جابجایی سلیقهای، هر ۴ سال یکبار/ تخصص، قربانی رفاقت و سیاست
- شناسه خبر: 5254
- تاریخ و زمان ارسال: 24 آبان 1396 - 09:22
فصلی نو؛
در تمام این سالها و در تعیین مدیران شرکت توسعه، سوابق مدیریت در ورزش کوچکترین اهمیتی نداشته، از انتخاب مدیرعامل گرفته تا معرفی اعضای هیات مدیره.
به گزارش فصلی نو، چند صباحی است که خبرهایی مبنی بر تغییرات در وزارت ورزش و جوانان به گوش می رسد؛ تغییراتی که احتمالا برخی معاونت ها و شرکت های تابعه وزارت ورزش و جوانان را در بر می گیرد.
در آخرین نمونه این دست خبرها، عنوان شد که به زودی مصطفی مدبر مدیرعامل شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی جای خود را به یک مدیر تازه خواهد داد که از افراد نزدیک به مسعود سلطانی فر است.
تغییر مدیران شرکت توسعه فارغ از عملکرد مثبت یا منفی آنها، درست پس از چهار سال یک قانون نانوشته در وزارت ورزش و پیشتر سازمان تربیت بدنی بوده است ولی مهمتر از این تغییرات مداوم (که البته حق طبیعی مدیران ورزش است)، بی توجهی مسئولان به اهمیت و جایگاه شرکت مادر تخصصی توسعه و نگهداری اماکن ورزشی کشور است.
در تمام این سالها یکی از مهمترین فاکتورها برای فعالیت مدیران در شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی تخصص بر مسائل و مباحث عمرانی بود، غافل از اینکه در ساخت اماکن ورزشی تنها داشتن تخصص عمرانی کافی نیست، باید نگاه و تخصص ورزشی نیز داشت.
به عنوان نمونه، وقتی وضعیت برخی از ورزشگاه پانزده هزار نفری که در سرتاسر ایران ساخته ایم را بررسی می کنیم به آمار نومیدکنندهای میرسیم؛ از کاشان و قزوین گرفته تا یاسوج و سمنان. بسیاری از این ورزشگاه ها بدون استفاده مانده اند و احتمالا تا چند سال دیگر هم کاملا فرسوده می شوند. اگر نگاه ورزشی و مباحثی چون آمایش سرزمینی مدنظر قرار می گرفت، قطعا اجازه داده نمی شد در استان هایی که حتی یک تیم فوتبال ندارند، ورزشگاه فوتبال ساخته شود.
در ساخت ورزشگاه ۱۵ هزار نفری کاشان کدام نگاه ورزشی مستتر بود که تشخیص نداد کاشان سالیان سال است یک تیم فوتبال ندارد. بر چه اساسی سالن های اختصاصی دوومیدانی در ورزشگاه کشوری و مجموعه آفتاب انقلاب تهران به حال خود رها می شوند، آن وقت برای احداث سالن دوومیدانی بروجن میلیاردها تومان هزینه می شود؟!
علاقه مندان به فوتبال تا چه زمانی فریاد بزنند که آقایان مسئول! به جای میلیاردها تومان هزینه برای احداث ورزشگاه بدون استفاده اراک، قم،سمنان، قزوین و … دستی به سر و روی ورزشگاه های تختی انزلی و عضدی رشت بکشید.
با اطمینان می گویئم در تمام این سالها اگر در تصمیم گیری های شرکت توسعه به جای چندین نگاه مهندسی، فقط یک نگاه ورزشی حاکم بود، میلیاردها تومان پول بی زبان به پای ورزشگاه های بدون مصرف ریخته نمی شد.
بنا بر ادعای مدبر مدیرعامل شرکت توسعه، بودجه این شرکت در سال ۱۳۹۵، ۵۶۰ میلیارد تومان بود، بر همین اساس باید سیستمی در شرکت توسعه حاکم شود که ریال به ریال این پول، بیشترین خروجی را برای ورزش داشته باشد.
متاسفانه در تمام این سالها و در تعیین مدیران شرکت توسعه، “سوابق مدیریت در ورزش” کوچکترین اهمیتی نداشته، از انتخاب مدیرعامل گرفته تا معرفی اعضای هیات مدیره.
همین حالا در ترکیب هیات مدیره شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی، افرادی حضور دارند که نمی توان از آنها به عنوان مدیران ورزشی یا آشنا به اماکن ورزشی یاد کرد. اکبر نوجوان، مصطفی مدبر، مناف هاشمی، سیدعلی آقازاده و حسن رباطی که اعضای هیات مدیره شرکت توسعه هستند، نمی توانند خود را مدیر ورزشی معرفی کنند زیرا تجربه و حضور آنها در ورزش مربوط به سال ۹۲ به بعد است!
از همین ترکیب فعلی دو نفر استاندار استان های مرکزی و گلستان شده اند و یکی نیز به عنوان معاون هماهنگی امور مناطق شهرداری تهران منصوب شده اند و عملا از فضای ورزش دور هستند.
نقش هیات مدیره جهت دادن و کمک به مدیر عامل برای پیشبرد اهداف ورزش است، آیا با این ترکیب که اعضای آن سررشته چندانی از ورزش ندارند و درگیر امور دیگری غیر از ورزش هستند، می توان آینده روشنی را برای شرکت توسعه متصور شد؟!
بهتر است یکبار برای همیشه در انتخاب مدیران رفاقت ها و نسبت های سیاسی و حزبی را کنار گذاشته و به تخصص توجه کرد زیرا ورزش ایران از امکانات و داشتههای آشکار و نهان و قابل توجهی در ابعاد مادی و معنوی برخوردار است و حیف است این داشته ها در خدمت خود ورزش نباشند!
ارسال دیدگاه
نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد