از : جهنم تفکر تاجگردون و جریان متبوعش تا ” باغی” خاتمی به ؛ بهشت تفکر ِ هدایت خواه
- شناسه خبر: 7843
- تاریخ و زمان ارسال: 9 آذر 1397 - 01:21
فصلی نو
به نام خدا
جناب آقای ستار هدایت خواه در رسانه های استان در پاسخ به سخنان جناب آقای غلامرضا تاجگردون مطالب تندی مطرح کردند ، از آنجایی که سخنان آقای هدایت خواه نه فقط شخص غلامرضا تاجگردون بلکه به زعم ایشان “جریان متبوعش ” را طبق عادت پیشین به سبک انقلابیگری ِ -البته مورد علاقه اش – به باد تهمت گرفته و به پیروی از بزرگان ِ خود سید محمد خاتمی را ” باغی ” خوانده است و …
سازمان عدالت و آزادی منطقه ی کهگیلویه و بویراحمد بعنوان یک تشکل سازمانی اصلاح طلب و عضو کوچکی از جریان بزرگ و ماندگار اصلاحات بمنظور ایفای نقش روشنگری ِ احزاب در جامعه ، در پاسخ به سخنان آقای هدایت خواه نکاتی را جهت تنویر افکار عمومی به شرح ذیل مطرح مینماید تا مردم فهیم استان بخصوص جوانان عزیز و اندیشه ورزان گرامی به داوری بنشینند.
١- آنچه از باب تنافر ِ”مشروعیت “و ” مقبولیت ” در سخنان جناب هدایت خواه آمده است به صد زبان و اشاره در سخنان طیف اصولگرا بارها تکرار شده ،چیز جدیدی نیست ، اما مشکل اصلی ِآقای هدایت خواه و هم مسلکانش این است که مفاهیم مدرنی که خاستگاه ِ عرفی دارند و برآمده از تجربه ی انسانی ست را لباس دیانت میپوشانند . مفهوم مشروعیت از بدو تولد در علم سیاست مرادف مقبولیت بود ، ابزار مقبولیت سنجی هم عبارت بود از رأی ، البته با انتخابات آزاد . اکنون پرسش اساسی این است که جناب آقای هدایت خواه ، آیا شما معنای مشروعیت را غیر از این میدانی ؟یا به مفهوم “نصب الهی ” معتقدی ؟ اگر چنین است ابزار ظهورش را چه میدانی ؟
قاعده تاً خواهی گفت “از طریق فقها یا خبرگان بر سر شخصی خاص “، در این صورت چنین قاعده ای در حل و عقد در تاریخ اسلام سابقه ای دیرینه دارد . پرسش اساسی تر اینکه در عصر غیبت که انسانها متصل به وحی نیستند و هیچ فردی در عداد معصومین نیست ، بر اساس کدام برداشت آدمها ( بخوانید حاکمان )خطا نمیکنند ؟!
آیا ابزار مورد نظرتان خطا پذیر است یانه ؟! منَت خدای را که نمیتوانید مقام “عصمت ” را برای خود یا دوستان تان بعد از ائمه علیهم السلام قائل باشید . اگر مقام حکومتی اهل عصمت و مشروعیت، الهی بود آیا مجلس ِ خبرگان موضوعیت داشت ؟! پس در این میان ” امر به معروف و نهی از منکر ” چه میشود ؟! مهمتر آنکه ملاک مشروعیت از نظر شما چگونه تحقق ِ خارجی دارد؟! و میزان مشروعیت سنجی از نطر شما چیست ؟!
فقط و فقط شورای نگهبان ؟!!!
شوربختانه خلط مبحث کرده اید ، به نظر می رسد که مشکل شما با غلامرضا تاجگردون و مشکل ِسید احمد خاتمی با سید محمد خاتمی در مناظره حل نمی شود ، میدانید چرا ؟!!!
زیرا این همه فقر ، فلاکت ، فساد ، بیکاری ، فاجعه ی اقتصادی و … ، ارث بجای مانده از رئیس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس نیست ، این همان آش ِ نظام ِ البته “اسلامی ” ماست برای این ملک و ملت ، آن هم از نوع ِ نابش ( حالا شور باشد یا بی نمک ) که یک شبه پدید نیامده و محصول یک یا دو رئیس جمهور هم نیست بلکه مولود ناقص الخلقه ی معدل ِ کل ِ نظام اسلامی ست ، لذا صادقانه به شما پیشنهاد میدهیم که اگر برایتان مقدور است و ترک عادت موجب ملالتان نیست ،در برج ِعاج ِدیانت ننشینید و به راحتی آب خوردن دیگران را باغی ، فتنه گر ، کودتا گر و عوامل خارجی و … ننامید . ممکن است بافته ها و تراوشات ذهنی امثال شما در یک فضای آزاد اندیشه ای رنگ باخته و فرصت خودنمایی نداشته باشد البته شاید سرّ اینکه جریان شما عمیقاً مخالف آزادی ست همین است. اینکه از قرآن مثال آورده اید عالی ست و میدانیم که با قرآن عجین اید ، ای کاش کمی هم در سنت مولایمان علی ( ع) در مواجهه با مخالفانش غور میکردید.
“طالب ِهدایت ” را می گوییم که بهشت را به بها دهند نه به بهانه زیرا بهای انسان ها در طریقی است که با حرّیت انتخاب کرده اند نه با زور و چماق ِانقلابیگری.
اینکه خود را “بهشتی ” بدانیم یا ” جهنمی ” ، لابُد از عهده ی کسانی که خود را نمایندگان خدا در زمین میدانند برمی آید ولی باور بفرمائید که اصلاً و ابدا به ماها چنین موهبتی نمیدهند زیرا از سنّت نبی تا سنّت علوی به ماها یاد داده اند که نسبت به ایمان ِفردا یقین ِ کامل روا نداریم و شک میکنیم که مبادا آنکس که خود را بهشتی دانَد به آفت ِ عُجب گرفتار آید ؟ یا نکند خدای نکرده قضاوت ایمانی در باب ِانسانها هم ناشی از “بهشتی ” قلمداد کردن ِخویش باشد؟
به آنکه ” هدایت ” را از دریچه ی تنگ ِانقلابیگری می جوید ، می گوییم که ماها تمام ِ مسائل دینی (که صد البته از آموزه های علوی و پدرانمان آموخته ایم نه از انقلابیگری ) را از نگاه ِسیاست نمی بینیم و قطعاً بین سیاست ِدینی و دین ِسیاسی تفاوت معناداری قائلیم
ماها مخالفین سیاسی ِخود را از دایره ی اسلام خارج نمیکنیم.
به جناب “هدایت خواه ِانقلابی ” میگوییم ای برادر مسلمان ، ماها در ” باغی ” نمی نشینیم و دیگران را ” باغی ” بنامیم . وقتی که آقای خاتمی را باغی مینامید بفرمائید که بغی خروج از حاکم معصوم است یا حاکم غیر معصوم ؟!!وقتی واژه ی باغی را در کلام – البته هدایتگرتان – به پیروی از بزرگان ِخویش نسبت به سیدمحمد خاتمی دیدیم نمیدانیم چرا تأسف خوردیم از فاصله ی کهکشانی ای که میان ِبرداشت ِضیق تان از دین با برداشتِ ابوالحسن خرقانی هویداست ، که ” هر که بر سفره ی بوالحسن آید نانش دهید و از ایمانش نپرسید که هر کس نزد خدا به “جانی ” بیارزد نزد بوالحسن به ” نانی ” می ارزد.
راستی هرگز از خود پرسیده اید با این برداشت تنگ از دیانتی که پیامبرش رحمهٌ للعالمین است جز ایجاد زحمت – البته با تهمت های قربهً الی الهی – هنری نیاندوخته اید ؟!!!
بعید میدانیم که در مقام ایمان به باریتعالی وصل باشید که اسرار درون بدانید . به نظرتان این چه سرّی است که پا از گلیم احتیاط بیرون نهاده و هرآنچه بر روان دارید بی ترس از عقوبت دنیا و آخرت بهتان وارد می کنید ؟!!!
اگر شما نامش را انقلابیگری میدانید ما نامش را وحشت از فراموش شدن مینامیم ، البته دایره وسیع آمرزش الهی را با متراژ “پایداری ” سنجیدن ره به جایی نمیبرد.
٢- ای برادر انقلابی ، لطفاً بفرمائید چه رابطه ای بین مشروعیت و انقلابیگری وجود دارد ؟!
ابداً نمیگوئیم که مفهوم انقلابیگری در ایران اولین بار از سوی مارکسیستها یا توده ای ها مطرح شد ، مگر مفهوم انقلابیگیری قبل از هر چیز بر “روش ” تأکید ندارد ؟ آیا این مفهوم غایت نگر است یا فاقد غایت نگری است ؟ مگر نه این است که انقلابیگری در تنافر با اصلاحگری خلق شد ؟
مگر تغییرات تدریجی در حکم اصلاح و تغییرات سریع و ناگهانی در حکم انقلاب نیست ؟ آیا خشونت و ترور و مبارزه ی مسلحانه مولود نامیمون ِانقلابیگری نیست ؟ مگر در نگاه انقلابی خشونت تقدیس نمی شود و آنگاه بعنوان یک پارادایم دایمی در ” روش” بکار برده می شود ؟
انقلابیگری بعنوان یک روش از حیث نظری ناقص و نارس است زیرا ویژگی ممکنات را در نظر ندارد ، بعبارتی انسان همواره در دایره ی امکان است نه دایره ی فعال ِمختار تنها و اثرگذار ، اندیشه ی انقلابیگری معمولاً فهمی ساده و نارس از جهان دارد به همین خاطر روشهای انقلابی عمدتاً با بن بست مواجه اند
رابطه ی انقلابیگری با مشروعیت در تنافر است زیرا عمل ِ انقلابی به مفهوم نادیده گرفتن ِ واقعیت موجوداست در حالی که مشروعیت بر اساس پذیرش بخشی از واقعیت حاصل می شود . از آنجایی که در انقلابیگری ” پاسخگویی ” در آغاز سالبه به انتفاع موضوع است تلاش میشود تا بنیان مشروعیت را صرف دارا بودن ِپیشینه ی حضور در انقلاب یا تبعیت تام از نظام بداند چرا که هر نوع نقدی به شکاف در ساختار بسته میانجامد ، مشروعیت در این معنا فاقد معیار سنجش است .
ما معتقدیم که ملاک کار آمدی نظامهای سیاسی در انقلابی گری نیست بلکه در اصلاح پذیری تدریجی است ، نظامهای انقلابی به سرعت به فساد و ناکارآمدی کشیده می شوند .
قصد تعقید نداریم ولی معتقدیم تداوم انقلابی گری یعنی تداوم یک وضعیت خاص برای شرایط خاص و “صد البته ” به سود گروه خاص و بهمین دلیل به سرعت گرفتار انحصار طبقاتی ، گروهی و خانوادگی میشوند و چرخش قدرت را بر محور مردم تاب نمیاورند و لذا دائماً بر طبل جنجالی انقلابی گری میکوبند.
از مباحث نظری که بگذریم اگر انقلابیگری بمعنای حذف دگر اندیشی در سایه ی دُگم اندیشی ست ما انقلابی نیستیم
اگر انقلابی گری از دیوار سفارتخانه ها بالارفتن و هزینه تراشیدن بر ملک و ملت است ما انقلابی نیستیم،
اگر انقلابی گری مخالفت با aftf است آری ما انقلابی نیستیم
اگر انقلابی گری بر مبنای ” النصر به الرُعب ” ِ اعراب جاهلی ست ، آری برادر ما انقلابی نیستیم
والبته اگرهای بسیار دیگری که در این مقوله نمیگنجد
ای کاش به جای وهمیات بر بدیهیات و واقعیات تکیه کنیم . شما کدام نظام انقلابی را میشناسید که مشروعیت در معنای مورد طبع ِ شما را مد نظر داشته و در عرصه ی حیات بشری موفق عمل کرده است ؟!
٣- چطور وقتی شما وهم مسلکان سیاسیتان درفهم امور جزیی درمانده و از رتق وفتق امورساده ی دنیا وامانده اید ، مدعی اشراف وشناخت بر عقبی و آخرتید ؟!
جناب آقای هدایت خواه بدانید که مفهوم ” قدرت “را با نگرش دینی به درستی نمی توان فهم کرد زیرا سنت نبوی در تأسیس حکومت نشان داد که رسول مکرم در این عرصه بر عرف زمانه رفت و احتجاح علی (ع) در باب مشروعیت حکومتش در مقابل معاویه نیز تمسک به انتخاب شدن توسط مردم و شورا بود نه نصب الهی ، یعنی مولا نفرمود “چون خداوند مرا نصب کرده … ” بلکه فرمود “چون مردم مرا پذیرفتند …”
حرف ما این است که در یک نظام سیاسی با هر عنوانی هیچ شخصی نباید خود را در جایگاه قوه ی قضائیه بنشاند و حکم صادر کند و قضاوت ایمانی کند . نه شما در جایگاه قاضی هستید که حکم باغی صادر کنید و نه در جایگاه رسول که از اسرار درون واقف .
۴- در عجبیم از اینکه وقتی رأی های میلیونی بنی صدر و خاتمی و روحانی را در کنار هم میشمردی چطور آرای میلیونی ” مرد هزاره ی سوم تان ” را فراموش کردی ؟!
۵- وقتی استقبال مردمی از نماینده ی محبوب و مورد علاقه ی مردم را کارناوال انتخاباتی میدانی آیا این شائبه پیش نمی آید که هزینه های سنگین ِ از بودجه ی آستان قدس در روستاها در قالب عناوین مختلف (البته خیلی هم متنوع) یک شوی انتخاباتی ست ؟!!!
۶- قطعاً هستند کسانی که جهنم ِتفکر “تاجگردون و جریان متبوعش ” را بر بهشت تفکر امثال شما ترجیح میدهند و شما نمیدانید .
٧- کسانی به شعور مردم توهین میکنند که خود را قیّم و صاحب همه ی منابع کشور میدانند و به هیچکس پاسخگو نیستند و بزرگترین دشمنشان ” فهم ” ِ ملت است.
٨- ببخشید یادمان رفته بود تمام مناسبتهای ائمه معصومین علیهم السلام و نوازش ِمخالفان سیاسی خود در حد اعلای کلمه مختص ِعنایات ِمخصوص شماست و ماها اگر در جشن ِمیلادی شرکت کنیم پیراهن ِعثمانیم !!!
والسلام علی من التبع الهدی
سازمان عدالت و آزادی ایران اسلامی منطقه ی کهگیلویه و بویراحمد
تاریخ ٩٧/٩/٨
ارسال دیدگاه
نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد