علی محمد احمدی – بازنده دوئل استاندار و سازمان مدیریت

فصلی نو – فردین روزبه

توزیع اعتبارات، بودجه نفت، شاخص ها، تبعیض های منطقه ای و بی نهایت واژه هایی از این دست همگی کلماتی هستند که این روزها زلفشان به زلف شورای برنامه ریزی استان گره خورده است. اما این روزها تنش ها و حساسیت ها از نحوه توزیع اعتبارات استان به بالاترین حد ممکن خود رسیده بطوری که برخی از این توزیع اعتبارات به عنوان بودجه ای امنیت ستیز یاد می کنند.در این میان اما هستند کسانی که طرفین را به خویشتن داری و نکشاندن ماجرا به کوچه و بازار دعوت می کند بخش بویراحمدی شورا قویا معتقد به عدم امانت داری از طرف بخش گرمسیری شورا است.

اما باز خوانی جلسات اخیر این شورای که همیشه گرانیگاه تنش ها سیاسی و رینگی برای عرض اندام رجال استان بوده در بطن خود حاشیه های داشته که حداقل تاکنون، این حواشی بر متن چربیده است. اما کالبد شکافی رفتار ها در این جلسات دو نکته قابل توجه در خود دارد:

۱- فارغ از جنگ بودجه ای که همیشه در آن در جریان است دامنه نفوذ اعضا این شورا نشان داد که تشعشعات اقتدار دکتر احمدی حداقل تاکنون نتوانسته از در چرمینه اتاق  حسن نوروزی در بلوار بویراحمد عبور کند و او را به تمکین مطلق و یا حتی مشروط از دکتر احمدی مجاب کند. بنظر حکایت نوروزی و احمدی مصادق دو شاهی باشد که در یک اقلیم نگنجند. آنگونه که بنظر می رسد  حسن نوروزی در مباحث بودجه ریزی و اقتصادی اگر خود را صاحب نظر تر از احمدی نداند قطعا شانی کمتر از ایشان، هم برای خودش قائل نیست و به هیچ صراطی حاضر نیست تا ذره ای از اختیاراتش را با کسی، ولو استاندار شریک شود. نکته ای که کار را برای او در همین جا گره می زند و شاید از منظر بسیاری از ناظران از همین نقطه به بعد اینده کاری نوروزی -احمدی در هاله ای از ابهام فرو می رود. روشن ترین شاهد این ادعا هم مقاومت مثال زدنی نوروزی در جلسه قبل شورای برنامه ریزی استان در بحث توزیع اعتبارات نفت در برابر غالب اعضا جلسه است. شاید در نگاه اول، نوروزی در پشت خود، مرد شماره یک بودجه ریزی این روزهای ایران، یعنی غلامرضا تاجگردون را می بیند که این مسئله به ایشان جرات و جسارت مقاومت می دهد اما اینبار بنظر می رسد که اعتماد بنفسش در درگیری های پیدا و پنهانش با دکتر احمدی از پشتیبانی های غلامرضا تاجگردون فراتر رفته بطوریکه او امروز دیگر کسی شده که نمی خواهد مطیع باشد حتی برای غلامرضا تاجگردون.
جای که نوروزی در شورای برنامه ریزی خطاب به استاندار احمدی، می گویید از کسی ترسی ندارد در واقع تلکلیف کار را برای احمدی تا حدود بسیاری روشن و به او فهماند که او کسی نیست که دیگر احمدی بتواند از او حساب کشی کند. این مسئله بیش از انکه عدم اشراف مدیریتی احمدی بر استان را هویدا می سازد یک راه سومی، در معادلات قدرت استان نشان می دهد. مقاومت های جسورانه نوروزی بخوبی نشان می دهد که نوروزی به دنبال بست و بندهای دیگریست که شاید نتیجه اش رفتن نوروزی از استان و قرار گرفتن در یک جایگاه مدیریتی بهتر و با صندلی بزرگتر باشد
۲- تکدر خاطر شاهرخ کناری، فرماندار مرکز استان از روند توزیع اعتبارات بیش از اینکه بوی یک چانه زنی از بالا و اعتراضی شدید الحنی به توزیع وجبی بودجه در استان بدهد پرده از یک دسیسه و کودتای خاموش علیه مرکز استان برمی دارد. نکته ای که دکتر کناری هوشمندانه نگاه استاندار را به آن معطوف نمود بک انحراف اساسی در روند توزیع بودجه بوده و دقیقا این، یعنی انگشت بر اصل ماجرا.

از نظر او شاخص های که بر اساس انها توزیع اعتبارات صورت می پذیرد هدف مند دستکاری و گاها سانسور شده است. کناری معتقد است اگر تخلفات بودجه ای در سازمان برنامه رخ داده مقدمه آن در جای خارج از این سازمان چیده و به آن لعاب قانونی داده است.

کناری اشکال کار را در برخی از دستگاه های اجرای استان می داند که شاخص های شهرستان بویراحمد را ابتر به سازمان مدیریت گزارش می کنند. ایشان از دستگاه های نام می برد که از قضا مدیریت آنها تماما وابسته به یک حوزه جغرافیایی خاص می باشد. لدنی نژاد ها، زارع پور ها، گوهرگانی ها  و حتی علیمردانی ها تماما افرادی هستند که در این سال ها نام انها، همزاد با انواع تبعیض ها و دستگاه های تحت مدیریت شان کانون انواع دسیسه های جغرافیایی و اقلیمی بویژه علیه مرکز استان بوده است. بر اساس پالس های که از صحبت های شاهرخ کناری می تواند گرفت در بحث شاخص های توزیع بودجه، کارنامه اب و فاضلاب شهری، آموزش و پرورش، جهاد کشاورزی و راه و شهرسازی … اگر سیاه تر از برنامه و بودجه نوروزی نباشند یقینا سفید تر از او هم نیست.

تمام این اتفاقات متاسفانه در انفعال مطلق استاندار هم در بحث شاخص های مسئله دار و هم در سکوت متمایل به سازمان برنامه رخ داده که این مهم شاید اولین تشدید مدیریتی او در استان کهگیلویه و بویراحمد باشد.