کدام یک برنده می شوند /استاندار – زارعی، یا تاجگردون – نوروزی

فصلی نو – مخاطب سایت

اصرار استاندار، حاج زارع و عدل هاشمی بر نشان دادن وحدت میان مسئولان استان فقط در همان لحظاتی که از زبانشان متصادر می شد نمود داشت و جالب اینکه رسانه ها را مورد خطاب قرار می دادند که اختلاف نیندازید!؟
اگر شخص ثالثی با نگاه محاط بر مسائل استان نظاره کند احتمالا خواهد دید اکثر اختلافات در استان زائیده اظهارنظرهای همین نمایندگان و مسئولین مدعی وحدت می باشد.
عدل هاشمی که بر نگاه اجرائی خود پافشاری می کند در سکوتی مرگبار مبارزه نوروزی از یک طرف و زارع از سوی دیگر را به نظاره نشسته بود و گاهی لبخندی معنادار میزد و با استاندار به تماشای نزاع طرفین می نشستند،
اما در این بین عدل هاشمی تکه کاغذی به زارع داد. اگر متن نوشته شده بر روی کاغذ را بدانیم شاید موضع مبهم هاشمی، بر همگان عیان گردد.
پرواضح است او یار خاموش زارع بود که نمی خواست تاجگردون و نوروزی را برنجاند. در صورت موضع این طرف اما مقدار زیادی اعتبار و بودجه به بهمئی نیز واریز می نماید و چرائی موضع غیرشفاف هاشمی مشخص نیست، اگرچه برخی با توهم توطئه معتقدند بهمئی پایگاه رای موحد و کامرانی است و بعید است هاشمی چنین ریسکی را انجام دهد و تمام تخم مرغ هایش را در سبد بهمئی بریزد. البته این نگاه طرفداران زیادی ندارد و برخی معتقدند عدل هاشمی واقعا در این موضوع با زارع همنظر است.
شورای برنامه ریزی که محلی شده برای علنی شدن جدال بزرگان استان، حالا دارای اهمیتی حتی بالاتر از شورای اداری شده است.
اصرار نوروزی بر توزیع ۱/۳ صرفا بین مناطق نفتخیز (تا زمان ابلاغی جز این توسط سازمان برنامه و بودجه کشور)، نشان می داد او حاضر نیست بر مواضعش معامله ای صورت بگیرد. او در این سوی استان آدم خوبه داستان نام گرفت. نوروزی اما تنها بود و از گچسارانی های استان فقط رحیمی به یاری اش آمد.
رحیمی به پیامکی اشاره کرد که هنوز مشخص نیست در چه زمانی(حین جلسه یا پیش از آن) ارسال گشته و یا حتی گفت و گوئی میان او و تاجگردون بوده که او چنین مطرح کرده است.
رحیمی مقام مافوقش را متهم به مصلحت گرائی نمود ولی آنچه احساس می شد اداره احتمالی نشست توسط اراده ای پنهان بود.
اراده ای که می توانست رای استاندار را با خود همراه سازد و همین اراده است که تنها دو هفته فرصت دارد وضعیت موجود را حفظ نماید.
تندی نوروزی به زارع و استاندار نشان می داد او چندان هم دلخوش به حمایت های آن دو نخواهد بود و آینده سیاسی اش را به این سوی بابامیدان گره زده است.
معاونین احمدی ولی مواضع متفاوتی از بقیه گرفتند. گوهرگانی نوعی مکانیسم ماشه را پیشنهاد داد که پس از دو هفته سازمان برنامه و بودجه فعالیت خود را طبق قانون ادامه دهد. این موضع او چندان به مذاق نوروزی خوش نیامد.
البته احتمالا وضعیت جسمانی گوهرگانی در اتخاد موضع بینابینی موثر بوده ولی جامعه گچسارانی شاید در پذیرش این توجیه کمی وسواس به خرج دهد.
فیلی اما نسبتا موضع میانه روانه تری گرفت. مهندس آبدانانی که گفته می شود این روزها به مرد سایه استان ملقب شده نظری حتی نزدیک تر به موضع نوروزی گرفت و یک هفته استمهال را کافی دانست.
پاسخ لطف اله موسوی به استاندار نیز اگرچه مورد استقبال او قرار نگرفت ولی نشان از اعتماد به نفسی فراطبیعی است که این روزها باشت و گچساران دارد وقتی احساس می کنند حق شان احتمالا بدون کم و زیاد پرداخت می شود. واقع این است شهروندان گچساران و باشت تا اواخر دهه ۸۰ چنین حسی نداشتند و احتمالا حس شان مقرون به صحت بوده است.
حالا ولی حوزه اجتماعی زارع، او و عملکردش را تحت الشعاع تاجگردون می بینند و همین فشارهای سیاسی است که زارع را به منطقه گرائی افراطی سوق داده است.
چیزی که این روزها او را برنده نشان می دهد و به نظر می رسد او تصمیمی برای ترک رینگ مبارزه با تاجگردون نداشته باشد. اگرچه شاید او چندان شانسی برای برد در این دعوی حقوقی نداشته باشد ولی او پیشاپیش منتقدینش در بویراحمد را به گوشه رینگ برده است.
حالا رقبایش بویژه روشنفکر و هدایتخواه در یافتن چاره، مستاصل نشان می دهند و منتظر لغزش او یا فرصتی مناسب هستند.
با گشتی در جامعه به شدت سختگیر بویراحمد می توان پی برد او شاید در توجیه عملکردش در کل جامعه بویراحمد موفق نشان نداده ولی در طول چند هفته توانسته پایگاه اجتماعی نسبتا قدرتمند خودش را یکدست همراه نماید.
اسقبال رسانه ها و خبرنگاران حوزه کهگیلویه از مواضع زارع و استاندار و تقبیح پافشاری نوروزی نشان می داد انتصابات اخیر در سازمان برنامه و بودجه و جهاد کشاورزی آنها را به سیاست گام به گام ترغیب نموده است، همانطور که انتصاب دو بویراحمدی هوادار زارع در برنامه و بودجه نیز چندان مورد استقبال زارع قرار نگرفت.
انتصاباتی که این روزها شاکله اصلی همه اختلافات شده است و شاید پرسر و صداترین آنها انتصاب وحید محمدی تبار لژیونر چپگرای تاجگردون در پستی استراتژیک باشد و این روزها چپ ۴۰ ساله و هوادارن تاجگردون را به تغییر نگرش تاجگردون امیدوار کرده است.
او حکم دو بامیشیخی را در یک روز زد تا بامیشیخی ها به آنچه احساس می کنند شایستگی شان بوده برسند. اگرچه شاید انتظاری بیش از این هم داشته باشند.
حالا تاجگردون، که شایعه می شد اختلافاتی با شهردار ظفری دارد این روزها به او نزدیکتر شده و شورا را نیز چنین کرده، توانسته در یک روز رای هوادارانش در طایفه بامیشیخی را حفظ و احتمالا افزایش داده باشد.
تاجگردون که این روزها با شدیدترین فشارها از زمان به قدرت رسیدن مواجه شده، ظاهرا وضعیت موجود را درک کرده و پیام های موجود را درک کرده است.
انتصابات اخیر نشان از آغاز نگاه به گذشته و پاکسازی سامانه مدیریتی اش با مراعات نظام هزینه و فایده دارد.
مدیرانی که کارائی و شاید منافعی برای او به ارمغان نمی آورند احتمالا در ماه های منتهی به انتخابات آماده رفتن باشند.
مهم تر از همه شجاعتی است که تاجگردون برای دوری از محافظه کاری و برخورد با مدیران منفعل پیدا کرده است.
تا پیش از این او ملاحظات قومی و اخلاقی را رعایت می نمود ولی ظاهرا او چشمانش را بسته و تصمیمات ناکافی و البته سختی را آغاز کرده است.
او که از هژمونی رسانه ای پیشین فاصله گرفته می داند که بایستی خود را برای بازگشت به گذشته آماده نماید.
رفتار یاران قدیمی او در قضیه جعفری نشان داد آنها بی هیچ مطالبه ای یار قدیمی شان را همراهی خواهند نمود.
اودر بویراحمد زارع را و در گچساران، حسینی، خورشیدی و حالا جعفری را در مقابل می بیند. کسانی که سال پیش جانانه در کنارش بودند و حالا…
به نظر می رسد هواداران تاجگردون نیز باید خود را آماده روزهای سخت و رای خالص تاجگردون نمایند.