دردنامه شجاعانه بانوی شهروند به ریاست دادگستری دهدشت
- شناسه خبر: 4339
- تاریخ و زمان ارسال: 7 مرداد 1396 - 12:59
فصلی نو -اطلاع رسانی و شفاف سازی وظیفه رسانه است ،انتشار این نوشته به معنای رد یا تایید آن نیست.
فصلی نو-ز-ز
به نام خالق ترازو
ریاست محترم دادگستری دهدشت
سلام علیکم
شاید باخود بگویید چرا این یاداشت را روی میزتان نمیخوانید پاسخ روشن است دیدار باشما کمی سخت است مخصوصا اگر زن باشی.
بسیار پیش آمده که خواسته ام شما را زیارت کنم اما هربار مانع شده اند و گفته اند دیدار باشما جیره بندی است و روزهای بخصوصی ارباب رجوع میپذیرد،روزهایی که شاید بنده در این شهر نباشم زیراهربارمراجعه کرده ام از قضا آنروز متعلق به ارباب رجوع نبوده…
آقای کرمی به عینه دیده ام جو بسته ای که در دادگستری حاکم است جفای سنگینی است به بانوانی که سختی روزگار آنهاراتابدانجا کشانده است.
بانوانی که نه جایشان را در چنین مسیرهایی می جسته اند و نه حقشان بوده، لکن دست روزگار سیلی بی رحمانه خود را به گوششان نواخته و ناچارآ مجبور شده اند بهرجایی که روند پرونده ایجاب میکند سر بزنند…
آقای کرمی هربار که بازحمت بسیار موفق شده ام شمایادیگرهمتایانتان را زیارت کنم مجالی بیش از امضای یک کاغذ نداشته ام درحالیکه نیازداشته ام بسیار بیشتراز کاغذم حرف بزنم
تا از آندسته از کارکنان و زیر دستانتان بگویم که بجای انجام وظیفه شان با مردم تندخویی کرده و با بی پروایی و بی احترامی حتی بدون در نظر گرفتن زن یامرد بودن به آنان تاخته اند وحتی گاهی به راحتی به او گفته اند دلم نمیخواهد کارت را انجام بدهم برو ماه بعد بیا در حالیکه دستور انجام کار توسط قاضی در همان روز نگاشته شده و متعلق به همان تاریخ است و او بی هیچ دلیل قانونی ارباب رجوع را به ماه بعد حواله میکند
آقای کرمی بعنوان بانویی تحصیلکرده که ناچارآ مجبور بوده مدت زیادی از عمر با ارزش خویش را در دادگستری این شهر برباد دهد با شما سخن میگویم امید دارم قبل از هرعنوانی چونان فرزندت گوش شنوایی برای این حقایق باشید وهرجا لازم دیدید رسیدگی کنید،زیرا جامعه بصورت پیش فرض از یک قاضی انتظار دارد که جز حقیقت وامدار هیچ چیز و هیچ رابطه ای نبوده و در قضاوت، عدالت را مقدم برهمه چیز بداند
آقای کرمی متاسفانه دادگستری دهدشت آخر دنیا است
و بجای اینکه به فریاد مظلومی لبیک گوید به شکنجه گاهی برای شاکی تبدیل شده است آنگونه که کم نیستند افرادی که بقصد احیای حق و حقوق زایل شده خویش و با امید به مفهوم عدالت و دادگری پا به دادگستری میگذارند اما متاسفانه اندک زمانی نمیگذرد که اعتقادشان را نسبت به همه اینها ازدست داده و مجبور میشوند فاتحه همه چیز را خوانده و بی خیال حق و حقوقشان شوند تا لااقل از آبرو و عزت نفس خویش حراست کنند
آقای کرمی یکی از این دلایل مهم برخورد ناشایست برخی کارکنان دادگستری است اقلیتی که نه از سواد کافی و نه از فرهنگ لازم جهت پاسخگویی به مردم برخوردارند ولی متاسفانه در جایگاههایی که خط اول ارتباط با مردم است نشسته اند کسانیکه معلوم است ورودشان به سیستم دادگستری شایسته سالاری نبوده وبلکه فاکتورهای دیگری داشته اند…
آقای کرمی چون به دردمندی وعدالت خواهی قضات استان معتقدم خدمتتان عرض میکنم آیا حفظ شآن و احترام به ارباب رجوع از ابتدایی ترین حقوق او و کوچکترین حق انسانی یک شهروند نیست؟
چرا باید بر سر مسائلی بحث کنیم که صدها سال پیش در دنیا حل و فصل شده اند؟
چراوقتی درهراتاق چندکارمندکنارهم نشسته اند اگر یکی از آنان به ارباب رجوع بی حرمتی کرد دیگرهمکار بخاطر رابطه همکاری بنفع او بلند شده و با یک ذهنیت معاملاتی بدون اینکه ارباب رجوع حتی یک کلمه با او سخن گفته باشد با بی احترامی تمام به سرکوب او پرداخته تا درمواقع مشابه نیز همکار کناری به همین سبک به حمایت از او برخیزد؟
آقای کرمی متاسفانه در برخی قسمتهای دادگستری این شهر اگر شخص بخصوصی رانداشته باشی که سفارش راه افتادن کارت را کند باید ساعتها سرپا بایستی تا پشت سریهایت که تازه از راه رسیده اند وقبل از آمدنشان تلفنی هماهنگی های لازم را انجام داده اند جلو بروند و حق نداری حتی اعتراض هم کنی مخصوصا اگرزن باشی زیرا اگربحثی شود به همان روش ذکر شده با هم همکاری کرده و درحضور سایر ارباب رجوع به او بی احترامی میکنند چون بخوبی میدانند زنها تحمل بی احترامی را نداشته و از این حیث زود سرکوب میشوند چون آسیب پذیرند و پس از آن نیز بجای درست انجام دادن وظیفه،انتقام جویانه برخورد میکنند
آقای کرمی چرا فضای دادگستری اینقدر بسته نگاه داشته شده تا اینقدر عرصه را بر بانوان تنگ کند و با اینکه برخی براحتی به یک زن بی احترامی کرده اند مواخذه نشده و حتی شرایط و جو حاکم برای پیگیری را برای آن زن مقدور نمیکند و یک زن ناچار میشود هر اهانتی را به دوش بکشد و در دل انبار کند و حتی اعتقادش را به دادگستری و دادگری این سرزمین از دست بدهدوجایی راکه باهزار امید بدان چشم دوخته بود بااشک و نومیدی ترک نماید؟؟
آقای کرمی عروسی به خانه همه می رود
امروز مابه خانه شما و فردا شما به خانه ما می آییدوخواهید دید که اگر بنده و همکارانم در محل کارمان مانندبرخی کارکنان دادگستری با مردم برخورد ناشایست کردیم ویاقصوری در کارمان مشاهده شود به ازای هر بی حرمتی یک تذکر کتبی همراه با درج در پرونده میگرفتیم و مدیریت خود مستقیمآ به اصلاح امور پرداخته و اجازه نمیدهد کسی دردش را بر دلش بغض کند تا به شکایتی تبدیل شود ولازم باشد برای رسیدگی به مرجع دیگری ارسال گردد
متاسفانه مردم وقتی در دادگستری مورد بی احترامی واقع میشوند ناچارآ سکوت میکنند زیرا تصور میکنند پرونده ای که زیر دست آن کارمند است مانند آتویی است که به گروگان او دارد و هر آن ممکن است توسط او برسرش کوبیده شود و همین امر به صورت درونی مانع اعتراض و پیگیری میشود واگر هم یک در هزار یک نفر شجاعت پیگیری داشت بایدکفش آهنی به پا کرده و بیشتراز تلاشی که برای پرونده اصلی اش دارد برای اینچنین مواردی انرژی و زمان خویش را هزینه کند در حالیکه مدیریت میتواند به راحتی باکارکنان خاطی برخورد لازم را به عمل آورده تاتنبیه کارمند خاطی دلجویی کوچکی از ارباب رجوع باشد
آقای کرمی وقتی کارمند مدارک روی پرونده را جابجا کند یا برخی مدارک را به عمد یابه سهو روی پرونده نگذارد و علتش برای ارباب رجوع مشخص نباشد آیا نباید بپرسد؟آیا کارمند نباید پاسخ قانع کننده بدهد؟
اگربین سایر کارکنانتان شخصی وجود داشته باشد که فلان مدرک راخودش تحویل داده است ولی نزد کارمند مذکور به عمد یا به سهو سرنگون شده است آیا برای شهادت این صدق مقابل همکارش حاضر خواهد شد؟
اگر کارمند در دفاع از خودش انکار کند چگونه امید داشته باشم بین راست من و دروغ کارمند ،صدق من به کرسی خواهد نشست؟
آقای قاضی شما قضاوت کنید من شمارا به منصف بودن میپذیرم
ارباب رجوع خطای کارمندت را چگونه اثبات کند؟
کارمندی که ارباب رجوع اعتقاد داشته بی طرفانه به انجام وظایفش مشغول است.
آقای کرمی چرا نباید بجای کارمندی که حتی کارش را به درستی نمیشناسد افراد حسابی و کاربلد در خطوط مقدم ارتباط با مردم گماشته شوند تا هم کار خلق الله ساده انجام پذیرد و هم مشکلی بر مشکلات مردم نیفزایند؟
کارمندی که حتی نمیتواندیک نامه بنویسد و ارباب رجوع را بخاطرناتوانی در درست نگاشتن یک نامه آنهم در گرمای سوزان تابستان چندبار بین دادگستری و اداره مقصد به رفت وآمدوادارمیکند
چراارباب رجوع بایدجور بیسوادی کارمند رابکشد و از آن طرف توهینش را ببیند و بشنود؟
آقای رئیس شما بگویید این دردها را کجای دلمان بگذاریم؟
کما اینکه شما بخوبی میدانید در سیستم اداری، به کارکنان دولت،خدمتگذار و به سایر مردم ارباب گفته میشود
بدان معنی که حقوق بشرهمواره بر احترام به انسانها تاکید ورزیده و نظام حکومتی ما هم از این قاعده مستثنی نبوده و احترام به مردمش را سرلوحه قلمداد کرده و جامعه نیز بدان اعتماد کرده است
ولی متاسفانه برخورد ناشایست و عملکرد ضعیف این اقلیتها که معلوم نیست از چه کانالی خود را به میز نشینی دادگستری چسبانده اند موجبات بدبینی جامعه را فراهم آورده و به یک کل تعمیم میدهد که اگر به موقع و بدرستی مدیریت نشود حتی قادراست چهره یک نظام حکومتی را مخدوش نماید
زیرا مردم اشکالاتی را که در ادارات و مدیریتها میبینند بحساب دولت ها و حکومتهای روی کار مینویسند نه به حساب نا کارآمدی و ناشی گری یک شخص یایک مدیر خاص،
لذا خدمتگذار اگر آداب خدمتگذاری نداند به این معناست که شایستگی جایگاهی که در ارتباط با مردم است را ندارد
از این رو شایسته نیست مردمی که دردشان را به امید قضاوتی عادلانه به دادگری دادگر می برند به احترام و عزت نفسشان لطمه ای وارد شود…
تاکید میکنم مخصوصا اگر زن باشد که خود بخوبی میدانید زنها بسادگی دلشکسته و در این زمانه زن شکن آسیب میپذیرند..
آقای کرمی مبارزه منفی را نمیپسندم که نشان برجسته بیسوادی است…
و بلکه در کنار گلایه و شکایتی که دارم راه حل میگذارم تا بدانید به جوانمردی پایبندو آیین انصاف را همواره پاس داشته و صادقانه به اصلاح این مهم مشتاقم.
پس پیشنهاد میکنم گاهی اگر وقت داشتید ارباب رجوع را بیشتراز درخواست کتبی که فقط منشی اجازه دارد به اتاقتان بیاوردببینیدو بشنوید
حداقل سودش آنست که روزنه هاونقاط ضعف و قوت سیستم تحت مدیریت را از منظراصلی ترین موجودیت برقرار، در خواهید یافت وبه سهولت ازمرحله شناسایی ضعفها عبورخواهیدکرد وبه رفع مشکلات مربوطه خواهید پرداخت.
ثانیآ
کارکنان رانه به شمارسن وسال بلکه به معیار برخوردمحترمانه و حوصله کاری ودقت عملکردی درخطوط مقدم ارتباط بامردم بگمارید تا کارمردم به راحتی انجام پذیرفته وروزگارشان سختترازآنچه برسرشان میگذردنشود
ثالثآ
سیستم تشویق و تنبیه راکه ازکاربردی ترین اصول مدیریتی است،به واقع پاس داشته تا اهمیت واحترام به ارباب رجوع همواره مد نظر تمام مجموعه باشد.
ودر پایان از آندسته از کارکنان زحمتکش که همواره با ارباب رجوع زن،مانند خواهران ومادران خودبرخورد داشته اند کمال تقدیروتشکر رابعمل می آورم.
ارسال دیدگاه
نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد