کمک خوابیدن به درمان استرس پس از حوادث ناگوار

فصلی نو ،

دانش > پزشکی –تازه ترین تحقیقات نشان می دهد خوابیدن در ۲۴ ساعت نخست پس از حوادث ناگوار به پردازش حافظه افراد بسیار کمک می کند و در نتیجه، علائم اختلال استرسی پس از سوانح را به حداقل می رساند.

یک حادثه ناگوار بعضی اوقات می تواند افراد را درگیر استرس طولانی مدت و عوارض آن کند.
اختلال استرسی ناشی از آسیب های جسمی یا روانی PTSD به واقع واکنش طولانی و مستمر به حوادثی همچون مرگ ناگهانی یکی از عزیزان، یک حادثه ناگوار و یا حمله خشونت آمیز است.
وقتی حادثه ناگواری اتفاق می افتد، گذر از احساسات منفی به مرور اتفاق می افتد و خاطرات ناراحت کننده به تدریج کاهش می یابند، اما در افرادی که دچار اختلال استرسی ناشی از آسیب های جسمی یا روانی شده اند، ممکن است این اتفاق رخ ندهد.
علائم ابتلا به این اختلال دقیقا پس از وقوع آسیب ها بروز نمی کند، بلکه احتمال دارد در طول چند ماه و یا حتی سال ها بعد فرد مبتلا ناخواسته صحنه های دردناک را به یاد آورد و خواب های بد و ترس های به ظاهر غیرمنطقی را تجربه کند.
اما براساس نتیجه مطالعه محققان دانشگاه زوریخ در سوئیس که در مجله Journal Sleep منتشر شد، خوابیدن پس از یک حادثه ناگوار می تواند به پردازش خاطرات و بازیابی سلامت روان فرد کمک کند.
این محققان معتقدند که یافته آنها احتمالا می تواند جایگزینی برای دارو درمانی باشد.
در این مطالعه، ۶۵ داوطلب زن دو فیلم ویدئویی را که یکی خنثی و دیگری بسیار ناراحت کننده بود، تماشا کردند. پس ازتماشای فیلم ها این گروه به مدت ۲۴ ساعت در آزمایشگاه ماندند. در این مدت نیمی از شرکت کنندگان خوابیدند و نیم دیگر بیدار ماندند. وضعیت خواب گروه اول توسط دستگاه ثبت امواج الکتریکی مغز EEG ثبت شد.
شرکت کنندگان در طی چند روز بعد، خاطرات و مرور ناخواسته صحنه های دردناکی را که دیده بودند، نوشتند.
در حقیقت طی این مدت، همه شرکت کنندگان خاطراتی را به ناگاه به یاد می آوردند و همین امر موجب بروز مجدد احساسات منفی در آنها می شد.
اما افرادی که پس از تماشای ویدیوها خوابیده بودند، خاطرات ناگوار کمتری داشتند و از شدت تلخی خاطرات آنها کاسته شد؛ این نتایج نشان می دهد خوابیدن پس از حوادث ناگوار اثر اختلال استرسی ناشی از آسیب های جسمی یا روانی را کاهش می دهد.
به گمان محققان، خوابیدن یا ارتباط احساسات با حافظه را ضعیف می کند و یا خاطرات را در متن قرار می دهد و پس از پردازش، به عنوان اطلاعات ذخیره می کند.