پیام رسان داخلی یا خطرگرام؟!

رامین پاسیار/در دنیای امروزی تکنولوژی حرف اول در دنیا می زند و استفاده و خدمات دهی ان در بین مردم رایج شده به گونه ای که بدون تکنولوژی زندگی معنایی ندارد .با روی اوردن مردم به سمت پیام رسان ها و ایجاد ارتباط اسان تر و سریع تر دغدغه های هم شکل گرفت . با ورود تلگرام به ایران و جذب بیش از ۴۰ میلیون کاربر زنگ خطر باید به صدا در می امد. تلگرام هیچ تشکل و سازمان رسمی ندارد و تهدیدی برای ایران می باشد چون فقط در ایران به پیام رسان اصلی تبدیل شده؛ از سوی دیگر از جنبه اقتصادی بار مالی تلگرام و صرفه اقتصادی ان چیزی کمتر از درامد نفت نیست و گاهی چندین برابر آن می شود چرا ما از پیام رسانی استفاده کنیم که از هر لحاظ جز تهدید و ضرر چیزی برای کشور ما ندارد.مردم ما دغدغه اصلی خود را عدم حفظ امنیت در پیام رسان های داخلی می دانند که این خود جای تاسف بسیار دارد که به تلگرامی که هیچ در و پیکری ندارد اعتماد می کنند ولی به پیام رسان های داخلی نه! با نصب و رایج کردن پیام رسان های داخلی میلیاردها دلار ارز از کشور خارج نمی شود و این هزینه های در خود کشور و در جیب جوانان نخبه و کارافرین می رود.
پیام رسان سروش کاملا رایگان بوده و پیام رسان پر امکاناتی می باشد. برای ملت ما بسیار قبیح است که به خود اعتماد نکنند و پیام رسان بی در و پیکری چون تلگرام در آن پیام رسان غالب و عمومی شود!