یادداشت کیان دهراب پور -کرونا و محدودیت های غذایی از منظر طب سنتی

فصلی نو- کیان دهراب پور

در هنگامه ی همه گیری ها یکی از مهمترین موضوعاتی که سیستم های بهداشتی و درمانی باید در نظر گیرند موضوع محدودیت های غذایی است تا در کنترل بیماری، بهتر و سریعتر قدم برداشته شود.
طب سنتی ایرانی از دیرباز در همه گیری ها با توجه به تجارب انسانی و بر اساس تحقیقات علمی و آکادمیک پزشکان و متخصصین این رشته به یافته هایی علمی از بعد محدودیت های غذایی در کنترل همه گیری ها دست یافته است که قسمتی از آنها که در همه گیری کووید ۱۹ برای افراد مفید و سودمند می باشد بشرح ذیل ارائه می گردد:

همیشه بویژه در هنگام همه گیری ها باید از سه رفتار بد تغذیه ای اجتناب کرد تا نیروهای بدن بجای توجه به آماده باش دفاعی، زیاد به کارهای گوارش و دفع پسماندهای تغذیه گمارده و مشغول نشوند.
الف: پرخوری (حتی از غذای سبک)
ب: در هم خوری (حتی از غذاهای سودمند)
ج: سنگین خوری (حتی بمقدار معمول)
منظور از غذای سنگین، غذایی است که هضم آن دشوار باشد و گذر آن از معده به روده طول بکشد و پسماندهای آن هم به آسانی دفع نشوند. غذاهای خمیری و سرخ کرده و چرب از این قبیل هستند مانند ماکارونی چرب، الویه با گوشت های صنعتی، سوسیس، هلیم و آش گوشت غلیظ، پنیر پیتزا و فست فودها.

روزه داری طبی، به معنای کاهش حجم و کالری غذایی دریافتی در حد بیست درصد کمتر از وضعیت همیشگی هر فرد، با تقویت سیستم ایمنی و کاهش التهاب می تواند منجر به بهبود عملکرد دستگاه دفاعی بدن در برابر عوامل بیماریزای بیرونی شود.

مصرف شوری ها و ترشی های محرک و خشکی آور مخاط تنفسی (مانند سرکه ی تند و تیز و خیار شور) محدود شود.

مصرف شیر، ماست، گوجه، رب گوجه، شوری های آب گوجه ای، موز، شیرینی های چسبنده و چرب محدود شود. لبنیات بطور مطلق ممنوع نیستند ولی تاکید می شود که مقدار مصرف آنها (بویژه ماست و دوغ ترش) معتدل باشد و همراه با مصلحات استفاده شود.

از مصرف نوشیدنی ها و خوردنی های محرک های مغز و بر هم زننده ی خواب مانند قهوه، نسکافه، چای سبز، و نیز شکلات تلخ در ساعات عصر و شب خودداری شود تا خواب به وقت و عمیق و پیوسته از دست نرود.

از مصرف پیاپی ادویه ی بسیار گرم و خشک و تند و تیز مانند فلفل قرمز، خردل، و سس های تند پرهیز شود.

به نظر می رسد مصرف سیر و زنجببل فقط تا اندازه ای در پیشگیری احتمالی سودمند است. بطور عمومی مصرف بیش از یک تا دو حبه سیر کوبیده، و بیش از دو تا سه گرم زنجبیل پیشنهاد نمی شود. مصرف بیشتر از این مقادیر بویژه بطور پیوسته می تواند موجب تحریک عصبی و ایمنی و تغیرات ناهنجار مزاجی و خلطی شود و در بیمارن قلبی، تداخل هر دو را با داروهای ضد انعقاد می بایست در نظر گرفت. در برخی شرایط مصرف مقادیر کم نیز ممکن است عوارض جدی داشته باشد.

دکتر کیان دهراب پور
رئیس اداره طب سنتی ایرانی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج