یادداشت ارسالی -طلوع غم انگیز دیوی پلید بر سرزمینم
- شناسه خبر: 12997
- تاریخ و زمان ارسال: 3 آذر 1399 - 10:27
- بازدید : 4 بازدید
- نویسنده: modir
فصل جنوب (فصلی نو) – رضا سجادی خواه
کُرونا، ویروس پلشت و پلیدی است که یک جهان را در جنگ با خود قرار داده؛ و چه انسان هایی که از شنیدن نامش بیزار و بیمناک اند، غول انسان کشی که نه سن و سال می شناسد ، نه پیر و جوان، نه زن و مرد ، و تنها یک تنه ایستاده تا غم بیآفریند، اشک ها را جاری کند، و سونامی غصه را به خانواده ها عرضه نماید.
عزیزانی را گرفتار کرده که دیدنشان خود برایمان دنیایی می ارزید.
عزیزانی را از ما گرفت که داغ رفتن مظلومانه و پر سکوتشان را هیچ اتفاق خوشی برایمان پر نمیکند.
این ویروس انسانیت را نشانه رفته و با عاطفه دشمن است.
آسمان زندگی چقدر تاریک شده است؛ فقط چهره مردمی را می بیند، که برای حفظ جان خود از یکدیگر فرار می کنند؛ و ستاره هایی که به مظلومیت و اندوه مردم از دور دست ها چشمک میزنند؛ و ماه که چه غریبانه سکوت کرده تا که شریک اندوه این مردم شود.
چه درد آور است، دیدن چنین صحنه های تلخی که سهم زیستن برای هر انسانی را از او میگیرد، و در گرماگرم زندگی خواب مرگ را برای او تفسیر میکند؛
آه، این روز ها روح انسان را اندوه و حسرت احاطه کرده، خدایا، چهره های پژمرده و افسرده مردم سرزمینم از دور هویداست، سراسر غم است و اندوه،سوگ است و ماتم و عزا؛ تیغ تیز ویروس کرونا روح و روانمان را بیرحمانه میخراشد.
برای همه ما دیدن چنین صحنه هایی از دور سنگین و جگرسوز است ، که دَرک آن ناممکن است. صحنه های که برای دیدنش دلی شگرف میخواهد، و روحی بزرگ که مظلومانه رفتن عزیزت را نظاره گر باشی و همچنان دلواپس بازماندگان.
اما در این میان به پاس فرشته هایی که ناجی جان های بی گناه شده اند و از جان خود گذشته، تا از جان دیگری حفاظت کنند بنگریم، و بیندیشیم، به فرشتگانی که عشقشان در خدمت به مردم آنها را تا یک قدمی مرگ کشانده و زندگیشان مراقبت و همزیستی با بیمارانی شده که عزیزانشان از حضور در کنار انها ابا دارند.
ناجیانی که جان را در دفاع از جانمان نهاده اند و صحنه هایی از دفاع مقدس را دوباره زنده کردند، تا معنای انسانیت را در اوج فداکاری به همه ما بیاموزند؛ فرشته هایی که در اوج خستگی خدمت به مردم را سر لوحه خود قرار دادند.
ای ناجیان سلامت، امروزه مردان و زنان سرزمینم روح عاشق تورا در خدمت به مردم تحسین میکنند؛ و شانه های خسته شما را نوازش میدهند، الحق که شایسته مجد و عظمت می باشید.
خدایا در آغاز این آذر ماه ذره ای از رحمتت را عطا فرما، چرا که گوشه چشمی از تو کافیست تا هزاران کرونا را به کرنر، و رنج و قصه ای را به رحمت، و هر ناممکنی را ممکن سازد.
ارسال دیدگاه
نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد