یادداشتی از حداد مومنی – مطالبه گری بدون سانسور

فصلی نو – حداد مومنی 

بی رحمی ناشیانه منطقه ی بکر و زیبای دیلگون از نقاب اش برون زد و جان شیرین یک جوان خوش سیما ،خوشنام و مستعد را گرفت و گرد و غبار غم واندوه حاصله سایه اش را بر فرق سر ایلات استان بویژه دیار جلیل و بابکان گسترانید.

دیلگون قاتل بی رحم این روزای پاییزی،بدون از اندکی شرم و حیا دقیقا در آخرین روزهای مهرمهربان خلاف روحیات همیشگی اش قدم برداشت و خیلی زود بدون طی کردن سلسله آبان و آذر رنگ عوض کرد و زمستانی پرماتم را برای ایل سرشناس جلیل بویژه خانواده ارزشمند بابایی رقم زد و گلدسته ی یک پدر را خیلی زود گرفت و روانه خاک کرد.
و اما مسئولان محترم استانی نقش آفرینی شما در تشکیل ساختار این پازل غم حلقه ی گم شده ای است که در اینجا می آوریم.
استاندار محترم کهگیلویه و بویراحمد
نماینده محترم بویراحمد،دنا و مارگون
نماینده محترم کهگیلویه،چرام و بهمئی و لنده
شما به عنوان متولیان امر و پاسخگو با توجه به اینکه مسیر ارتباطی اتصال شهرستان ها محسوب می گردد چه تدبیری اندیشیده اید؟؟؟
مدیرکل محترم راه و شهرسازی استان آیا جنس مردم جلیل و بابکان متفاوت از سایر مناطق استان است که این راه ارتباطی در مناطق جغرافیایی این عزیزان فاقد هر گونه استاندارد های ترافیکی حتی درسطح ضعیف می باشد.
فارغ از تعهد دانش مهندسی ،وجدان بیدارمان در کدام باتلاق ظلمت فرو رفته که این چنین جوانان خوشنام از جنس مهندس مصطفی بابایی را در مناطق جلیل و بابکان در زمانبندی های متوالی به چهره ی ضحاک گونه ی این روزای راهها می سپاریم و بعد از چند وقت دیگر بایستی جوان بعدی را آماده تحویل شانه های جاده این مناطق کنیم تا بلکه عطش نامهربانی سوانح جاده ای کنترل گردد و غافل از ذره ای تدبیر و مسئولیت پذیری…
و در انتها اگر کاوه بودن برای شما در برابر این جاده های ضحاک گونه سخت است،میزریاست را با خود به خانه حمل کنید و امورات را به جوان مستعد و متخصصی از این استان تحویل دهید تا اندکی از خشم این مردم عزیز حاصل مدیریت ناصحیح فروکش کند.

حداد مومنی
دانش آموخته مهندسی راه و ترابری
عضو کمیته تخصصی مهندسان راه و ساختمان ایران

توضیح – عکس متعلق به مرحوم بابایی است