یادداشت ارسالی_ دگماتیسم خود عمار پندارها؟!

فصلی نو – زریر حجتی

شاید بهترین صفت برای برخی مدعیان انقلابی گری در خطه بویراحمد و دنا همان دگماتیسم باشد. دگماتیسم همان خودمحوری و استبداد رای است که آن بانوی ایلمرد و صاحب قلم در گریز به انحصار طلبی و تمامیت خواهی زوایای پنهان و فاجعه آمیز آن را در کمال آزادگی نمایاند.
به یک قرائت‌ نیز بی شباهت با واژه “بی بصیرتی” برآمده از کلید واژه های رهبری معظم نظام در اوج توطئه خباثت آمیز فتنه گران ۸۸ نبوده ، چرا که معدودی از سران فتنه سبز نیز از جنس خواص انقلابی و خود عمار پندار ها بودند. خواص بی بصیرتی که خلاف جهت قطب نمای اصلی خیز برداشتند و به موزه تاریخ پیوستند …؟!

گاهی برخی نوچه های بازیگران عرصه سیاست و الف بچه های مشروطی آوازه نام و نان منفعل از دگماتیسم در شیخوخیت اصولگرایان، آنچنان در فضای مجازی افاضه فیض می کنند که تو گویی همان هایی نبوده که با سند نوشته هایی تمنای تحلیل سیاسی از رسانه ها به نام خود با هدف کسب عنوان و شهرت و رسیدن به میز مدیریت را داشته اند!!

آری! قصه تلخ صدر نشینی منصب گرایان و شهرت طلبان دو جریان اصولگرایی و اصلاح طلبی از تفکراتِ خزنده چنین قبا پوشانی سرچشمه گرفته که دود پز روشنفکری شان با قبا و ردای نامیمون شان، مردم را به روز سیاه نشانده است.

گفته اند ذهنی که آبستن ترس باشد، زایمانی جز شکست ندارد و این چنین است که برخی خود عمار پندارهای ضعیف النفس از خوف نرسیدن به میزی ، در پشت واژه های مقدسی به نام “تکلیف” آن را یدک کرده و حقیقت را به پای مصلحت و منافع شخصی ذبح می کنند.

تاریخ اینگونه تکرار می شود تا این بار سران معنوی دیگری به تاسی از مولایمان علی در مماشات با اشعث ها، خار در چشم و استخوان در گلو، صبر پیشه کنند و نظاره گر فساد و فاسدانی چند باشند!!

ریزش های جریانی، زاییده نطفه انحصار طلبی و فرمان فرادست هایی است که با بی اطلاعی از کف میدان و بی اعتنایی به خرد جمعی از فرودستان اینگونه “سان” می خواهند!
شادی و هلهله رقیب را نمی بینند و بر تَرک موتور احزاب دو نفره ای سر در هفت آخور،نشسته اند و با دست خود آگاهانه یا ناآگاهانه بحران سازی می کنند…!
همانهایی که در سایه جریان و میز و مدیریت، نه دیگر نسبتی با محرومیت دارند ونه حشر و نشری با توده ها و به تعبیری با یمینی ها یمین و با یساری ها یسارند!

نجابت این مردم و خاصه جریان ارزشی نباید موجب توهم این گروه معدود انحصار طلب شود و چنین پندارند که نخبگان و توده ها بی اطلاع از رانت خواری آنها هستند،
اتفاقا توده ها هم در انتظار رسیدگی به بی نجابتی اعم از رانت های سیاسی این قماش ثروت اندوزان و کاخ نشینانی است که با نردبان اعتماد مردم به اژدهای هفت سر و هفت آخور رسیده اند!

واقعیت این است که اقلیتی از قبیله مهاجرینِ بنام ! با سوء استفاده از حسن اعتماد جمع کثیری از نیروهای ارزشی در چهار دهه انقلاب در قامت شیخوخیت و البته عوامفریبی، تصمیماتی مهندسی شده جهت حذف و هدم نیروهای شاخص و معنوی اتخاذ نموده که همواره منافع شخصی ، خانوادگی و گروهی خود را در ورای تمکین عقبه جریان جستجو کرده و تهی از تکلیف گرایی بوده اند که افکار عمومی به این موضوع واقف است و چنین بلای اپیدمی شده ای دامنگیر دیگر گروههای سیاسی نیز شده و رانت خواران ماسک زده را خوب شناخته اند.

معتقدیم که جریان اصولگرایی نیروهای شایسته ای چون فرخیانی فراوان دارد و این نوشتار در نفی وی سخن نمی سراید اما اقتضائات شغلی منصب قضا، محدودیت در ارتباط گیری، فقدان سابقه مواضع سیاسی بعلاوه شرایط و ملاک های منطقه ای را باید در این مورد به اولویت احصاء می کردند که حیثیت اجتماعی وی در عدم استقبال مردم مخدوش نشود.
پر واضح است بویراحمد و دنا ساختار سیاسی و اجتماعی خاص خود را دارد که به همه مولفه های کاندید در این بافت از جمله اصالت بومی بویراحمد و دنا بعنوان حق واقعی انتخاب کنند گان باید توجه شود ولی به هر دلیل ناگفته نشد.

مجمع تصمیم ساز و تصمیم گیر به آراء و نظریات شورای سازوکار وحدت وقعی ننهاده و التزام و تعهدی جهت پاسخگویی به شبهات و آسیب ها نداشته و تا آنجا که تحقیق بعمل آمده عده ای قلیل با خودمحوری و خودزنی با اوج بی اعتنایی به توصیه دلسوزان جریان در باب انسجام، پرهیز از تشتت، بررسی،نظرسنجی فراگیر از توده ها و نخبگان و در نهایت جمع بندی، گویا در بهمن ماه گذشته با توهم ناشی از حیات خلوت سیاسی خود کار را تمام شده پنداشته و عزم خود را در انتخاب کاندیدی که یقیناً با این شیوه سوخته می شود جزم کرده بودند.

متاسفانه سرشکن شدن هواداران این جریان را باید در هلهله و شادی رقیبان نظاره گر باشند. اصرار بر استمرار ایده غیر منطقی عده قلیل نتیجه خوشایندی برای کاندید مورد اجماع و جریان اصولگرایی ندارد و بلکه ناخواسته و ناآگاهانه به توطئه ای جهت هزینه شدن وی و جریان مبدل می شود که هیچ عقل سلیمی بر نمی تابد.

بانیان این حرکت قطعا در پیشگاه تاریخ، وجدان عمومی و خط اصیل نیروهای انقلاب باید پاسخگو باشند و می طلبد که با فداکاری فرخیانی به نوسازی جریانی همت کرد

هدایت خواه شخصیتی کاریزماتیک و متفاوت بود و مظهر اندیشه ولایتمداری که فراتر از همه جناح بازی ها در دو دور متوالی در کانون توجه نخبگان و توده ها از باب این چنین شاخصه هایی قرار گرفت ولی باز عده ای دگم از همین قلیل مدعیان آوازه نام و مدیرانی که مصلحت جریانی را فدای منافع خویش نمودند به وجاهت وی خدشه وارد کردند که ثمره اش تغییر رویکرد مردمی بود و اینک نباید کاریزمایی هدایت خواهی که هیمنه اش موجب تحلیل ها و تفسیرهای مختلف بوده و هست، موجب تحلیل ناصواب عده ای در حیات خلوت سیاسی خود شود که همه خسارتش متوجه مردم بی گناه شود.

زریر حجتی