دودوتایتان چند است خانم موسوی؟ پاسخی به طاهره سادات موسوی

فصلی نو _سحر دانشور
بسم الله الرحمن الرحیم

طاهره سادات موسوی در پاسخ به اظهارات حمیده هدایتخواه خطوطی نوشت که بنده حقیر پس از چندین بار خواندن هنوز هم مرادشان را از آن کلمات نیافتم، از این روی دست به قلم بردم شاید سوالاتم را پاسخی بود.
خانم موسوی در جملاتی که تکیلف فعل و فاعل و نهاد و گزاره شان معلوم نیست و از ابتدایی ترین اصول نگارش نیز بی بهره است بیش و پیش از آنکه پاسخ حمیده هدایتخواه را بدهند به طرح گزاره های ذهنی خود پرداختند. اما من با گزاره های ذهنی ایشان که ربط چندانی به آن گفتگو نداشت کاری ندارم و صرفا ازشان میخواهم اگر قصد پاسخ به کسی را دارند، لااقل مطلب را دقیق بخوانند تا جوابشان بی ربط به نظر نرسد.
اما آنچه مرا به پاسخ واداشت نکات ایشان در خصوص عمل گرایی در حوزه زن و خانواده بود! دوست عزیز بهتر است بدانید آنچه بنیانش بر کمیت و صفر و صد و عدد است، مهندسی است و نه علوم انسانی و اتفاقا حمیده هدایتخواه به درستی به انتصاب اشتباه یک مهندس در حوزه زن و خانواده اشاره کرد و آن را مسیری اشتباه دانست. بهتر است بدانید حوزه زن و خانواده و در مجموع علوم انسانی پیش از عمل به مبنای نظری و تئوریک نیازمند است تا بتواند به عملی مناسب برسد. اما یقین بدانید بدون طی مسیر تئوری و نظر نمی توان برنامه ریزی دقیقی برای عملیاتی شدن طرحهای مختلف داشت.
در کاردان بودن خانم صفایی شکی نیست، اما آیا هرکاردانی برای هر فعالیت و مسئولیتی مناسب است؟ مثلا شما که معماری خوانده اید و یقینا در حوزه تخصصتان توانمند هم هستید، می توانید در خصوص آسیب های اجتماعی هم نظر کارشناسی بدهید و برنامه ریزی عملیاتی داشته باشید؟ چگونه است که اگر فردی علوم انسانی خوانده در خصوص مباحث مهندسی و پزشکی سخنی بگوید، همه بر او می تازند که این حوزه تخصص شما نیست، و اتفاقا تذکر دقیقی هم هست، اما هر تحصیلکرده ای در هر رشته و تخصصی می تواند در خصوص مسائل علوم انسانی اظهار نظر کرده، خود را کارشناس و صاحب رای بداند و حتی برای آن برنامه ریزی هم بکند؟ چرا کسی تخصص و تخصص گرایی را برای مباحث علوم انسانی و اجتماعی و مسئولیت های این حوزه روا نمی داند؟!
ما از تحصیلات و تخصص سرکار خانم صفایی گذشتیم، اما من از شما می پرسم ایشان با همین کاردانی که شما توصیف می کنید در سابقه مدیریتی خود کدام تجربه را در خصوص زن و خانواده داشته اند که شما وی را گزینه ای مناسب جهت تصدی این مسئولیت می دانید؟!
خانم موسوی عزیز
در پایان از شما می خواهم کمی دغدغه مندی و دلسوزی را چاشنی مطالعاتتان بکنید و اگر کسی، جایی، نقدی دلسوزانه را مطرح کرد سعی کنید نکات مثبت ان را برگرفته و از آن استفاده کنید، نه اینکه نقد را دشمنی تلقی کرده و بر آن بتازید.