یادداشت ارسالی _دکتر بهرامی و تکیه به توان و ظرفیت های داخلی

فصلی نو _صادق افرایی گنجه

ایده های تئوری را در علم و تعلیمات مدیریتی با کسب مطالعه هم میتوان به درجه ای از فهم رسید که فعل و انفعال هایی در رابطه با ان وجود دارد که التزام آن، چه تاثیری بر روند مدیریت و کنترل یک مجموعه میتواند داشته باشد.
اما اصل مدیریت که ساختارهایی را به همراه خود دارد و با چالش های زمانی و مکانی و حتی در هر برهه ای تواضع و فرازی را با آن روبرو خواهد شد،می بایست انجا به وجود یک فرد مدیر پی برد که چه میزان از علم و بینش مدیریتی برخوردار است تا بحران پیش امده را به نحوی انحراف یا کنترل نماید.
اکنون وضعیت کشور با توجه به حصار بلندی که برای تجارت بنا کرده اند،راهی اساسا جز تکیه به توان داخلی نمی تواند جبران مداخلات و مبادلات تجارتی را فراهم نماید.
توجه به میزان ها و ظرفیت ها یک امر بی بدیل است که غفلت از آن بسیار است اما در اصل باید یک عنصر مهم و ارزشمند بنام سرمایه انسانی را بعنوان یک منبع که بتوان از خلاقیت ها و نگرش های مدیریتی آنها بهره صرفه را برد در کنار این ظرفیت ها قرار داد.
که به آن شایسته سالاری علمی و مدیریتی هم میگویند.
اما محیا نمودن یک امر تکرار نشدنی در چنین برهه ای که تفوق و تسریع ببخشد در اصول تکیه به توان داخلی، انتخاب یک مدیر و مدیران اجرایی در شرایط فعلی میباشد.
اکنون دکتر محمد بهرامی بعنوان یک نیروی اجرایی جوان که سابق از ایده های ساختاری و مقرون به صرفه و حتی نگرش های حرفه ای مدیریتی در کسوت یک جایگاه مهم و خودگردان(شهرداری) توانست در نقطه هایی از سطوح عملیاتی و اجرایی از توان مدیریتی خود برای سامان بخشیدن به تمام نقاط کیفی و کمی و حتی فراتر از آن،فرهنگی،مانند (فوتبال شهرداری،تشویق به امر ورزشی و نشاط اجتماعی)اشاره نمود،اکنون برای رفع بحران های حاصل و تهدیدهای بحرانی پیش رو که عرصه را بر ما تنگ تر خواهد کرد باید انتخابی از جنس همان امر شایسته سالاری داشت تا بتوان موجودیت ها و ظرفیت ها را شناسایی و اقدامی برای فرار از بن بست های اقتصادی بالاخص در استان آن هم با توجه به تکاملات منابع طبیعی انجام داد.
با توجه به شیوه های مدیریتی و رفتارهای حرفه ای در اجرای تخصص ایشان(دکتر محمد بهرامی)میتوان دریافت که دیدگاههای ایشان میتواند برای فراتر از استان مثمرثمر باشد و حتی در بسیاری از مقالات ایشان که تماما مباحث استفاده به ظرفیت های داخلی و پتانسیل های موجود در کشور بوده قطعا چاره بخش و بعنوان نسخه شفابخش و مداوای این تهدید های فعلی میباشد.
بعنوان مثال در بخش توریستی، حفاظت از منابع جنگلی و زیست محیطی و کمک به وضع معیشت مردم بعنوان بزرگترین دغدغه ایشان است و برای رسیدن به جامعه مطلوب اولین اولویت ایشان استفاده از تمام ظرفیت های انسانی بالاخص نیروی فکری و کاری جوان که بعنوان بزرگترین گنجینه هر کشور از آن نام برده میشود در دستور کار ایشان میباشد.
همان گونه که در جایگاه سابق خود از جوان ترین افراد که یکی از آنها درست بعداز اخذکارت پایان خدمت حکم معاونت ایشان را گرفت ثابت کرد که اتکا به نیروی جوانان بسیار گره گشا و موثر میباشد.
در مقالات دکتر بهرامی هر آنچه به چشم میخورد عبور به موقع در هر برهه پیشرفتی میباشد مثلا برای عبور از مرحله صنعتی به دنیای تکنولوژی باید انرژی فکری بیشتری طراحی کرد و از مقایسه های خود با کشورهای ابر پیشرفته استفاده کنیم تا وضع کمال را بیشتر درک نموده و زودتر از وضع فعلی خارج شویم و برای نظام بندی و درجه بندی باید یکسان سازی در جامعه نمود پیدا کند و تعدیل ثروت و قدرت در روستاها و شهرها به گونه ای باشد که جهت زدودن ناملایمات و تبعیضات،جوامعی مجبور به ترک یک موقعیت مکانی(هجوم بی رویه از روستا به شهر) نباشد در صورتی که ان موقعیت مکانی برای بسیاری از نیارهای بشری میتواند، رفاه نیاز(مانند کشاورزی،گاو داری،درختکاری و ….)که البته نیاز به حمایت اکید دارند، داشته باشد.
در هر صورت نقش یک مدیر را نباید در حل بحران پیش رو نادیده گرفت.
و این انتخاب یک شانس است به دور از تعارضات و تعصبات باید انتخاب دکتر بهرامی و حضور ایشان در صحنه حساس فعلی را مغتنم شمرد.