محمد بهرامی: بشدت دچار ” بی‌ تفاوتی اجتماعی” شده اند و نسبت به آسیب‌ها واکنشی نشان نمی دهند

فصلی نو-محمد بهرامی

بنام خدا

پیرو مطلب قبلی که در همین صفحه از نگاه اهالی عزیز و شریف استان گذشت، امروز به دو مسئله مهم خواهیم پرداخت.

باتمام وجود معتقدم اگر “مردم” و “مسئولین” به عنوان دو مخاطب ویژه این قلم، این دو نکته را به جد دنبال می کردند، تاکنون با چنین فاصله ای از کاروان توسعه و رفاه عقب نمی ماندیم:

اول “برنامه محوری” مسئولین و دیگر “مطالبه گری” از سوی مردم.
به واقع این دو نکته را می بایست حلقه های مفقوده توسعه استان دانست.

“مطالبه‌گری اجتماعی” همان خواست و اراده عمومی است برای متقاعد کردن سازمان ها و نهادهای صاحب قدرت در راستای احقاق حقوق و نیازهای افراد و جوامع، که آن را بایستی ” شاه کلید ” و از مهم‌ترین ارکان یک نظام دموکراتیک دانست.
این کنش جمعی علاوه بر مساعد ساختن زمینه برای ایجاد رشد و توسعه همه جانبه و پایدار، به بهزیستی اجتماعی یاری رسانده و نهایتاً موجبات استقرار عدالت در تمامی حوزه ها را فراهم می آورد.
از یاد نبریم در مبحث مطالبه گری و پیگیری مطالبات اجتماعی که آن را می‌توان از مناظر مختلفی همچون سیاسی، اقتصادی، اجتماعی یا فرهنگی باز تعریف کرد، اگر به شکل فردی و جزیره‌ای عمل شود، کاری از پیش نخواهد رفت.

اگر مردم ما به کمک بنیه علمی و فکری نخبگان در وهله اول از حقوق خویش آگاهی یابند، سپس با تکیه بر خردجمعی، مجدانه مطالبات خود را پیگیری نموده و از سوی دیگر مستمراً بر عملکرد مسئولین نظارت کنند، قطع به یقین شرایط به سمت ایده آل تغییر می کند.

متاسفانه اهالی استان ما بشدت دچار
” بی‌ تفاوتی اجتماعی” شده اند و نسبت به مسائل، مشکلات و آسیب‌های موجود هیچ گونه واکنشی از خود نشان نمی‌دهند که این نادیده انگاری نشان از میزان پایین مطالبه گری اجتماعی دارد و بدتر اینکه این بی‌عاطفگی اجتماعی تبدیل به فرهنگ غالب در جامعه شده و به سختی می‌توان این فرهنگ را تغییر داد.
زمانی افراد جامعه دچار بی‌تفاوتی اجتماعی می‌شوند که افکار عمومی احساس می‌کند تأثیری در روند امور و تصمیمات یا حل مسائل ندارد.
در اینجا باید به انتقاد از کسانی پرداخت که بدون داشتن هیچگونه توانایی و تخصصی منصب و جایگاهی را اشغال نموده و با عملکرد غیرمتعهدانه خود موجب زیان رساندن به جامعه و از بین بردن شور، روح و انگیزه اجتماعی مردم می شوند که البته برای مقابله با نفوذ این افراد (و گاها گروه ها) بیداری و هوشیاری مردم سهم بسزایی دارد.

با بررسی و مداقه در اوضاع کشورهای پیشرفته و توسعه یافته به این نتیجه می رسیم که آنها نیز از زمانی که تصمیم به تغییر گرفته و کار را از نقطه ای شروع کردند توانستند خود را به بالاترین سطوح توسعه یافتگی برسانند.
خواستن و میل به تغییر، شروع همان راه و مسیری است که ماهم به عنوان استانی که دارای پتانسیل های بسیاری هستیم ناگزیر بایستی آن را طی کنیم.

مدیران و مسئولین استانی و در راس آنها استاندار محترم به عنوان عالی ترین مقام اجرایی و نماینده دولت در استان بایستی با اولویت بندی نیازها و مشکلات استان، به برنامه ریزی مدون و دقیق روی آورده و خود را به اجرای مو به مو و باکیفیت این برنامه های مقید بدانند.
سپس برنامه های خود را برای مردم اعلام نمایند تا این قابلیت برای مردم و نخبگان ایجاد شود که به صورت مداوم بتوانند به رصد عملکردها پرداخته، کمیت و کیفیت این برنامه ها را مورد مورد ارزیابی قرار بدهند.
به عبارتی جامعه بایستی بتواند به شکل ملموس بهبود و پیشرفت را در امور حس کرده و تاثیر آن را در زندگی خود شاهد باشند.
مادامی که هر مدیر یا مسئولی چشمان تیزبین مردم، رسانه ها، نخبگان و … را همواره ناظر بر کار خود ببینند، از یک طرف تشویق شده، انگیزه کافی را بدست می آورد و از سوی دیگر از روزمرگی و عافیت طلبی که از آفت های جدی کار و خدمت است دور می شوند.

در پایان با تشکر از همه عزیزان که برای خواندن این مطلب وقت گذاشتند، درخواست می کنم برای رشد و پیشرفت استان متحد شده و نظرات ارزشمند خود را در این زمینه با ما در میان بگذارند.
از استاندار محترم نیز انتظار داریم در نزدیک ترین زمان ممکن برنامه های خود را در حوزه های مختلف برای مردم استان اعلام نمایند.
به امید روزی که اهالی شرافتمند استان ما در جایگاهی که حق واقعی آنهاست قرار بگیرند.

چه کسی می خواهد
من و تو ما نشویم
خانه اش ویران باد !

من اگر ما نشوم، تنهایم
تو اگر ما نشوی،
– خویشتنی

از کجا که من و تو
مشت رسوایان را
وا نکنیم ؟!

من اگر برخیزم
تو اگر برخیزی
همه بر می خیزند

من اگر بنشینم
تو اگر بنشینی
چه کسی برخیزد ؟!

محمد بهرامی
مهرماه ۹۶