فوتبالی نیستم ولی برای سرمایه‌های نمادین و مشاهیر و بزرگان کشورم احترام قائلم و به آنها میبالم چرا که مهمترین سرمایه های من و شهر و ملت و کشورم هستند و در مجامع بین المللی به آنها مینازیم و افتخار میکنیم .
اونایی که آوازه ای به بلندای تاریخ دارند و مانند برگ زرینی همیشه میدرخشند..
معمولا همین سرمایه ی نمادین ملت و کشورمون ، میزان اعتبار ما رو در جوامع مختلف تعیین میکنه
.اندوخته های ارزشمند یک کشور و ملت معمولا حول سرمایه ی اقتصادی، انسانی ، اجتماعی و سرمایه ی نمادین، می چرخه.
بدون توسعه ی این سرمایه ها و حفاظت از اینها سرمایه ی نمادینی هم نداریم
ملتی که سرمایه نمادین نداره پرستیژ ی هم نداره و حرفی برا گفتن نداره.
و نبود سرمایه ی نمادین ، یعنی فقدان “پرستیژ” در عرصه های مختلف بین المللی.
اگر هر ملتی سرمایه های اقتصادی ، اجتماعی و انسانی را بهش توجه کنه و از این توجه برامون افتخاراتی ایجاد بشه ، سرمایه ی بعدی یعنی “سرمایه ی نمادین” ایجاد میشه و میزان اعتبار و پایایی و مانایی ما رو بیشتر و بالاتر میبره
خود سرمایه نمادین باعث جذب اعتماد و ارزش و سرمایه های دیگر میشه.
و هر گونه بی مهری و کم توجهی خود باعث هدر رفت این منابع عظیم میشه
چه ثروتمندند، اونایی که به واسطه داشتن سرمایه های فرهنگی در چشم مردم، همیشه مورد ستایش و تکریم و قابل احترام و اعتمادن.
بعضی از آدما در جامعه به واسطه سرمایه نمادینشون، میزان مقبولیتشون ، از خیلی از مسئولین بیشتره و قابل اعتمادتر
و حضور همین چهره ها در سختیها و شرایط تلخ و حتی حوادث و بحرانها چه آرامش عجیبی برای مردم به ارمغان می آورد و فقدان اونا هم چه حس غریب و دردناکی به همراه دارد.
پس سرمایه های نمادین فرهنگی ، سرمایه های گرانقیمتی هستند که باید برای اونا ارزش بیشتری قائل و تقویت بِشن و از وجود اونا بیشترین بهره معنوی را در راستای تعالی و شکوفایی هر جامعه ببرند.
من به مشاهیر و بزرگان کشورم میبالم و افتخار میکنم، چرا که ارزش ها و سرمایه های فرهنگی و معنوی و گنجهای تمام نشدنی هستن که در طول تاریخ همیشه میدرخشن.
ارسال دیدگاه
نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد