر از گذشته مورد توجه قرار گرفته است.
در سالهایی که این حضور مورد انتقاد قرار میگرفت، پرسشهایی نظیر «چرا سوریه؟»، «چرا عراق؟» در فضای عمومی تکرار میشد. اما آنچه در عمل مشاهده شد، تأخیر دشمن در رسیدن به مرزهای جمهوری اسلامی ایران بود. این تصمیمهای کلان دفاعی، مانع از آن شد که جنگ مستقیم به خاک کشور منتقل شود. امروزه دستاورد همان رویکرد، در قالب یک ساختار بازدارنده فعال و اثرگذار قابل مشاهده است.
پاسخ مستقیم ایران به تجاوزات اخیر رژیم صهیونیستی، بدون اتکا به نیروی واسطه، مبتنی بر تصمیم ملی و توان مستقل، موجب تثبیت معادلهای جدید در منطقه شد. در این معادله، قدرت تنها در گفتوگو معنا پیدا نمیکند، بلکه در آمادگی برای اقدام و توان پیادهسازی اراده سیاسی در میدان تجلی دارد.
آنچه امروز بهعنوان توان بازدارندگی شناخته میشود، نتیجه مستقیم زنجیرهای از فداکاریها، مجاهدتها و ابتکارهای راهبردی طی چهار دهه اخیر است. فرماندهان دفاع مقدس، نخستین خطوط این مسیر را ترسیم کردند. آنان، نهتنها در میدان نبرد، بلکه در آموزش و تربیت نسلهای بعدی نیز نقش تعیینکنندهای داشتند. در امتداد همین مسیر، فرماندهان نظامی و دانشمندان هستهای نیز جان خود را فدای اعتلای ایران کردند.
اگر روزی سردار شهید سلیمانی، مهندس بازدارندگی فرامنطقهای ایران، به دیدار یاران شهیدش شتافت، اگر شهید فخریزاده در مسیر توسعه ظرفیت دفاعی ترور شد، و اگر فردا نیز هر یک از فرماندهان ارشد کنونی چون حاجیزاده یا سلامی به آنان پیوستند، این جریان متوقف نمیشود. هزاران نخبه، هزاران فرمانده و هزاران متخصص در صف تداوم این راه قرار دارند. مسیر مقاومت، وابسته به افراد نیست؛ متکی بر یک بنیان نهادی و اعتقادی است که از دل ملت برآمده و در رگهای ساختار دفاعی کشور جریان دارد.
امنیت امروز، محصول مجموعهای از تصمیمهای سخت، برنامهریزی بلندمدت و مقاومت بیوقفه در برابر فشارهای منطقهای و جهانی است. این امنیت، از دل میدان حاصل شده، نه در میزهای مصلحتاندیشی. امروز، در شرایطی که دشمن در تلاش برای انتقال بحران به داخل است، پاسخ سریع، دقیق و مبتنی بر حق دفاع مشروع، راهبردی ضروری محسوب میشود.
جمهوری اسلامی ایران، اکنون در جایگاه تصمیمساز قدرت منطقهای ایستاده است. با اتکا به مردم، ظرفیت ملی، خون شهدا و عقلانیت مستقر در فرماندهی نظامی، این مسیر ادامه خواهد یافت. تجربه نشان داده هرگاه تهدید در جغرافیای بیرونی مهار شده، امنیت داخلی پایدارتر، منسجمتر و کمهزینهتر تأمین گردیده است.
مسیر مقاومت، توقفپذیر نیست. آنچه امروز به وقوع پیوست، تنها یک واکنش نبود؛ بیانگر نوعی از حکمرانی در حوزه امنیت ملی بود که توان اقدام، اراده پاسخ و ظرفیت استمرار در آن توأمان حضور دارد.
بِسْمِ اللّهِ نَمْض
«سید یونس آصف جاه»
۲۴خرداد ۱۴۰۴
عالی بود دکتر جان
اگر صادق ۳ همون موقع انجام شده بود، معادله طور دیگری رقم میخورد
بسیار عالی و شفاف بیان کردید احسنت