ارابه هایِ نُخبه کش/نگاه پرونده سازی و حذف نخبگان تا کی
- شناسه خبر: 37194
- تاریخ و زمان ارسال: 17 دی 1402 - 04:52
فصلی نو- محمد مردانی…
این روزها اذهان جامعه یِ بویراحمد از حذف نخبگان چنان زخم خُورده اند که گویی آخرین امید هم در روح جوانان این دیار ناامید گردیده است و بازهم دنایِ سرافراز در آن بلندا باید با تاسف نظاره گر نبود نخبگان دردمند و مسئولیت پذیر در این دیار باشد، دیاری که سرشار بود از حماسه و احساس، دیاری که در پیدایش توسعه راهی جز تکیه بر نیروهای کارآمد، توانمند و با تدبیرش نیست و خوب می داند فرزندانش با تعلق به این خاک برای خدمت بلند شده و در انتخابات ها نامزد شده اند و برای غرور و غیرت سرزمینشان راه علم و تخصص را پیش گرفته تا که بتوانند از حجم این دردها ذره ای بکاهند.
پیرامون چرایی مکرر بازدارندگی نخبگان علمی در ساحت سیاست از گذشته تا به حال در این دیار نخبه کُش سَر بلندی دارد و مجال برسی آن در این یاداشت نیست ولی به اختصار به برخی از آنها اشاره خواهیم نمود.
اما چرا باید کارآمدان حذف شوند مگر ما بدنبال توسعه ، رشد و پیشرفت این دیار نبوده ایم؟
شوربختانه نگاه فرا منطقه آنقدر کمرنگ گردیده و مفاهیم علمی و عملی آنقدر زیر چکمه هایِ سیاست خُرد گردیده که شایستگان این خاک با آن همه فهم ودرک از ابربحران ها باید به انزوا رانده شوند تا مجالی برای اقلیت های بی برنامه و بی تخصص بجهت حضور در جایگاه های تصمیم گیر در این دیار مظلوم فراهم آید.
کدام واژه می تواند این همه درد را تفسیر نماید و کدام زبان می تواند از این همه درد بِسراید، مگر می شود با تمام این دردها از توسعه نوشت؟ مگر می توان با حجم این غم ها از رشد سخن گفت؟ مگر ممکن است در شلوغی و ازدحام این گره ها راه آبادانی را پیمود؟
ارابه چی هایی که هر زمان حضور نخبگان را سد راه خود احساس می نمایند و جامعه را در حمایت از نخبگان تصور می کنند و گفتمان علمی و تخصصی را با الگوی فکری خود همخوانی نمی ببینند و از فهم دمکراسی عاجز مانده اند و از ظرفیت و توان نخبگان واهمه دارند بلاجبار برای رسیدن به اهدف شوم باید هم نخبه ها را هر کدام در زمانی زیر بگیرند و نخبه ها را قربانی عقاید متحجر خود نمایند.
🔹از یاد نخواهیم برد همانطور که در ۹۴ سیلِ آن اشک ها را در پَریکدان در مقابل نطق یک دردمند این دیار دیدیم و از یاد نخواهیم برد همانطور که در ۹۸ در ساختمان بهارستان از بیرون کشیدن یک خادم دانا تاسف و افسوس خوردیم، از یاد نخواهیم برد همانطوری که در ۱۴۰۲ با یک شک عجیب حذف بی دلیل ولی برانگیزه یِ یک متخصص عملگرا را می بینیم.
چرخ های مطلق اندیشی و عقاید انحصارگر که میزان را حذف نیروهای توانمند و آگاه می دانند و دومکراسی را در حمایت از واپسگرایی می خواهند و گفتمان اصلاح طلبی را در صف اپوزیسیون می پندارند و ارزش ها در ارزشمند نمودن خود می دانند روزی از همین روزها خواهد شکست و ارابه چی در مقابل شعور ملت باید پاسخگویی اعمال و رفتار ضد مردمی خویش باشند.
همواره همه معتقدم شایستگان باید در راس امورات باشند تا امورات کارامد شود تا در این عصر مدرن آسفالت آرزویِ این مردم رنجور نباشد، معتقدیم گفتمان جمهوری اسلامی کلام و نگاه نیروهای جوان و هوشیار است که برای توسعه و آبادانی کشور سالهای سال برای رسیدن به پیشرفت این آب خاک راه علم و تخصص را در پیش گرفته اند تا بدور از نگاه های تک جناحی و تک گروهی با مسئولیت پذیری در این بی تدبیری چاره ای برای این همه درد بیابند.
بی تردید هر جامعه ای که از وجود نیروهای علمی در سایه تعهد و تخصص خالی باشد نمی تواند راه توسعه را پیش بگیرد همانطور که این حوزه یِ مغفول مانده بدون حضور نخبگانش از درد لبریز و از اشکال سرشار است و با توسعه نیافتگی چنان بیمارگونه بلند می شود ولی زمین میخورد که چاره را در زمین نشستن می پندارد چنانکه با ضعف توسعه در این مملکت غریب واقع شده است.
ولی چه بسا جامعه با ادراک و فهم کامل از مسائل روز در حال عبور از این عقاید برچسپ زن که سالهاست ارزش هایِ انقلاب را یکسویِ بنفع خود مصادر و مهر زده اند هستند و مطمعنن افکار کُهنه و رنگ پریده که سالها با بهانه تراشی به حضور نخبگان در ساحت سیاست با ابزارهای در دست با اشتیاق جامعه جنگیده اند دگر به پایان رسیده اند.
بنظرت بهرامی بره کنار به نفع کیه فقط همون دانا با این حرفه ها رای جمع نمی کنید