یادداشت ارسالی: از نادر منتظریان به مناسبت اعیاد قربان و غدیر

به گزارش فصل جنوب، متن پیام به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

«قَد اَفلَح مَن زکیها» به تحقیق کسانی رستگار شدند که تزکیه نفس شدند. درس های بزرگی در مناسبت های دینی نهفته است که مسیر زندگی بشر را تحت تاثیر قرار می دهند.

قرآن کریم یکی از ایامی را که از آن به ایام الله یاد می کند، روز عید می باشد که در این باب به ۴ عید عنایت ویژه ای شده است. عید فطر، عید جمعه، عید قربان و مهمترین آنها که عید ولایت و غدیر است، عید قربان یا به تعبیر عربی آن عید الاضحی از دو واژه عید و قربان تشکیل شده است. عید قربان عیدی است که انسان را به یاد قربانگاه حضرت ابراهیم (ع) می اندازد. عیدی است که درس فداکاری و تقرب به خدا در آن نهفته است. این عید، درس دل بریدن از دنیا را به همراه خود دارد. این روز، روز بزرگی است که در آیات قرآن کریم نیز تحت عناوین مختلفی چون ایام معدودات و حج اکبر از آن یاد شده است.

تسلیم محض خدا بودن و آثار آن را به ما آموخت، قرآن می فرماید:

ابراهیم نبی در این روز کاری کرد که هم در دنیا برگزیده شد و هم در آخرت جزء صالحین شد، وَ اِنَّهُ فِی الْاخِرَهِ لِمَنَ الصَّالِحِینَ،

حضرت در بین انبیاء جایگاه ویژه ای داشت اما نکته این جا است که چه چیزی باعث شد که حضرت ابراهیم (ع) به چنین مقامی رسید که به تعبیر ما هم در دنیا خوشبخت بود و هم در آخرت سعادتمند.

به یقین رمز این موفقیت و سعادت در یک کلمه است که در آیه قرآن به آن اشاره شده است و آن اینکه ابراهیم تسلیم محض خدا بود؛ قَالَ أَسْلَمْتُ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ تسلیم محض همیشگی او در برابر خدا بود که او را خلیل الله کرد و این درس بزرگی است که امروز این روحیه تسلیم و تعبد است که معیار ایمان و تدین ما است.

تسلیم بودن در برابر خدا آثار فراوانی دارد. در زندگی اگر توفیق رسیدن به این درجه و روحیه را پیدا کنیم، تحولات معنوی آن را در وجود خود و نوع ارتباطی که با خداوند پیدا می کنیم برایمان مشهود است. چنانچه در حدیث قدسی داریم که خدای متعال می فرماید: عبدی اطعنی حتی اجعلک مثلی؛ ای بنده من ؛ از من اطاعت کن، تا تــــو را همانند خـــود سازم؛ قدرت تو می شود مثل قدرت من، چشم تو می شود چشم من. دست تو، دست من می شود همه ی کارهای تو می شود خدایی. امتحانات و سنت های الهی و نقش آنها در کسب مقامات معنوی، از درسهای بزرگ این عید است.

ذکر آزمایشات و امتحانات حضرت ابراهیم (ع) و دیگر بزرگان در تاریخ، نقش آنها در کسب مراحل عبودیت و رسیدن به مقامات مختلف محرز می شود چون ما یک قاعده کلی در دنیا داریم که از آن به سنت الهی یاد می شود و آن اینکه دنیا جای آسایش نیست. دنیا پر از بلا و امتحانات، تلخی ها و شیرینی است «الدنیا:دَارٌ بِالْبَلَاءِ مَحْفُوفَهٌ» از طرفی در این دنیا همه انسان ها به نوعی آزمایش می شوند و این موضوع به کرات در آیات قرآن کریم تحت عنوان سنت الهی به آن اشاره شده است.

قطعا تلخی ها و امتحاناتی که مبتلا به گذشتگان بود در مسیر همه انسانها قرار دارد و همه از مسیر این سنت های الهی و آزمایش های او عبور خواهند کرد. تاریخ در حال تکرار است منتهی اینکه آزمایش افراد بنا بر شرایط و موقعیتشان متفاوت است؛ «وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْ‏ءٍ، شَیْ‏ءٍ» یعنی هر کسی با ابزاری مبتلا می شود؛ به تناسب محیط، موقعیت، زمان، درجه، شخصیت و روحیه افراد متفاوت است.

لذا مقام و درجات معنوی که حضرت ابراهیم خلیل در گذر زمان به آنها رسید نتیجه موفقیت در امتحانات سختی بود که یکی پس از دیگری متوجه ایشان شد که در هر کدام از آزمایشات که موفق می شد به مقامی می رسید؛ در مرحله نخست آزمایش، عبدالله شد، در مرتبه دوم که پیروز شد به مقام نبی الهی رسید و بعد به درجه خلیل الهی رسید، و در برابر بالاترین آزمایش که در رابطه با فرزندش بود که از آن هم سرافراز بیرون آمد مقام امامت که از نبوت بالاتر است را به او دادند. این ماجرا ادامه پیدا می کند تا جایی که ندا آمد تو پاداش خودت را گرفتی. وقتی ابراهیم (ع) پیروزمندانه از این آزمایش بزرگ بیرون می آید و نیز به خاطر این منش و تسلیم بودن محض، خداوند به او سلام می دهد؛ سَلَامٌ عَلَیٰ إِبْرَاهِیمَ و در پی این آزمایشات و سرافرازی از آن ها است که ابراهیم مقتدا می شود تا جایی که با وجود اینکه او یک نفر است اما تعابیری که خداوند از او یاد میکند ملت می باشد؛ مِلَّهِ إِبْرَاهِیمَ.

ان شاءالله توفیق پیروی از حضرت ابراهیم خلیل را روزی همه گرداند.

با تشکر

نادر منتظریان

۸/تیر/۱۴۰۲