حکمرانی بی اصالت ها با استفاده از ترفند نصب بنر برای مدیران و نمایندگان

فصلی نو – رحمت الله شهرخپور

داستان بنرها وپلاکاردها حکایت تازه ای نیست .ازمراسم و عناوین ومناسبتهای دینی ومذهبی گرفته تا احراز پستهای  سازمانی همه وهمه بیانگر یک حقیقت شفاف اند که جامعه ما باید پوست بیاندازد ونیمی از مدیران انتصابی وسفارشی را قاب کرده وبه دیوارهای  موزه آویخت !! .همانها که حقوقهای هنگفت ونجومی وروابط رانتی عامل موفقیت شان محسوب می شود آنچنان ازطرف برخی افراد بی اصالت  تعریف وتمجید می شوند گویا اینان نوابغ قرن هستند .!! نیمی ازهمین مدیران انتصابی که توانایی محاسبه یک معادله تک مجهولی رانداشته  وقادر نیستند ازپس ضرب وتقسیم یک کسر برآیند چنان ازمدیریت مالی وتصمیم سازی وتوسعه سخن می گویندشما نسبت به هوش وذکاوت دانشمندان ومتخصصین  دچار شبهه می شوید !! همین چند روز پیش بود که دریکی ازهمین فضاهای سایبری یکی از نمایندگان به حق !!!! مردم دیار من که  نمی دانم با این همه مشغله کاری وپستهای اجرایی چندسال اخیرشان چگونه موفق به اخذ مدرک دکتری شده اند جماعتی جهت تشکر وتقدیر از تعویض ونوسازی  کمدهای استخر واحداث جکوزی شهرشان برای ایشان بنری تهیه ونصب کرده  بودند .اگر بخواهیم اینگونه اقدامات را خدای ناکرده وزبانم لال  به حساب تملق ومجیزگویی برخی عناصر خود فروخته این دیار بگذاریم باید نیمی از مردم جامعه را چاپلوس ومتملق به حساب آورم که استغفرالله چنین مقصودی را دنبال نمی کنم واین جز دستاوردهای ۴ دهه عدالت محوری وتقوی پیشگی وشایسته سالاری ودین باوری است !!.نیاز به تحقیق وتفحص زیادی نیست کافیست سرتان را از پنچره اتاق کارتان  بیرون بیاندازید وبه درودیوارهای سازمانهای اطرافمان نگاهی اجمالی بیاندازیم تا نمونه آشکار این تملق گرایی ها را که بیشترشان  با این مضمون شروع می شوند “”انتصاب بجا وشایسته جنابعالی را تبریک گفته و….”” را به وضوح مشاهده کنیم به راستی اگر اینگونه انتصابها این همه بجا وشایسته است وما این همه مدیرومدبروعاقل ومتخصص را درسطح سازمانهایمان بکارگرفته ایم چرابا این همه مشکل ومعضل مواجه هستیم ؟آیا قوانین ناکارآمد طراحی شده اند ویا نعوذ بالله  افراد سفارشی اند؟!! حقیقت این است که دراین کشور هیچ مدیری تابه امروز پرورش داده نشده تا ازآنان توقع مدیریت را داشته باشیم  بلکه جملگی ازطریق باند ورانت به درجات عالی سازمان رسیده وهدفی جز منفعت طلبی وحفظ جایگاه خویش ندارند . تجربه ۱۶ سال کار سازمانی  ومطالعات وصله پینه ام بیانگراین حقیقت تلخ است که  آنچه درسازمانهای ما جاریست  مدیریت نیست بلکه ریاست است .اگر با درایت وارتباط ورندی بتوانید چند دقیقه وقت گرانبهای این عزیزان مدیر ومدبرومسیول ومنعهد ومخلص  راکه همواره درجلسات متعدد کاری  با درنظرگرفتن حق جلسات  تشریف دارند را بگیرید  متوجه خواهید شد چرا هر روز گامهایمان برای توسعه که نه بهتر است بگویم رشد رو به اضمحلال می رود .هرکدام از ما تجارب مشترکی دراین زمینه ها داریم که طی تحقیقات اخیر وبازخوانی دقیق تر از کتاب جباریت مانس اشپربر پی برده ام  با وجود ۴ دهه رواج وخوگرفتن فرهنگ سازمانی غلط وعجین شدن تفکر رانتی چنانچه بتوانیم  اقتصاد کشور را  با معجزه وعوامل آسمانی ودعای ندبه وزیارت عاشورا اصلاح کنیم تحول در ذهن واندیشه این جماعتی که دچار جمود فکری شده اند غیرممکن می نماید  .با این همه روی سخنم بیشتربا مردم جامعه  است که چرا برابر این پلاکاردهای کذایی که نمونه فاحش تملق گرایی وهزینه های غیرضروری است سکوت کرده ایم ولب به شکوه نمی گشاییم .مگر اینان افرادی نیستند که پس از چند سال گندکاری دریک سازمان به سازمان وپست دیگری کوچ کرده وهمواره عملکردشان تخریب اعتلای فرهنگ واقتصاد جامعه است .آیا این چهره های خالی از انسانیت وتخصص که چند من ریش وپ….. به صورتشان چسبیده به راستی از روی انتخاب وتخصص و  شایستگی است ؟!!  اولین شرط یک انتخاب درست اگر از روی صداقت بوده باشد این است که مدیر انتصابی می بایست بادستان خود آن بنر را پایین کشیده وجلوی اینگونه تملق گوییها رابگیرد وانان را که بانیان چنین اقدامات احمقانه ای هستند را مجاب به تغییر رویه نماید .تا به امروز چند مدیر درسطح کشور دیده ایم که چنین عملکردساده وسازنده ای را دنبال کند !! چون این افراد به گفته ماینس اشپربر دچار خودشیفتگی وحماقت بوده وجهت جبران کمبودهایی همچون نیاز  به احترام ورزان ناآرام وقدرت طلبی خود دست به چنین اقدامات مخربی می زنند وبرای رسیدن به مقصود خود همه ارزشهای انسانی را پایمال می کنند. انگیزه این افراد دست نشانده  برای تصدی پستهای مدیریتی رسیدن به خواسته های شخصی ومنفعت طلبیهای سیری ناپذیرشان است برای همین است که درسازمانهای ما باوجود انسانهایی متخصص وتحصیلکرده که ازلحاظ فکری ورفتاری خودساخته واهل اندیشه اند چون کشتی شکستگان به گل نشسته ایم .شما نمونه چنین عملکردهایی را کمتر درکشورهای توسعه یافته می بینید . به شخصه وبا احترام به همه دین باوران واقعی ریشه  همه بدبختی ها یمان را در افراط و ریا در برخی از خرافه پرستی ها که از سوی بزرگان نیز نفی شده است می دانم زیرا آنها دین را صرفا جهت ابزار به هدف رسیدن افکار دنیا طلبی خود کرده اند و انسان بودن و مردم  را زیر پا گذاشته و فراموش کرده اند غافل از اینکه این میزها می گذرد و دنیا به کسی وفا نخواهد کرد