یادداشت ارسالی-آژیر قرمز در دانشگاه علوم پزشکی یاسوج

فصلی نو- دکتر اورنگ ایلامی که پس از یک دوره مدیریت ناموفق در سالهای گذشته مجددا با تایید وزارت بهداشت و درمان سکان دانشگاه علوم پزشکی را در دست گرفت تا هر آنچه که رضا چمن طی چند سال رشته کرده بود، طی مدت زمان کوتاه پنبه کند.

فصلی نو طی روزهای آینده در مطالبی جداگانه نمونه هایی از ضعف ها و کم کاری ها به همراه تخلفات  مدیریت دانشگاه علوم پزشکی یاسوج ، و  معاونت درمان این دانشگاه را به اطلاع مخاطبین خواهد رساند.

درآنچه که در زیر می خوانید یادداشتی است که یکی از مخاطبین سایت تابناک برای این خبرگزاری ارسال نموده است

به گزارش فصلی نو،تابناک نوشت:

در همه جوامع تامین ،حفظ و ارتقاء سلامت مردم از مهمترین امور و اولی ترین هدف دولت هاست ،بطوری که در ممالک پیشرفته و توسعه یافته برنامه ای که احزاب و کاندیداهای آنها برای ارتقاء خدمات سلامت تدوین و ارائه می دهند مبنای اقبال یا عدم اقبال آرای مردم به آنان خواهد شد.
در کشور ما هم بویژه در دولت تدبیر و امید نگاه دولت به حوزه سلامت قابل توجه بوده بطوریکه خدمات ارائه شده به مردم در بخش سلامت و در قالب طرح تحول سلامت ( با وجود نقد های زیادی که به این طرح وارد بوده) چشمگیر و ملموس بوده است.
دولت جهت اجرای این طرح و ارائه ی بسته های خدمتی آن،اعتبار ات و بودجه های کلانی را به وزارت بهداشت سرازیر نمود ، و به تبع آن دانشگاه علوم پزشکی استان ما نیز از اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۳ و همزمان با شروع و اجرای طرح تحول از این خوان بی نصیب نماند! و همگام با،سراسر کشور اقدام به اجرای طرح و ارائه بسته های خدمتی نمود .
با توجه به ماهیت این طرح عظیم و اجرای تمام بسته های خدمتی در مدت زمانی کوتاه ،قطعا دشواریها و کم و کاستی های وجود داشت و به قولی دست و پا شکسته داشت طی طریق می نمود.

مدیریت کنونی و یا جدید دانشگاه علوم پزشکی استان یعنی آقای دکتر ایلامی و مدیران منتصب که باید به مانند جانی تازه در کالبد نیمه جان می بودند تا با برنامه های علمی عملی موثر و کارامد و همچنین همت مضاعف سعی در رفع مشکلات و معضلات طرح تحول و ارتقای شاخص های سلامت استان نمایند ….اما متاسفانه اینطور نشد مستأصل ،ضعیف ،بی رمق ،مبهوت و ناکارامد ظاهر گشتند.
ایشان نه تنها هیچ برنامه ای نو و عملی برای وضعیت بی رمق و سیمای زرد سلامت استان نداشت بلکه همین طور که به صورت مستدل و مختصر و بر اساس آمار و شواهد اشاره خواهد شد ،رکود کاری و در بعضی بخش ها و شاخص ها پسرفت قابل توجهی داشتیم که در چند بخش و ذیل یک مطلب به آن پرداخته خواهد شد:
1-افزایش بدهی های چند میلیاردی بیمارستان ها ی استان به شرکت های پخش دارویی و شرکت های تجهیزات پزشکی، بطوری که بسیاری از این شرکت ها که بعضا دارای محصولات انحصاری می باشند ،از ادامه همکاری با بیمارستان ها سر باز می زنند.

۲-بطور میانگین حدود ۱۳ ماه کارانه پزشکان متخصص در بیمارستان ها پرداخت نگردیده.
حدود ۱۴ ماه کارانه کادر درمان(پرستار،ماما و…) و سایر پرسنل بیمارستان ها بر اساس مدل عملکردی (قاصدک )پرداخت نشده است که مجموع این معوقات باعث ایجاد نارضایتی در کادر ارائه خدمت در بیمارستان شده است.

۳-جذب متخصصین لازم و کافی و رفع کمبود پزشکان متخصص علی رغم فارغ التحصیل های زیاد ، برای شهرستان ها نه‌تنها بخوبی انجام نگرفته است بلکه متخصصین موجود قبلی نبز کاهش چشمگیر داشته بطوریکه در بعضی شهرستان ها به مانند چرام ،باشت و بهمئی که قبلا حداقل سهمیه یک نفر متخصص داخلی تمام وقت داشتند همین هم به دلیل خروج و پایان طرح نامبردگان ،پزشکان جدید بجای ایشان جایگزین و جذب نگردید.
و در مواردی مثلا در تنها بیمارستان کهگیلویه بزرگ هم فقط یک متخصص گوش،حلق و بینی و جراح مغز و اعصاب بدون جایگزین فعالیت دارند.
در بعضی از شهرستان ها نظیر کهگیلویه و گچساران کمبود پزشکان متخصص مثل زنان و زایمان ،گوش و حلق و بینی و غیره با مراجعه به کلینیک های تخصصی و صف انتظار ها به راحتی مشهود هست که با توجه به حجم زیاد مراجعین به یک پزشک در یک روز،باعث افت قابل توجه کیفیت در ارائه خدمت خواهد شد بطوریکه استاندارد میانگین زمان معاینه و ویزیت متخصص برای یک بیمار حدود ۴۰ دقیقه است اما با این حجم از بیماران ویزیت شده در یک تایم کاری (بیش از صد نفر ) در مواردی این میانگین به کمتر از اختصاص ۳دقیقه زمان برای هر بیمار می رسد .آیا با این شرایط می توان انتظار تشخیص، درمان صحیح و کیفیت کار خوب داشت؟
4-بعضی از شبکه های بهداشت ودرمان شهرستان ها ی استان بویژه بیمارستان دهدشت از کمبود بعضی نیروهای خدماتی نظیر نگهبان،نظافت چی ،راننده و… بشدت رنج می برد بطوریکه که این واحد ها در یکسال گذشته اقدام به جذب کارگران موقتی و روز مزد بصورت غیر قانونی برای ادامه حیاتو کار نمودند که همین نحوه و شیوه بکارگیری و جذب معضلات اساسی حقوقی و محلی برای انان بهمراه داشته است ،و علیرغم پیگیری های مکرر و ملتمسانه مدیران این واحد ها از ستاد و ریاست دانشگاه برای رفع این مشکل و صدور مجوز بکارگیری از طریق شرکت های خدماتی بصورت قانونی ،اما متاسفانه تا کنون مدیریت دانشگاه از رفع این معضل عاجز و ناتوان بوده است.

پایان بخش اول