کودکانی که وقف خادمی اربابند
هفتمین روز از دهه محرم را به نام طفلکی می‌شناسیم که صدای گریه‌های جانسوز و خشکی لب‌های کوچکش فریاد مظلومیت اوست. شنیده‌ایم که پدر قنداقه اش را می‌برد تا چشم مادر را به لبخند او روشن کند. شاید مثل...
هفتمین روز از دهه محرم را به نام طفلکی می‌شناسیم که صدای گریه‌های جانسوز و خشکی لب‌های کوچکش فریاد مظلومیت اوست. شنیده‌ایم که پدر قنداقه اش را می‌برد تا چشم مادر را به لبخند او روشن کند. شاید مثل تمام لحظه‌های عاشورا به این‌جای ماجرا هم که می‌رسیم دلمان می‌خواهد ورق برگردد، دلی به رحم بیاید، جرعه‌ای آب کودکی را سیراب کند و چشم مادری روشن شود. اما نمی شود که نمی شود. ولی جای ناامیدی نیست، چرا که به قول سید شهیدان اهل قلم؛ مردمان این روزگار اصحاب آخرالزمانی سیدالشهدا هستند. پس شاید کربلای ۶۱ هجری برنگردد اما می‌شود کاری کرد تا دیگر ماجرای ظهر عاشورا تکرار نشود. خبرهای خوب محرمی پیشکش دل‌های حسینی تان.
پا به رکاب ولایت از موج تا اوج
چیزی از ۸ ماه غیرت و مردانگی نگذشته بود که بار مسئولیتی دیگر شانه‌هایش را فشرد. می‌خواست از آشتی با طبیعت بگوید و فرهنگ صیانت از محیط‌زیست را اشاعه دهد. پیمودن ۶۳ هزار کیلومتر روی آب‌های بین المللی، نه‌تنها خسته‌اش نکرده بود بلکه فرصتی بود تا غروری به بار نشسته را به مقصدی دیگر بکشاند. ناوسروان «جواد نوری»، عضو ناوگروه زرهی ۸۶ نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران به عنوان سفیر محیط زیست و حامی احیای دریاچه ارومیه که مسیر آذربایجان غربی تا مشهد مقدس را رکاب زده بود به حرم امام رضا(ع) مشرف شد و نشان دریانوردی دور دنیا را به موزه آستان قدس رضوی اهدا کرد. انصافا پای غیرت دینی و ملی، دفاع از تمامیت ارضی، سینه سپر کردن برای ولایت و اهتزاز پرچم سرزمین مادری که به میان می‌آید خدا می‌داند چه در دل یک ایرانی می‌گذرد. غرور و افتخاری که حد و حصر ندارد.
کودکانی که وقف خادمی اربابند
سر تا پا مشکی پوشیده و کنار سفره یک بار مصرف وسط حسینیه نشسته است. کاسه کوچکی جلویش گذاشته اند و چند شاخه سبزی کنار دستش. قرار است درحالی‌که پستانکش را سفت می‌مکد، برگ‌های سبزی را هم از ساقه جدا کند و کنار همه بچه‌ها سهمی در لقمه نان‌وپنیر و سبزی هیئت داشته باشد. هیئتی که گردانندگانش کودکانی به سن‌وسال رقیه اند. این‌جا مسجدی واقع در مرکز تهران است و این اتاقک حسینیه‌ای که مادرانی زینبی دست‌های کودکانشان را گرفته‌اند و برای خادمی هیئت حسین فاطمه(ع) آورده‌اند. مادرانی که اهل علم و دانش اند و قرار است کنار همه فعالیت‌های روزمره دست از مادری نکشند. این چند روز را هم فرزندانشان را وقف آشپزخانه هیئت امام حسین(ع) کرده‌اند تا به دعای علی اصغر، رقیه، عبدالله، قاسم و تمام کودکان اهل حرم، عاقبت پسران و دخترانشان حسینی و زینبی باشد.
کتابخانه ای باب میل کودکان
از کتاب و کتاب‌خوانی و بالا رفتن سرانه مطالعه کشور که سخن به میان می‌آید شاید کم‌تر متوجه قشر مؤثری باشیم که قرار است روزگاری آینده‌ساز این سرزمین باشند. نسلی که افزایش آگاهی، بیداری و هوشیاری شان تضمین‌کننده آینده‌ای روشن برای فردای ایران اسلامی خواهد بود. بنابراین باید تا می‌شود در حوزه کتاب کودک و نوجوان و علاقه‌مند کردن این سرمایه‌های بالفعل به مقوله مطالعه تلاش دلسوزانه صورت بگیرد؛ مثل تجهیز بخش کودک در کتابخانه‌های عمومی استان بوشهر. «حیدر راهب»؛ مدیرکل کتابخانه‌های عمومی استان بوشهر می‌گوید:« به منظور افزایش کیفیت خدمات ارائه‌شده به کودکان، ۳۷ بخش کودک در کتابخانه‌های عمومی استان بوشهر با اسباب‌بازی‌های جدید در زمینه‌های فکری، آموزشی و سرگرمی و با اولویت کتابخانه‌های مناطق محروم و روستایی تجهیز شدند.» خودتان قضاوت کنید.می شود کودکان محیطی با اینهمه شادی و زیبایی را ببینند و زیر بار کتاب خواندن نروند؟! خداقوت به اینهمه مهربانی و همت.
بدون نظر! اولین نفر باشید