یادداشتی از رضا افراشته مهر – آشفته بازاری به نام اقتصاد ملی در اسارت بی‌تدبیری

فصلی نو-رضا افراشته مهر

چند صباحی ست که کل اقتصاد ایران درگیر موضع گیری های سیاسی و نقش آفرینی تصمیمات دولت های خارجی و در راس آنها ایالات متحده می باشد.
توافق برجام با کارشکنی آمریکا و عدم تدبیر داخلی نه تنها نانی برای مردم نداشت بلکه با تشدید تحریم های ظالمانه و فراهم سازی زمینه تخلف ، اختلاس داخلی و فساد اقتصادی به بهانه دور زدن تحریم‌ها بدترین بحران اقتصادی یکصد سال گذشته را برای مردم به ارمغان آورد.
سیاستهای اخیر اقتصادی تاثیر مثبت بر بورس ندارند بلکه به زیان بورس بوده و هر روز شاهد کاهش اندوخته های خردِ حقیقی های بورس به منفعت حقوقی ها هستیم.
شرکتها ، قیمت دلار صادراتی را در صورت‌های مالی ۱۲ هزار تومان درج می کنند و در بازار آزاد ۲۴ هزار تومان می‌فروشند و بقیه را در حساب‌های سایر منابع کارسازی می‌نمایند.
چرا پایین تر از قیمت بازار می‌فروشند؟جواب مبرهن است؛مابه التفاوت بابت کارمزد فاکتور و حواله صوری و قلابی مصرف می گردد تا ردیابی نشوند.
خودروسازان در صورت‌های مالی قیمت کارخانه را درج می کنند و تفاوت قیمت بازار را به حساب های دیگر واریز.

برخی واردکنندگان دلار ۴۲۰۰ تومان گرفتند کالاها را احتکار کردند و هم اکنون با دلار ۳۰ هزار تومان به مردم می فروشند.
در حوزه اقتصادی مهمترین عوامل مخالفت با برخی توافقات بین المللی همین اشخاص و شرکت هایی هستند که در کانون های قدرت نفوذ پیدا کرده اند و منافع اقتصاد ملی را به منفعت عده‌ای قلیل گره زده اند.
واقعیت اینست که همین سیاست‌های غلط ، سفره مردم را کوچک و خط فقر را بزرگ کرده است.
عده ای آگاهانه و عده‌ای دیگر ناآگاهانه موجبات فقر مردم را فراهم کرده‌اند.
به اعتقاد نگارنده ، رابطه بین فقر و آمار بالای مرگ و میر ناشی از بیماری کرونا رابطه ای مستقیم می باشد ، دهک‌های پایین جامعه به سطحی از فقر و فلاکت رسیده‌اند که مرگ و زندگی برای آنها یکسان میباشد ، اساسا رعایت پروتکل ها برای این قشر فاقد اهمیت است.
شکم گرسنه با پروتکل چه کار دارد!؟
در چنین شرایطی هزینه های خانوار اولویت‌بندی می‌شوند ، وقتی درآمد یک خانواده به نازلترین سطح ممکن می رسد و محصولات بازار اعم از پوشاک ، غذا ، دارو ، مسکن و غیرذلک با چند برابر قیمت واقعی عرضه می گردد ، بهداشت و رفاه در پستوی فقر و بدبختی محو می‌شوند.
راه حل برون رفت از این بحران در بلندمدت ، توزیع ماسک و دستکش و سبد غذایی نیست.
این اقدامات از طرف سازمان های دولتی و گروه های مردم نهاد خوب و پسندیده است لیکن درمان واقعی بحران اقتصادی ، با برنامه‌ریزی علمی و استفاده از نظرات متخصصین دلسوز در عرصه بین المللی ، با حذف رانت‌ها و ایجاد گلوگاه‌های شدید در اقتصاد ، جهت جلوگیری از تضییع منابع و بهره‌وری در مصارف کشور می باشد.
مجلس شورای اسلامی در این شرایط باید دست به کار شود و به کمک افراد دلسوز در دولت بیاید.
شرایط فعلی اقتصاد نیاز به قوانین اقتضایی جدید دارد ، کنترل بازار و نحوه توزیع تولیدات داخلی در بدترین وضعیت ممکن قرار گرفته است.
بخش زیادی از مشکلات اقتصادی فعلی ، مرهون سوء مدیریت‌ها و سوء استفاده‌های برخی از افراد بیمار می باشد که اتفاقاً در دل دولت و نهادهای وابسته به حکومت جا خوش کرده اند و هر روز شاهد رسوایی یکی پس از دیگری از آنها توسط دستگاه‌های نظارتی و امنیتی هستیم.
اگر قرار باشد مدیران دولتی به بهانه تحریم ها و کمبود منابع ارسالی از مرکز به اتاق های شیک و لاکچری رفته و هیچ اقدامی در جهت بهبود معیشت مردم انجام ندهند ، وجود یا عدم وجود آنها چه تفاوتی دارد!!؟؟
ایران پنجمین کشور ثروتمند دنیا از نظر ذخایر طبیعی همچون ؛ نفت ، گاز ، زغال سنگ ، جنگل و چوب ، طلا ، نقره ، مس ، اورانیوم ، آهن خام و فسفات بوده که با داشتن یک درصد جمعیت جهان بیش از ۷ درصد منابع معدنی را در اختیار دارد.
ایران در تولید محصولات علمی ، سلولهای بنیادی ، فولاد ، حبوبات و غلات ، ورزش و گردشگری جزء کشورهای اول دنیا میباشد.
ایران هجدهمین کشور پرجمعیت دنیاست ، هوش و ذکاوت ژنتیکی ایرانیان در طول تاریخ از آنها منابع انسانی ممتازی ساخته است که تمامی مراکز علمی و تحقیقاتی دنیا به دنبال استفاده از دانشمندان ایرانی می باشند.
بنابراین تحریم و عوامل خارجی بهانه خوبی برای توجیه وضعیت فعلی نمی باشد.
این کشور با داشتن این منابع ، ظرفیت تأمین مایحتاج و ایجاد رفاه اقتصادی بدون دخالت بیگانه را جهت مردم خود دارد به شرط آنکه در برنامه‌ریزی‌ها و مصرف منابع ، عاقلانه ، آگاهانه و فارغ از تعصب ، احساس و کینه‌ورزی عمل نمائیم.

رضا افراشته مهر کارشناس مالی اقتصادی