یادداشت ارسالی – گمشده بندعباس قهرمان ایران اسلامی – چه انتاخی کرده ایم

فصل جنوب (فصلی نو) – حجه الاسلام حمزه پیش قدم

به نام خدایی که برای تبلیغ و اجرای عدالت پیامبرانی فرستاد که خود عین عدالت بودند و مجریان عدالت. و مقابله با ظلم را در گرو اجرای عدالت قرار داد،
و خدایی که رحم،مروت وانسانیت را در نهان بشریت قرار داد تا زشتی و ناپسندی اعمال و رفتار انسان را در عرصه گیتی پاک کند.

اما دیدگاه بنیان گذار انقلاب اسلامی امام خمینی (ره) که فرمودند:
به مجلس و دولت و دست اندرکاران توصیه مى نمایم که قدر این ملت را بدانید و در خدمتگزارى به آنان خصوصاً مستضعفان و محرومان و ستمدیدگان که نور چشمان ما و اولیاى نعم همه هستند و جمهورى اسلامى رهاورد آنان و با فداکاریهاى آنان تحقق پیدا کرد و بقاى آن نیز مرهون خدمات آنان است، فروگذار نکنید.
همچنین در کلام مقام معظم رهبری است که:
در کشور ما، مثل خیلی جاهای دیگر، قشر محروم و فقیر و پابرهنگان و روستاییان و طبقات مستضعف، بیشتر مظلوم واقع شدند. در حق آن‌ها، احتمال مظلومیت قوی‌تر است، تا فلان آدم پولدار زمیندار وسیع الامکان. به درد و تظلم همه باید رسید؛ اما به آن کس که در او، احتمال مظلومیت بیشتر است – قشرهای مظلوم و پایین جامعه – دلسوزانه‌تر باید رسید.

آنچه که این روزها کام پیر وجوان ، زن و مرد، دختر و پسر ایران و ایرانی را تلخ کرد رفتاری ناشیانه از چند مجری قانون بود که در راستای اجرای قانون انجام دادند،
اما زیبایی زندگی دینی و اخلاقی و رسالت انسانی را در آن مشاهده نکردیم چرا که دور از عقول بشریت اتفاق افتاد.
پیامبر اسلام که خود نماد رحمت و مروت و عدالت بود، و ‌‌یادگاران آن نبی رحمت هم مجریان عدالت برای زندگی دنیای ما بودند،دیدگاه آخرین دین حق را به مجریان عدالت اینگونه تشریع میفرمایند؛

ثَلاثَهُ اَشیاءَ یَحتاجُ النّاسُ طُرّا اِلَیها: اَلامنُ و َالعَدلُ و َالخِصبُ ؛
“سه چیز است که همه مردم به آنها نیاز دارند: امنیّت، عدالت و آسایش”
همان راهکاری است که امروز بشریت دنبال برنامه ریزی آن است برای گذران اندک زندگی دنیا،
آنچه که ما امروز شاهد آن در شهر بندر عباس دلیر بودیم مقوله اجرای قانون برای امنیت و عدالت بود ‌اما آنچه که تلخی را در اذهان همه ما تداعی کرد،بر هم زدن آسایش فرزندی بی سرپرست از ایران عزیز بود و این تلخی را با هیچ دین و مذهب و با هیج دلیل روایی واستنباط عقلی نمیتوان پذیرفت،
چرا که در شریعت اسلام عزیز بلند کردن صدای مظلوم و یتیم را دور از انسانیت میدانند آنجا که امیر المومنین در راستای عدالت حنجره پاره می‌کند؛
که اگر مسلمانی به خاطر بیرون کشیدن خلخال از پای یک دختر یهودی از غصه بمیرد،رواست.
به راستی چه شده است که دختر شیعه علی بن ابیطالب صدای مظلومیتش بلند شد و شب همه خوابیدیم؟!
چه انتخابی کرده ایم که منتخبین ما قانون برای خراب کردن سرپناه یک یتیم وضع می‌کنند؟!
به راستی چه شده است ما را !!!که عده ای نظاره گر خرابی خانه یک یتیم بودن،بدون اینکه برای خود وظیفه شرعی را قرار دهند؟!
مگر دستگیری از یتیم در شریعت ما مورد تاکید نیست؟!
ملت عزیز ایران اسلامی
حال سوال اینجاست که گمشده امروز بندرعباس قهرمان و ایران اسلامی و جامعه بشری چیست و کجا باید پیدایش کرد؟؟؟
پیشقدم……دبیر ستاد احیاء امر به معروف و نهی از منکر استان کهگیلویه و بویر احمد