پاسخی به یدالله مرادی

برادر نو محافظه کار، جناب حاج یدالله مرادی

ﺑﺎ ﺳﻼﻡ ﻭ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ

ﮔﺮﭼﻪ ﺣﺮﻑ ﻫﺎ ﻭ ﺗﻬﻤﺖ ﻫﺎﯼ ﺣﻀﺮﺗﻌﺎﻟﯽ ﺩﺭ یادداشت اخیرت که در سایت های خبری منتشر شد ﺭﺍ ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮﯾﯽ ﻧﻤﯽ بینمﻭ ﻣﺼﺪﺍﻕ ﺑﺎﺭﺯ ‏« ﺧﻮﺩ ﮔﻮﯾﯽ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺧﻨﺪﯼ، ﺑﻪ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪﯼ‏» ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﻭﺧﻮﺏ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ

ﻋﺎﺩﺕ ﺩﯾﺮﯾﻨﻪ ﺷﻤﺎ ﻭ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﻫﻤﻔﮑﺮﺍﻥ ﻋﺰﯾﺰ ﺷﻤﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮﺟﯿﻪ ﺑﯽﺍﺧﻼﻗﯽﻫﺎﯾﺘﺎﻥ ﺑﺎ ﺳﺮﭘﻮﺵﮔﺬﺍﺷﺘﻦ ﺑﺮ ﻧﺎﺩﺭﺳﺘﯽ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﯾﺎ ﺳﻮ ﭘﯿﺸﯿﻨﻪ، ﺍﻭﺿﺎﻉ ﺭﺍ ﺗﺎﺭﯾﮏ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﻫﯿﺪ ﻭ ﯾﺎ ﺑﻪ ﻋﻘﺎﯾﺪ دیگران ﻫﺠﻮﻡ ﺑﺒﺮﯾﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻑ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﯼ ﻧﯿﺴﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻋﺎﺩﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﯾﻢ ﻭ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯿﻢ شما ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﯿﺪ ﮐﻪ

ﻋﺎﺩﺕ ﮐﺮﺩﻩﺍﯾﺪ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ ﺑﺴﺎﺯﯾﺪ ﺗﺎ ﺑﺴﺎﻁ ﺑﻨﺠﻞ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻫﺮ ﺣﯿﻠﻪ ﻭ ﻧﯿﺮﻧﮕﯽ ﺑﻪ ﻓﺮﻭﺵ ﺑﺮﺳﺎﻧﯿﺪ.

ﺗﮑﻠﯿﻒ ﺷﻤﺎ ﻭ ﻫﻢ ﻓﮑﺮﺍﻧﺖ ﻣﺸﺨﺺ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺭﺩ ﺣﺮﻓﯽ ﻧﯿﺴﺖ.

اما …

ﭼﻮ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﻧﺎ ﺑﯿﻨﺎ ﻭ ﭼﺎﻩ ﺍﺳﺖ

ﺍﮔﺮ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺑﻨﺸﯿﻨﯽ ﮔﻨﺎﻩ ﺍﺳﺖ

برادر دینی!

حضرتعالی در یادداشت مذکور جمع کثیری از جمله اهالی محترم رسانه استان مخصوصا گچساران و همینطور نماینده مردم شهرستان های باشت و گچساران در مجلس شورای اسلامی و ….را متهم کرده ای و این طبق فرموده پیامبر اکرم (ص) از دو حال خارج نیست:

(ﺑﺪﺍﻥ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺍﻭ ﻫﺴﺖ ﺑﮕﻮﯾﯽ، ﻏﯿﺒﺘﺶ ﺭﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﯼ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺍو نیست ﺑﮕﻮﯾﯽ، ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﻬﺘﺎﻥ ﺯﺩﻩ ﺍﯼ.)

حال با این فرموده پیامبر عظیم شان دین اسلام، حضرتعالی در ماه مبارک رمضان به تعداد کثیری از برادران دینی خود یا بهتان زده ای و یا غیبت آنها را کرده ای.

براستی ایا از اثار این دو گناه بزرگ، اگاهی دارید یا فقط برای ظاهر سازی ادعای دینداری می کنید؟

ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ‏( ﻉ ‏) ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﯾﺪ:

‏«ﻫﺮﮔﺎﻩ ﻣﺆﻣﻦ ﺑﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻣﺆﻣﻨﺶ ﺗﻬﻤﺖ ﺑﺰﻧﺪ، ﺍﯾﻤﺎﻥ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺍﻭ ﺫﻭﺏ ﻣﻰﺷﻮﺩ، ﻫﻤﺎﻥ ﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻧﻤﮏ ﺩﺭ ﺁﺏﺫﻭﺏ ﻣﻰﮔﺮﺩﺩ‏» . ‏( بحارالنوار،ج۷۲،ص۱۹۸ ‏)

همچنین ایشان ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﯾﺪ:

‏« ﮐﺴﻰ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺩﯾﻨﻰ ﺍﺵ ﺭﺍ ﻣﺘﻬﻢ ﮐﻨﺪ، ﺑﯿﻦ ﺁﻥ ﺩﻭ ﺣﺮﻣﺘﻰ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ‏»(کافی، ج ۲ ص۳۶۱)

در مورد عذاب اخروی تهمت زدن هم ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺍﮐﺮﻡ ‏(ﺹ ‏) ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﯾﺪ:

‏« ﻫﺮ ﮐﺲ ﺑﻪ ﻣﺮﺩ ﯾﺎ ﺯﻥ ﺑﺎ ﺍﯾﻤﺎﻧﻰ ﺑﻬﺘﺎﻥ ﺯﻧﺪ ﯾﺎ ﭼﯿﺰﻯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻧﺴﺒﺖ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻭ ﻧﯿﺴﺖ، ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻗﯿﺎﻣﺖ ﺑﺮ ﺗﻠّﻰ ﺍﺯ ﺁﺗﺶ ﺑﻪ ﭘﺎ ﻣﻰﺩﺍﺭﺩ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭼﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﻮﺩ‏»( ﻭﺳﺎﺋﻞ ﺍﻟﺸﯿﻌﻪ، ﺝ ۱۲ ، ﺹ .۲۸۷)

همین طور مجازات اتهام زدن در قانون مجازات اسلامی؛

(ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﮐﻪ ﻣﻔﺘﺮﯼ ﻧﺘﻮﺍﻧﺪ ﺗﻬﻤﺘﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺯﺩﻩ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﮐﻨﺪ، ﻃﺒﻖ ﻣﺎﺩﻩ ۶۹۷ ﻭ ۶۹۹ ﻗﺎﻧﻮﻥ مجاﺯﺍﺕ، ﺑﻪ ﺣﺒﺲ ﺍﺯ ﯾﮏ ﻣﺎﻩ ﺗﺎ ﯾﮏ ﺳﺎﻝ ﯾﺎ ﺗﺎ ۷۴ ﺿﺮﺑﻪ ﺷﻼﻕ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ.)

و اما در مورد غیبت:

ﻗﺮﺁﻥ به ﺷﺪﺕ ﻧﻬﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻓﺤﺸﺎﺀ، ﯾﻌﻨﯽ ﺯﺷﺘﯽ ﻫﺎﯼ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ، ﺣﺘﯽ ﺯﺷﺘﯽ ﻫﺎﯼ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺷﺎﻥ ﭘﺨﺶ بشوﺩ: ‏«ﺍﻥ ﺍﻟﺬﯾﻦ ﯾﺤﺒﻮﻥ ﺍﻥ ﺗﺸﯿﻊ ﺍﻟﻔﺎﺣﺸﺔ ﻓﯽ ﺍﻟﺬﯾﻦ ﺁﻣﻨﻮﺍ ﻟﻬﻢ ﻋﺬﺍﺏ ﺍﻟﯿﻢ‏» ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻧﺪﺯﺷﺘﯽ ﻫﺎ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﻭ ﻣﻮﻣﻨﺎﻥ ﺍﺷﺎﻋﻪ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻨﺪ، ﺑﺮﺍﯾﺸﺎﻥ ﻋﺬﺍﺑﯽ ﺑﺰﺭﮒ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ .(ﺳﻮﺭﻩ ﻧﻮﺭ، ﺁﯾﻪ ۱۹)

و یکی دیگر از ﺻﺮﯾﺢﺗﺮﯾﻦ ﺁﯾﺎﺕ ﺩﺭ ﻧﻜﻮﻫﺶ ﻏﯿﺒﺖ ﻛﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﮔﻨﺎﻫﻰ ﻛﺒﯿﺮﻩ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪ، ﺍﯾﻦ ﺁﯾﻪ ﺍﺯ ﺳﻮﺭﻩ ﺣﺠﺮﺍﺕ اﺳﺖ:

(اﻯ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩﺍﯾﺪ! ﺍﺯ ﺑﺴﯿﺎﺭﻯ ﮔﻤﺎﻥﻫﺎ ﺩﺭ ﺣﻖ ﯾﻜﺪﯾﮕﺮ ﺑﭙﺮﻫﯿﺰﯾﺪ ﻛﻪ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﮔﻤﺎﻥﻫﺎ ﮔﻨﺎﻩ اﺳﺖ ﻭ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﯾﻜﺪﯾﮕﺮ ﺗﺠﺴﺲ ﻧﻜﻨﯿﺪ ﻭ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺍﺯ ﺩﯾﮕﺮﻯ ﻏﯿﺒﺖ ﻧﻜﻨﺪ . ﺁﯾﺎ ﻫﯿﭻ ﯾﻚ ﺍﺯﺷﻤﺎ ﺩﻭﺳﺖ دﺍﺭﺩ ﮔﻮﺷﺖ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻣﺮﺩﻩ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺭﺩ؟ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﺮﺍﻫﺖ ﺩﺍﺭﯾﺪ)

ﺍﺯ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ‏( ﺹ ‏) نیز ﭼﻨﯿﻦ ﺭﻭﺍﯾﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ:

ﺑﻪ ﺩﺭﺳﺘﻰ ﻛﻪ ﻏﯿﺒﺖ ﻛﺮﺩﻥ ﺍﺯ ﺯﻧﺎ ﺑﺪﺗﺮ ﺍﺳﺖ .

جناب حاج مرادی عزیز؛

ﻧﮕﻮﯾﯿﻢ ﺑﺪ ﻭ ﻣﯿﻞ ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻖ ﻧﮑﻨﯿﻢ

ﺟﺎﻣﻪ ﮐﺲ ﺳﯿﻪ ﻭ ﺩﻟﻖ ﺧﻮﺩ ﺍﺯﺭﻕ ﻧﮑﻨﯿﻢ

ﻋﯿﺐ ﺩﺭﻭﯾﺶ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﮕﺮ ﺑﻪ ﮐﻢ ﻭ ﺑﯿﺶ ﺑﺪ ﺍﺳﺖ

ﮐﺎﺭ ﺑﺪ ﻣﺼﻠﺤﺖ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻄﻠﻖ ﻧﮑﻨﯿﻢ

برادر عزیز؛

خداوند در قرآن کریم سوره مائده آیه ۸ می فرمایند؛ (…. و دشمنی با گروهی شما را وادار نسازد که عدالت نورزید، دادگری پیشه سازید که این به تقوا نزدیکتر است..)

علیهذا با توجه به این نص قرآنی نباید در قضاوت ها، داوری ها، سخن ها و عملکردمان نسبت به دیگران حتی دشمنان از جاده عدل و انصاف خارج شویم.

براستی مگر در روایات ما توصیه نشده که« سیدالاعمال، الانصاف»؟

برادر نو محافظه کار؛

پایبندی به ارزش های دینی با شعار و حرف پوچ محقق نمی شود، بلکه هر فردی که داعیه ارزشی، انقلابی و ولایی بودن دارد، می بایست آن را در مرحله عمل به منصه ظهور برساند نه فقط در حرف و سخن گفتن. چرا که « دو صد گفته چون نیم کردار نیست»

خداوند در قرآن کریم که قانون زندگی ما مسلمانان بوده و سبک زندگی را به ما ارئه می کند، می فرمایند؛ «لم تقولون ما لاتفعلون» ویا در احادیث منقول از معصومین ما آمده است که « الدین کله العمل» کل دین عمل است.

بنابرین واعظ غیر متعظ بودن و تو به فرمای کم توبه کن بودن مشکلی را حل نمی کند و به تعبیر زیبای لسان الغیب حافظ شیرازی «وعظ بی عملان واجب است نشنیدن»

وسخن آخر این که؛

شیوهٔ واعظ آن بود که نخست

فعل خود را کند به قول، درست

چون شود کار او موافق گفت

گرد دهد پند غیر، نیست شگفت

زشت باشد که عیب خودپوشی

واندر افشای دیگران کوشی

و من الله توفیق

• ۲۶خرداد ماه هزار و سیصد نود و پنج