یادداشتی از حمیده زعیمی-حجاب تن من یا حجاب فکرتو

فصلی نو-حمیده زعیمی

سالهاست به عنوان یکی از مهم ترین و اساسی ترین شاخص های جمهوری اسلامی بر حجاب تاکید شده  و به مساله ای مهم و لاینحل مبدل گشته است .

هر چه به    جلوتر گام بر میداریم

در این کشمکش بین حجاب و بی حجابی بیشتر غرق شده و به نتیجه مطلوبی نمیرسیم .
علت چیست نمیدانم
آیا تعریف صحیحی از حجاب نداریم ؟
آیا حجاب را فقط مختص زنان میدانیم ؟
آیا تمامی فاکتور های اساسی برای رشد
جامعه به حجاب مربوط میشود.؟ پس از گذشت سی و اندی از انقلاب اسلامی همچنان گریبانگیر این تضاد هستیم

و سعی شده به انحای مختلف حجاب را در جامعه جا انداخته و به آن سامان بدهند اما موفق نبوده اند .

از انواع روش های کنترل بازار – گشت ارشاد و رفتارهای پلیسی گرفته تا شعار نویسی و مطرح کردن مباحث فرهنگی.، تذکرات جدی و حتی برخورد فیزیکی و تهاجمی و همین طور تفکیک محیط های زنانه ، مردانه ..،
استفاده میشود اما نتیجه حاصله مطلوب نیست .
نمیدانم حجاب ترویج شده چقدر مشابهت دارد به حجاب واقعی ؟
ایا طبق اصول اسلام با بی حجابی برخورد میشود و این شیوه ترویج با دستورات دین مطابقت دارد .؟

حجاب به معنای داشتن پوشش مناسب جامعه اسلامی است یا صرفا چادر ؟

حجاب تنها مختص زنان نمی باشد
بلکه در همان تعالیم دین و آیات قرآن ابتدا مردان را مورد خطاب قرار داده است .
تاکید این آیات ابتدا پرهیز از نگاه نادرست و چشم چرانی است.

منشا چشم چرانی چیست؟
چه کسانی در چه شرایطی چشم چرانی میکنند ؟

روح بیمار ..فقر فرهنگ …بیکاری شغلی و فکری …ضعف ایمان …یا کمرنگی اخلاق

در جامعه کافر مسلک …در جامعه اسلامی ‌‌در کشورهای توسعه یافته
یا در جوامع جهان سوم .
به نظر میرسد نیازمند تفکر بیشتر و ارائه راهکار های صحیح تر هستیم و به جای پرداختن به سطح این بیماری مزمن
به عمق آن پرداخته شود.

باور عمومی جوامع سنتی بر این است که زنان باید نجیب بمانند تا مردان به انحراف دچار نشوند .

باور عمومی عامیانه میگوید
زن درست بپوشد ‌‌ ..درست بخندد، …
درست عطر بزند ..درست حرف بزند ..درست بیرون برود…تا مرد به انحراف نیفتد .‌
و این بزرگترین توهین به مرد جامعه من است ..
نگرانی جامعه مفهومی دارد

و آن سست عنصری بیش از حد مردان جامعه ما است و بی حیایی و بی حجابی و بی عفتی در آن موج میزند.

اخلاق زن و مرد نمی شناسد و حیا و حجاب مختص زنان نیست .
زنان و مردان جامعه ما به آگاهی بیشتر نیازمند هستند .
به میزان مطالعه بالاتر برای کسب این آگاهی .

توجیه چشم چرانی در جامعه من پوشش زنان است ،

رفتار زنان جامعه و شیوه زندگی زنان ماست .

و نتیجه چیزی نیست جز همدردی با مردان بیمار و معلول جلوه دادن این عمل قبیح اخلاقی و

در نهایت

تکثیر و ترویج بی اخلاقی و نگاه نادرست از سر منشا نادرست در جامعه.

زنان را به گوهر ودر تشبیه کرده اند که گر در صدفی محبوس باشد محفوظ است از آسیب ها ،

ظاهرا سعی در علمی و منطقی جلوه دادن این امر داشته اند اما موفق نبوده اند ،

این مساله بیشتر نگاه غالب ابزاری بودن رو در ذهن متبادر میکند تا ارزشمندی را ، بایست در شیوه توجیه و تفهیم این مساله تجدید نظر شود جهت روشنگری و روشن

سازی این امر مهم .

حجاب بایست حصول منطقی و مذهبی و اخلاقی فرد باشد نه به هزاران روش قالب تفکر شود

در این نکته که زنان مسئول سهم زیادی از گناهان هستن بایست تجدید نظر جدی شود ‌.
زنان نیز مانند مردان انسانند و مستحق تمامی حقوق انسانی هستند .

دو جمله زیبا از استاد بزرگ آیت الله طالقانی حجت را تمام میکند .

اسلام و قران میخواهند شخصیت زن حفظ شود
ولی حجاب اجبار نیست ..در اصول دین هم طبق آیات قران اجباری نیست ( لا اکراه فی الدین )
مگر در دهات های ما از صدر اسلام تا کنون چگونه زندگی میکردند ؟
مگر چادر میپوشیدند ؟

و در جای دیگری میفرمایند

میترسم روزی برسد که غارت بیت المال و فقر و فلاکت عادی شود و
موضوع حساس جامعه بشود دو تار موی زن که زیر روسری قرار دارد یا بیرون روسری ..

مرد جامعه من

حجاب در فکر تو هم بای باشد نه فقط در لباس من