گزارشی از زندگی زنی در استان کهگیلویه و بویراحمد که به عشق برادر “شهید ” خود در یک خرابه زندگی می کند

به گزارش فصلی نو به نقل از فارس چاروسا، روستای ادرج یکی از روستاهای منطقه چاروسا است که در ۸کیلومتری شهر قلعه رئیسی قرار دارد که مشکلات بسیار زیادی دارد و از روستاهای محروم منطقه و شهرستان است.

در هفته‌های اخیر با سفر کاروان سلامت و اصحاب رسانه به این منطقه با ارائه مشکلاتی توانست به عنوان تیتر اول رسانه‌های استان قرار بگیرد.

یکی از مشکلاتی که رسانه‌های استان به آن پرداختند مشکل مهاجرت و محروم بودن روستا بود.

اما برخی از مسوولان و مردم منطقه با ارائه برنامه‌هایی اعلام کردند که بسیاری از مشکلاتی که رسانه‌های استان به آن پرداختند واقعیت ندارد  و آن چیزی نیست که رسانه‌ها به آن منطقه جلوه دادند و ما یک بار دیگر به میان مردم روستای ادرج رفتیم و واقعیت ها را عینا و از نزدیک مشاهده و آنها را اعلام خواهیم کرد.

در بدو ورود به روستای ادرج به گلزار تنها شهید روستا شهید بتوخت رفتیم و با قرائت فاتحه‌ای یاد و خاطره آن شهید را گرامی داشتیم.

وی با گلایه از مسؤولان خواستار برطرف شدن مشکلات روستای ادرج شد و گفت: وقتی تمامی اهالی روستا مهاجرت کردند لااقل نگذارید ۷ و ۸ خانوار دیگر مهاجرت کنند.خانه‌ای خرابه و قدیمی در کنار قبر شهید برای هر رهگذری جای تامل داشت به از سوال متوجه شدیم خانه خواهر شهید بتوخت بود که به تنهایی در کنار قبر شهید زندگی می‌کند و عشق به برادر را علت ماندن در روستای محروم دانست و می‌گفت که تمام اهالی هم از روستا بروند ولی برادرم را تنها نخواهم گذاشت.

خواهر شهید بتوخت به مشکلات زندگی خود اشاره و تاکید کرد: از سال‌های گذشته در این منزل مسکونی گِلی و قدیمی به تنهایی زندگی می‌کنم و در فصل زمستان از سقف تمام ساختمان آب باران از آن پایین می‌آید و چندین مرتبه از مسوولان خواستم که این مشکل را برایم برطرف کنند ولی هیچ کدام عملی نشد.

از دیگر مشکلاتی که در حوزه جاده می‌دیدم رودخانه‌ای بود که در مسیر جاده ادرج به قلعه رئیسی بود که در بین مسیر یک رودخانه وجود دارد که تنها نیازمند یک دهنه پل است.وقتی وارد روستا شدیم دو کیلومتر ورودی روستا جاده بسیار نامناسبی داشت در بدو ورود آژانس مسافربری را مشاهده کردیم که قیمت کرایه آژانس از شهر قلعه رئیسی تا روستای ادرج را سوال کردم که می‌گفت تا پایان جاده آسفالت را ۷ هزار تومان مسافر می‌آوریم ولی دو کیلومتر مانده جاده را به دلیل خرابی زیاد و وضعیت بد جاده بیش از ۱۲ هزار تومان کرایه از اهالی می‌گیریم.

در ادامه راه برای تهیه این گزارش فضل‌الله نیک‌زاده از اهالی روستا در خصوص این پل گفت: در فصل زمستان با کمترین بارندگی ارتباط روستا با شهر قلعه رئیسی قطع می‌شود و بیشتر مواقع خودروهای که جهت گردشگرانی که برای دیدن از این منطقه زیبا به روستای ادرج می‌آمدند به دلیل خروشان رودخانه مسیر روستا قطع و آب خودرو را چندین مرتبه جابه جا می‌کند.

نیک‌زاده از بزرگان روستا و کسی بود که در این گزارش ما را همراهی می‌کرد و علت این که فضل‌الله به تنهایی ما را همیاری می‌کرد  چرا که کسی را برای راهنمایی در این روستا پیدا نکردیم.

فضل‌الله در همین ابتدا صحبتش به بیان مشکلات روستا پرداخت و از محرومیت روستا می‌نالید و ابتدا در خصوص تعداد افراد ساکن در روستا سوال کردیم که در این خصوص گفت: در پنج و شش سال گذشته روستای ادرج یکی از روستاهای پرجمعیت چاروسا بود که اگر تعداد خانوار آن را ۱۰۰ خانوار هم نام ببرم گزاف نگفتم ولی مشخص نبود چه شد که در کمتر از پنج سال امروز تعداد آنها به هشت خانوار رسید که نام تک به تک خانوار را هم اعلام کرد.

از نیک‌زاده سوال کردم که چند نفر از خانواده خود شما از روستا مهاجرت کردند که عنوان کرد: برادرم و خواهرم از روستا در سال‌های گذشته مهاجرت کردند که یا به یاسوج رفتند و یا به شهرستان گناوه بوشهر مهاجرت کردند.

در خصوص علت مهاجرت اهالی روستا سوال کردیم که نبود شغل مناسب، و بسیاری امکانات اولیه از جمله راه، برق و نبود آب مناسب از مهم‌ترین مشکلات روستای ادرج بود که فضل‌الله به آن‌ها اشاره کرد.

نیک‌زاده به مشکلات حوزه آموزشی مدارس هم اشاره و خاطرنشان کرد: در چند سال گذشته به خصوص سال‌های ۸۷ و ۸۸ تعداد دانش‌آموزان این روستا به ۱۰۰ دانش‌آموز با چهار معلم می‌رسید ولی امروز متاسفانه یک مدرسه در این روستا تنها یک دانش‌آموز که آن دانش‌آموز کلاس اول ابتدایی است  و دختر خود من به نام اکرم نیک‌زاده بعد از ۲۶ روز که از مهرماه گذشته بود او را در مدرسه راهنمایی قلعه رئیسی ثبت‌نام کردم.

در ادامه گزارش از این روستای خالی از سکنه مادری پیر به ما پیوست و گفت: پسر من هم به دلیل نبود مدرسه راهنمایی به روستای گراب انتقال دادم و هم اکنون در روستای گراب است.

سوالی از مشکلات روستا اشتغال و بیکاری روستا سوال کردم که در این خصوص گفتند: متاسفانه در این روستا در چند سال گذشته جوانان زیادی زندگی می‌کردند که بیشتر آنها به دلیل نبود شغل و فقر خانوادگی به شهرستان گناوه مهاجرت کردند و هم اکنون امرار معاش خود رادر آن مکان  کسب می‌کنند.

نیک‌زاده به مشکلات حوزه درمانی هم جواب سوال دادند و تاکید کرد: در چند سال گذشته همان طور که گفتم از روستاهای بزرگ و محروم شهرستان بود که به آن  توجه‌ای نمی‌شد آن گونه که مشاهده می‌کنید در بسیاری از روستاهای کوچک استان خانه بهداشت افتتاح کردند ولی متاسفانه این روستا را حتی یک بهورز جهت درمان و پیگیری درمان افراد حمایت نکردند.

وقتی از مشکلات روستا سوال می‌کردیم در بین مسیر روستا چوب‌های که درب هر منزل مسکونی روستا گذاشته بودند که مشخص بود منابع سوختی آنها از چوب درخت بلوط است  از مادری که در حال پخت نان بود سوال کردیم که چرا درخت بلوط را قطع می‌کنید و جهت سوخت استفاده می‌کنید که یادآور شد: نبود گاز در سطح منطقه چاروسا و مشکلاتی که از نبود نفت سفید و عدم سوخت‌رسانی توسط شرکت‌های ارائه نفت سفید به روستا دلیل این کار شده است و ما مجبوریم از چوب درخت بلوط استفاده کنیم چرا که در طول سال تنها دو الی سه مرتبه نفت سفید آن هم به قیمت گزاف برای توزیع به این منطقه می‌آورند.

مشکلات کشاورزی که در روستا بود را سوال کردیم و  فضل‌الله با در این خصوص بیان کرد: زمین‌های خوبی برای کشاورزی در روستا است و رودخانه کنار روستا هم این پتانسیل را ایجاد می‌کند که از زمین‌های کشاورزی استفاده کنیم اگر مسؤولان بتوانند آب رودخانه را به مزارع کشاورزی انتقال دهند شاهد تحول خوبی در کشاورزی این منطقه خواهم بود.

محمد قلی زاریان رئیس جهاد کشاورزی چاروسا در این خصوص گفت: متاسفانه روستای ادرج از روستای با پتانسیل خوب کشاورزی است  عدم لوله‌کشی آب برای کشاورزی استفاده، عدم استفاده از کود شیمایی از مهم‌ترین مشکلات کشاورزی این منطقه است که باید مردم این روستا همکاری را با کارشناسان کشاورزی ما داشته باشند تا کشاورزی در این روستای رونق بگیرد و افرادی که روستا ترک کردند به روستا برگردند.

و در ادامه با خانم جوانی هم صحبت شدیم که دارای سه فرزند بود و گفت: بیش از سه ماه است که شوهرش به خانه نیامد و فرزندانش پدر خود را ندیدند و در خصوص مشکلات روزمره خود اظهار داشت: دارای سه فرزند پسر و دختر هستم که وقتی شب می‌شود تا صبح از ترس و خلوت بودن روستا جرات نمی‌کنیم بیرون از خانه بیایم و شوهرم به دلیل کار کارگری در شهرستان گناوه هر شش ماهی یکبار به ما و فرزندان سر می‌زند و هم اکنون در این روستا در منزل مسکونی کرایه زندگی می‌کنیم و شب‌هایی است که فرزندانم بدون شام شب را صبح می‌کنند.

اما مشکلاتی را که از روستای محروم ادرج گفتیم مشکلاتی بود که از نزدیک و این واقعیت بیان شد همانطور که روزی روستای ادرج تعداد خانوار آن به ۱۰۰ خانوار می‌رسید و فقر، نبود شغل و نبود امکانات اولیه یک روستا سبب شد تا اهالی این روستا امروز به کمتر از ۱۰ خانوار برسد و به دیگر شهرستان‌ها مهاجرت کنند امیدواریم چاره‌ای اندیشیده شود و به روستاها دیگر بیشتر رسیدگی شود تا شاهد روستاهای همانند ادرج نباشیم همچنان که از این قبیل روستاها در استان و در منطقه چاروسا کم نیستند.این روزهای ادرج به روستای خالی از سکنه با خانه‌های گِلی و قدمی است که بر روی هر درب آن یک قفل زده شده و روستای که روزگاری با جمعیت زیاد پر از هیاهو و شادی بود امروز خالی از سکنه است.