آقایان آدرس غلط ندهید -کجای باشت چاه نفت دارد- بودجه نوسازی مدارس را به یغما برده اید

فصلی نو – رحمت الله تیموری

در هفته ای که گذشت اگر از نفرت پراکنی ستار هدایت خواه نسبت به غلامرضا تاجگردون بگذریم برجسته ترین خبر، عزل سیدظهیرالدین پورالحسینی و حواشی همراه آن بود.

یکی از حواشی عزل جنجالی ظهیرالدین پورالحسینی ارایه گزارش عملکرد ایشان و فرماندار بود. این گزارش اگرچه بر اساس عرف معمول ارایه گردید و ظاهرا در زمره دستاوردها و از افتخارات نامبردگان می باشد حاوی نکات بسیار مهمی است که برای سایر شهروندان استان تفسیری جز ستم و اجحافی بزرگ نخواهد داشت. ستمی که ابعاد و دامنه آن چند نسل انسانی را متاثر خواهد کرد. اذعان پورالحسینی به چندین برابر شدن اعتبارات حوزه تحت مدیریتش که قطعا با استناد به آمار و ارقام صورت گرفته موید ظلمی است که از جانب مدیران کل مدعی اخلاق و عدالت صورت گرفته است.سوال اساسی که وجود دارد این است که این تخصیص ها از کدامین شاخص و الگو تبعیت می کند؟ آنچه مسلم است توزیع اعتبارات مورد اشاره مسئولان آموزش و پرورش نه بر اساس شاخص های جمعیتی صورت گرفته و نه بر اساس سهم مناطق از اعتبارات وزارت نفت چرا که شهرستان کم جمعیتی مانند باشت که فاقد حتی یک چاه نفت می باشد و در رده مناطق نفت خیز نمی باشد از نظر برخورداری از شاخص های توسعه ای در حوزه آموزش و پرورش قابل قیاس با شهرستانی مانند بویراحمد و بهمیی نمی باشد(گچساران که جای خود دارد). یا عبارت دیگر سوالی که هر ذهن و وجدانی را درگیر خواهد کرد اینست که در منطق پر از خیانت مسولان آموزش و پرورش و نوسازی مدارس استان چه اتفاقی افتاده که مدارس بویراحمد و بهمئی و چرام و دنا لنگ ابتدایی ترین امکانات بوده اما اموزش پروش گچساران و باشت از سر سیری اقدام به افتتاح انتشارات و چاپخانه می کنند.
یقینا جز نفاق و غرق شدن در منجلاب خیانت در امانت(مسئولیت) چیز دیگری نمی تواند کسی یا مسئولی را اینگه مسخ نماید.
نکته دیگر شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت این موضوع و انداختن توپ در زمین سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان، عذری بدتر از گناه است و به نوعی سرپوش گذاشتن بر اصل موضوع است. جوابیه مضحک و عجولانه آموزش و پرورش به ادعای رییس برکنار شده آموزش و پرورش گچساران نوعی فرافکنی، توجیه ناشیانه و فرار رو به جلو است که اتفاقا افکار عمومی، رسانه ها و مسئولان با وجدان بیدار باید حساسیت بیشتری نسبت به اصل این ادعا به خرج داده و از جهان محرابی ها و زارع پور ها حساب کشی شود که تکرار ماجرا اینچنین بر صورت عدالت چنگال نکشد. زیرا مدیریت ارشد یک سازمان عریض و طویل وظیفه نظارت و کنترل درآمدها، اعتبارات و خرج کردهای قانونی و غیر قانونی حوزه کاری خود را عهده دار است و موظف به ارایه جواب مسئولانه و پذیرش تبعات آن است. البته ایجاد انحراف در توزیع اعتبارات تنها گوشه ای از بدعت هایی است که مدعیان اخلاق بر خلاف اصول مردم سالاری دینی، هنجارهای نظام اسلامی و سیاست های دولت تدبیر و امید پایه گذاری کرده اند. بکارگیری معاون پشتیبانی یک ابر سازمان از زادگاه مدیرکل اولین نشانه ظهور این بدعت بود. ابقا و ارتقای نیروهای غیر همسو با دولت و نمایندگان منتخب مردم استان نشانه بد دیگری از ظهور نوعی سیاسی کاری نوین در سازمان متولی آموزش بود آنچنان که اوج آن را در بکارگیری مسیولین واحد های سازمانی مهم اداره کل آموزش و پرورش مانند روابط عمومی، خدمات، تشکیلات و انتصابات، بازرسی و ارزیابی عملکرد، آموزش ابتدایی، آموزش متوسطه، امور اداری، تربیت بدنی، امور شوراها، رییس و معاون آموزش و پرورش استثنایی، دانشگاه فرهنگیان و دهها مورد دیگر از همشهریان مدیرکل می توان دید. با این اوصاف شک و شبهه ها به یقین تبدیل می شود و جایی برای تردید در خصوص عملکرد ناثواب بعضی از مسیولین باقی نمی ماند. خلاصه کلام انسانی که در کسوت معلمی پای در مسیر پیامبران الهی میگذارد چه در رده آموزگار و چه در رده مدیرکل باید خود را از بندها و مرزها رها کرده و فرزندان این مرز و بوم را از باباکلان تا زیلایی و از کاکان تا بهمیی با یک چشم ببیند. اما مروجان سیاست مذموم منطقه ای و نزاع های سردسیری گرمسیری و جانثارها و پادوهایشان آتش بیار معرکه ای هستند که قطعا خود اولین قربانی آن هستند. و قطع یقین کهگیلویه و بویراحمد (خاصه مردم مناطق محروم و مظلوم بهمئی، زیلایی، مادوان، بلهزار ، مهریان و مزدک) هرگز خوش رقصی ها و غش های پیاپی جهان محرابی ها رو از یاد نخواهد برد.

رحمت الله تیموری – دانشجوی دکترای مدیریت